ေသမင္းစာအုပ္ (၂၅.၂)

L သိတတ္စအရြယ္ ကေလးဘ၀
မိဘ ႏွစ္ပါးလံုး ဆံုးပါးသြားသည့္ L ကို Watari ကႏွစ္သိမ့္ေနခဲ့သည္။
L ၏ေသးငယ္ေသာ လက္ကေလးကို Watari ဆဲြ၍ႏွင္းတဖဲြဖဲြေအာက္တြင္ သူတို႔ရပ္ေနခဲ့ၾကသည္။ ေရွ႕တည့္တည့္ ဘုရားရိွခိုးေက်ာင္းမွ ေခါင္းေလာင္းသံသည္ အခ်က္က်က် ျမည္ေနခဲ့သည္။
Watari ကိုယ္တိုင္ တည္ေထာင္ထားသည့္ မိဘမဲ့ ကေလးေက်ာင္းသို႔ L ကိုလက္ဆဲြလ်က္ ပို႔ခဲ့သည့္ေန႔ကလည္း ႏွင္းတဖဲြဖဲြက်ေနခဲ့သည္။ ေခါင္းေလာင္းသံ အခ်က္က်က် ျမည္ေနခဲ့သည္။

စံုစမ္းေရးဌာနခ်ဳပ္ အေပၚဆံုးထပ္
တဖဲြဖဲြက်ေနသည့္ မိုးစက္မ်ား ေအာက္တြင္ L ၿငိမ္သက္စြာ ရပ္ေနသည္။

"မင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
အနားေရာက္လာေသာ Light ကေမးလိုက္သည္။

"ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ေခါင္းေလာင္းသံေတြ ၾကားေနရလို႔"
L ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

"ဘာရယ္.. ေခါင္းေလာင္းသံ"
တအံ့တၾသႏွင့္ Light ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့

"ေအး.. ဒီေန႔ ေခါင္းေလာင္းသံေတြ ေတာ္ေတာ္က်ယ္တယ္ကြ"

Light ၿငိမ္ၿပီး ေသခ်ာ နားေထာင္ၾကည့္သည္။
"ငါ ဘာသံမွလည္း မၾကားရပါလား"

"ဟုတ္ရဲ႕လား။ ဒီေန႔ရာသီဥတုက ေခါင္းေလာင္းသံၾကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ျဖစ္ေနတာကြ။ ဘုရားရိွခိုးေက်ာင္းက အသံကြ။ မဂၤလာေဆာင္မ်ားလား.."
L တတြတ္တြတ္ေျပာေနစဥ္

"မင္းဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ။ ေပါက္ကရေတြ ေျပာမေနစမ္းနဲ႔ကြာ။ အထဲျပန္၀င္ၾကစို႔"
Light ျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။

"မင္း ေမြးကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ အလိမ္အညာ မပါဘဲ စကားတခြန္း ေျပာဖူးရဲ႕လား"
L ရုတ္တရက္ ေျပာလိုက္ေတာ့

"မင္း ဘာေျပာခ်င္တာလဲ။ ငါ တခါတေလ လိမ္ေျပာတတ္တာေတာ့ မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကမာၻႀကီးေပၚမွာ မလိမ္ဘူးတဲ့ လူဆိုတာလည္း မရိွပါဘူး။ လူဆိုတာ အျမဲေတာ့ အျပစ္မကင္းႏိုင္ဘူးေလ၊ လူတိုင္း လိမ္ၾကတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါခ်စ္တဲ့လူေတြ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ေတာ့ ငါမလိမ္ဘူး။ အဲဒါ ငါ့အေျဖပဲ"
Light ျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။

"အင္း ဒီလိုအေျပာေတြေၾကာင့္လဲ မင္း ေက်ာင္းမွာ ေပၚျပဴလာျဖစ္တာေနမွာ။ ကဲပါေလ.. လူေတြလည္း စိုရႊဲေနၿပီ။ အထဲျပန္၀င္ၾကစို႔"
L ေျပာၿပီးအေဆာက္အဦထဲ ျပန္၀င္သြားေလသည္။

ႏွစ္ဦးသား ေရသုတ္ေနရင္းမွ L က
"ငါ စိတ္ေတာ့မေကာင္းဘူးကြာ"

Light အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔တုန္း"

"သိပ္မၾကာခင္ မင္းသိရမွာပါ"

"မင္းတို႔ ႏွစ္ေကာင္ ဘယ္ေပ်ာက္ေနၾကတာလဲ။ ဘာေတြျဖစ္ေနလည္း စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူးလား။ မင္းအစီအစဥ္ကို က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေတြ သေဘာတူဖို႔ ငါတို႔မွာ ႀကိဳးစားေနရတာ"
အခန္းထဲ၀င္လာေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ရင္း Matsuda အျပစ္တင္လိုက္သည္။

"Watari အေျခအေန ဘယ္လိုရိွသလဲဗ်"
L က လွမ္းေမးလိုက္သည္။

"ေဟ့ေအး.. အဆင္မေျပဘူးကြ"

"ထင္တဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ ဒါျဖင့္လည္း ဒီစာအုပ္ကို အသံုးျပဳခြင့္ေတာ့ ရေအာင္ေတာင္းဗ်ာ"
L ေျပာလိုက္ေတာ့ အားလံုး လန္႔သြားသည္။

"ေဟ့ေကာင္ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ"
Light က အရင္ဆံုးေမးသည္။

ေကာ္ဖီခြက္ကို ေမာ့လိုက္ၿပီးမွ L ေအးတိေအးစက္ေျဖလိုက္ေလသည္။
"ငါ ဒီစာအုပ္ အလုပ္လုပ္ပံုကို စမ္းၾကည့္မလို႔"

"ဟ မၾကံေကာင္းမစည္ရာ။ ဒီစာအုပ္ရဲ႕ ပါ၀ါကို ငါတို႔ ျမင္ၿပီးၿပီပဲ။ ဘာစမ္းစရာလိုလဲ"
Aizawa ထကန္႔ကြက္ေလသည္။

"ေအးေလ။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူက ဒီစာအုပ္ထဲ နာမည္ေရးမွာတုန္း။ ေရးထည့္တဲ့လူဟာ ေနာက္ ၁၃ရက္အတြင္း ေနာက္နာမည္တခု ေရးထည့္ရမယ့္ဟာကို"
Matsuda ကလည္း ေျပာသည္။

L ကေတာ့ မေလွ်ာ့။
"နာမည္ ေရးထည့္မယ့္လူဟာ မၾကာခင္ အသတ္ခံရေတာ့မယ့္ ေသဒဏ္ခ်ခံထားရတဲ့ လူတေယာက္ပဲ။ နာမည္ေရးၿပီး ၁၃ ရက္ေနလို႔မွ သူမေသဘူးဆိုရင္ သူ႔ကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးမယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ သေဘာတူညီခ်က္ယူမယ္"

"ဒါေပမယ့္ကြာ လူတေယာက္ အသက္နဲ႔ အလဲအလွယ္လုပ္ရမွာဆိုေတာ့..."
ရဲခ်ဳပ္ စကားပင္မဆံုးလိုက္

"က်ေနာ္တို႔ ဒီအမႈကို အဆံုးသတ္ႏိုင္ဖို႔ သိပ္ကို နီးစပ္ေနၿပီ။ ဒီအခ်က္ကို ရွင္းလိုက္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ တခ်က္နည္းနဲ႔ ကိစၥေတြအားလံုး ရွင္းလိုက္ႏိုင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ အာမခံႏိုင္တယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဒါကို ရေအာင္ ရွင္းရမယ္"
L ျပတ္သားစြာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။

ထိုခဏတြင္ ရုတ္တရက္ အေဆာက္အဦတခုလံုး မီးမ်ားမိွတ္သြားသည္။
"ဟ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"

အားလံုး အံ့အားသင့္ေနၾကခ်ိန္တြင္ သူတို႔ေရွ႕ ကြန္ပ်ဴတာမ်ားမွ စာတန္းထြက္ေပၚလာေလသည္။
စာတန္းကား 'All data deletion'
"data deletion တဲ့။ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလဲ"
Aizawa မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ ျဖစ္ေန၏။

"မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သူတခုခု ျဖစ္ခဲ့ရင္ ရိွသမွ် data ေတြဖ်က္ပစ္လိုက္ဖို႔ က်ေနာ္ Watari ကို ေျပာထားခဲ့တယ္"
L ရွင္းျပလိုက္၏။

"မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ တခုခု ျဖစ္ရင္"

"ေသမင္းနဲ႔တူတယ္"
L ေျပာလိုက္ျပန္သည္။

ထိုအခါမွ သူတို႔ Rem မရိွေတာ့သည္ကို သတိထားလိုက္မိသည္။
"ဟုတ္မယ္ကြ။ သူမရိွေတာ့ဘူး"

ထိုအခ်ိန္တြင္ Rem ကား Watari ရိွေနခဲ့သည့္ အခန္းတြင္းတြင္ L ၏နာမည္ကို ေရးထည့္ေနခဲ့ေလၿပီ။

"အားလံုးပဲ က်ေနာ္ေျပာမယ္။ ေသမင္း...."
L စကားဆံုးေအာင္ မေျပာလိုက္ရေတာ့ေခ်။ ထိုင္ခံုေပၚမွ L ၾကမ္းေပၚျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။ သူ႔နားထဲတြင္ ေခါင္းေလာင္းသံမ်ား အခ်က္က်က် ျမည္ဟိန္းလ်က္။

Light ေျပး၍ L ကိုေပြ႔လိုက္သည္။
"Ryuzaki !! Ryuzaki!! အားတင္းထားစမ္း ေဟ့ေကာင္!"

"ဘာျဖစ္သြားၿပီလဲ... ဘာေတြလဲ"
က်န္သူမ်ားကား စိုးရိမ္စိတ္မ်ားျဖင့္ ေယာက္ယက္ခတ္ကုန္ေလၿပီ။

"ေသမင္း.. ေသမင္း.. သူ က်ေနာ္တို႔ကို သတ္ေတာ့မယ္။ အားလံုးေသရေတာ့မယ္။ အား!!!"
Light က်န္သူမ်ား ပို၍ စိုးရိမ္ကာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္း မျပဳႏိုင္ရန္ ေလွ်ာက္ေအာ္ေလေတာ့သည္။

အားလံုးကား လန္႔ျဖန္႔ကာ လဲသူလဲ၊ ထိုင္သူထိုင္၊ ဖရိုမရဲ ျဖစ္လ်က္။

အတန္ၾကာသည္ အထိ ဘာမွ မျဖစ္မွ
"ေသမင္းႀကီး မင္းဘယ္မွာလဲ။ ထြက္ခဲ့စမ္း"
ခပ္တည္တည္ႏွင့္ Light ေအာ္ျပန္ေလသည္။

"Light စိတ္ထိန္းစမ္း"
ရဲခ်ဳပ္က သားကို စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ေျပာသည္။

"ေဟ့ေကာင္ မင္းတခုခု ၾကံစည္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ကြ။ မင္းထြက္ခဲ့စမ္းပါ"
Light ေအာ္ဟစ္ကာ ေျပးထြက္သြားေတာ့သည္။

ထိုအခါမွ ရဲခ်ဳပ္က
"ကဲ ငါတို႔လည္း လိုက္ရွာၾကရေအာင္"

Mogi ကို L ၏အေလာင္းႏွင့္အတူ ထားခဲ့ၿပီး က်န္သူမ်ား Light ေနာက္ လိုက္သြားၾကေလသည္။

Light ကား Rem ေသဆံုးသြားသည့္ေနရာသို႔ ဦးစြာ ေရာက္ရိွၿပီး က်န္ေနခဲ့သည့္ ေသမင္းစာအုပ္ကို ခါးၾကားတြင္းထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ Rem ကား သဲမႈန္မ်ားကဲ့သို႔ အပံုကေလးအျဖစ္သာ ရိွေတာ့သည္။

ေနာက္မွ ေရာက္လာၾကသည့္ သူမ်ားကား Rem ၏အမႈန္မ်ားကို ၾကည့္ရင္း
"ဒါကေရာ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"

"ဘာေတြပဲ ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ က်ေနာ္ L အတြက္ လက္စားေျခမယ္။ Watari အတြက္၊ တျခား ေသခဲ့ၾကရတဲ့ လူေတြအတြက္၊ လူတိုင္းလူတိုင္းအတြက္ က်ေနာ္ လက္စားေျခမယ္"
မတ္မတ္ရပ္ရင္း Light ေျပာလိုက္ေလသည္။

"သားရယ္"
ရဲခ်ဳပ္ကား သားအတြက္ ဂုဏ္ယူလ်က္။

"ဟုတ္တယ္ Light။ ငါတို႔ လက္စားေျခရမယ္"
Aizawa ကလည္း ေထာက္ခံသည္။

"ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး ခုလို အသတ္ခံရမွာေပါ့"
Matsuda က မ၀ံ့မရဲ ေျပာေတာ့

"ခင္ဗ်ား သိပ္ေၾကာက္ေနရင္ ဒီအဖဲြ႔ထဲက ထြက္သြားလို႔ရတယ္ Matsuda။ ကိုယ့္အသက္ကို ဂရုမစိုက္ဘဲ လူအမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ လုပ္ရဲတဲ့လူေတြပဲ ဒီမွာလိုတယ္"
Light ခပ္မာမာ ျပန္ေျပာလိုက္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားေလသည္။

..... ငါ့အတြက္ အတားအဆီးေတြ တခုမွ မရိွေတာ့ဘူး။ ငါ ကမာၻသစ္ရဲ႕ အရွင္သခင္ ျဖစ္ၿပီ ....