* ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ ဥစၥာေစာင္ ့

ပဠိေမွာ ့ေဒ၀ီ *
•••••••••••••••[၁]•••အိုးစူး•••

~ ျမဴႏွင္းပု၀ါ ျခံဳလႊာ မလံု ့တလံု
ၾကားက ေဘးတစ္ေစာင္းအေနအ
ထား လဲေလ်ာင္းေနတဲ ့ "ပန္းဆံခြဲ"
ေတာင္ ။
အေငြ ့တေထာင္းေထာင္းနဲ ့ရစ္ေခြ
စီးေနတဲ ့"တလက္မွ်ဳပ္" ေခ်ာင္း။
အတိတ္ အနာဂါတ္ ပစၥဳပၸန္ မဲ ့ေန
တဲ ့အရပ္။
ေတာပန္း ေတာင္ပန္းေတြ ေသြ ့
ေျခာက္ႏြမ္းေၾကြနိုင္တယ္…
ပန္းေပါင္းစံု တို ့ရဲ ့အႏွစ္ ပ်ားရည္
တို ့ခါးသက္ နိုင္တယ္…
နံက္ခင္းရဲ ့ေက်းငွက္သီခ်င္းေတြ
ဆိတ္သုန္းေပ်ာက္ကြယ္သြားနိုင္
တယ္……
တို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့ကမၻာ ။
တို ့ႏွစ္ေယာက္ ဗိမၼာန္ နန္း။
အလင္းႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ တည္
မယ္ အို ……ပဠိေမွာ့ေဒ၀ီ ……။
တစ္ေန ့တစ္ေန ့ ေတြေငးေငးနဲ ့
ေလးတြဲ ့တဲ ့အမူအရာေတြပိုင္႐ွင္
လူတကာနဲ ့စကား ဟ ဟမေျပာ
တစ္ကိုယ္တည္းၾကေတာ ့တတြတ္
တြတ္ ကဗ်ာ႐ြတ္သလို သီခ်င္းညီး
သလို အစာအဟာရ လည္းမစား
စားျပီးျပီ ။ ဘယ္မွာစားတာလဲ ဆို
ေတာ ့ ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ဆီဖက္
လက္ညိဳးထိုးျပတယ္။ တခါတခါ
စိတ္လိုလက္ရ ဘယ္လိုဟင္းအ
မယ္ေတြအစံုအလင္နဲ ့ဘယ္လိုပြဲ
ေတာ္တည္တဲ ့အေၾကာင္းေတြေျပာ
ျပတတ္တယ္။
အံဩစရာေကာင္းတာက ဘာအ
စာေရစာမွဟုတ္တိပတ္တိမစားေပ
မဲ ့က်မၼာေရး ယိမ္းယိမ္သြားျခင္းမ
႐ွိတာပဲ။
တကယ္ေတာ ့ေမာင္ေ၀ထြန္းဟာ
ေခတ္ပညာတတ္ တကၠသိုလ္
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပါ။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အိမ္ျပန္လာတဲ ့
ဒီတစ္ေခါက္မွ ပန္းဆံခြဲ ေတာင္
ထိပ္က ေစတီေလးကို ဖူးေမွ်ာ္ရင္း
အခုလို ျဖစ္လာတာ သိပ္ေတာ ့မ
ၾကာေသး။
အစက တစ္ေန ့တစ္ေခါက္
ေနာက္ မနက္တစ္ေခါက္ ည တစ္
ေခါက္ ၾကာလာေတာ ့အခ်ိန္ျပည္ ့
နီးပါး သြားေနတတ္တယ္။
သူနဲ ့အရင္းႏွီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းက်
ေနာ္ ့ကိုေျပာျပတာက သူ ့မွာရီးစား
႐ွိေနျပီတဲ ့။ သူ ့ရီးစားက ပန္းဆံခြဲ
ေတာင္ရဲ ့တစ္ခုေသာ ေက်ာက္ဂူ
နားက နန္းေတာ္တမွ် ခန္းနားလွတဲ့
အေဆာက္အဦးၾကီးမွာေနသတဲ ့
သူတို ့ခ်ိန္းေတြ ့တဲ ့အခါသိပ္ေပ်ာ္စ
ရာေကာင္းတဲ ့အေၾကာင္းပန္းေပါင္း
စံုတဲ ့ဥယ်ဥ္ထဲမွာေျပးလႊားၾကည္နူး
ၾကတဲ ့အေၾကာင္း
ျပီးရင္ အေမႊးနံ ့သာေတြနဲ ့ေရခ်ိဳး
ၾကတဲ ့အေၾကာင္း ေရကန္ေလးက
လည္းအလြန္သာယာတဲ ့ျပာလဲ ့
ေနတဲ ့ေရ တံခြန္ေလးေတာင္႐ွိတဲ ့
အေၾကာင္း ေရခ်ိဳးျပီးေတာ ့အနံ ့အ
ရသာနဲ ့ျပည္စံုတဲ ့စားစရာသစ္သီး
၀လံေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစားတဲ ့အ
ေၾကာင္း ေျပာျပတတ္တယ္။
ပထမေတာ ့ဒီေကာင္ေနာက္ေန
တယ္ထင္မိေပမဲ ့သူ ့မ်က္ႏွာေပး
သူ ့အမူအရာကေနာက္တဲ ့ပံုမ
ဟုတ္ဘူး တစ္ကယ္ေလးေလးနက္
နက္ေျပာေနသလိုပါပဲ ။တစ္ခု႐ွိတာ
က ဒီေကာင္နဲ ့က်ေနာ္ငယ္ေပါင္း
ဆိုေတာ ့အတြင္းသိ ငယ္ငယ္ထဲက
မဟုတ္တာညာမေျပာတတ္တာသိ
ေနေတာ ့လည္း ျမိဳ ့ေက်ာင္းမွာ
တကၠသိုလ္တက္ရင္း စိတ္ေ၀ဒနာ
တခုခုစြဲကပ္လာခဲ ့သလားထင္ရ
ေပမဲ ့သူ ့စိတ္က ခုနကိစၥေတြေျပာ
တာကလြဲရင္ ပံုမွန္ပါပဲ။
က်ေနာ္က မယံုလို ့ေနာက္တစ္ခါ
ဆိုငါပါလိုက္ခဲ ့မယ္ ေျပာၾကည္ ့
ေတာ ့သူကခါးခါးသီးသီးျငင္းတယ္
ဗ်။ သူ ့ရီးစားက ဘယ္သူ ့မွမသိေစ
ခ်င္ဘူးတဲ ့။ က်ေနာ္ ့ေတာင္အခင္
ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမို ့ေျပာျပတာတဲ ့။
သူ ့မိဘေတြကိုေတာင္ျပန္မေျပာဖို ့
ဂတိေတာင္းတယ္။
ဒါေပမဲ ့တဲ ့ငါ ့မိဘေတြကိုဖြင္ ့ေျပာ
ျပီး ငါသူ ့ကိုလက္ထပ္ခ်င္တယ္ကြာ
တဲ ့။
က်ေနာ္မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။
မၾကာပါဘူးသူက ထံုးစံအတိုင္း
ေတြေတြေငးသြားတယ္။တစ္ခုခုကို
လြမ္းေဆြးေနသလို ၀မ္းနဲပူေဆြး
သလို။ အဲဒီခ်ိန္ဘယ္လိုပဲေမးေမး
စကားျပန္မေျပာေတာ ့ဘူး။လူနဲ ့
စိတ္နဲ ့တျခားစီျဖစ္ေနသလို။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို တစ္႐ြာလံုးက
မသိဘူး။သူ ့မိဘေတြေတာင္စိတ္
ေရာဂါျဖစ္ေနတယ္ထင္ျပီး။ေဆး
ဆရာေတြနဲ ့ျပကုၾကတယ္။သူက
ေတာ ့မထံုထက္ေသး။ ဆရာေပါင္း
စံုကလည္းလက္ေျမွာက္ေနၾကျပီ။
သူတို ့ကတခုထဲေသာထင္ျမင္ခ်က္
ကိုေပးၾကတယ္။အဲဒါကေတာ ့
ေမာင္ေ၀ထြန္းဟာ ဥစၥာေစာင္ ့ျပဳ
စားခံရတယ္ ဆိုတာပဲ။

••••[ ၂ ] ••••

*ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ ဥစၥာေစာင္ ့
ပဠိေမွာ ့ေဒ၀ီ *
••••••••••[ ၂ ]•••အိုးစူး•••

ေနာက္ပိုင္းက်ေနာ္ ့သူငယ္ခ်င္းပို
ဆိုးလာတယ္ဗ် ။ေန ့ခင္းေန ့လည္
မဟုတ္ေတာ ့ဘူး ညနက္သန္း
ေခါင္ေတြပါ ေတာင္ေပၚကဆင္းလာ
တာေတြ ့ရတယ္။ အံ ့ဩဖို ့ေကာင္
တာက လမိုက္ညေတြဆိုလဲ ဘာ
လက္နိွဳက္ဓါတ္မီးမွမပါပဲ ေတာလမ္
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားကအထိ
အခိုက္အပြန္းအ႐ွမ႐ွိပဲျပန္လာ
တတ္တယ္။
သူ ့ၾကည္ ့ရတာလည္း႐ႊင္႐ႊင္ပ်ပ်နဲ ့
မေမာနိုင္မပန္းနိုင္ သူ ့မို ့လို ့ဗ်ာ။
မိဘေတြကေတာ ့မ်က္ရည္နဲ ့မ်က္
ခြက္ ကိုစိုးရယ္မင္းသူငယ္ခ်င္းကို
မကယ္နိုင္ေတာ ့ဘူးလား တဲ ့။
ငါတို ့ကိုကူညီပါကြာ တဲ ့။က်ေနာ္
အျဖစ္မွန္ကိုေျပာျပဖို ့၀န္ေလးေနခဲ ့
တယ္။ တစ္ဖက္ကလည္းဂတိက
၀တ္ျပဳထားတာ႐ွိေလေတာ ့။ဒီဖက္
မွာလည္း အက်ိဳးအေၾကာင္း မသိရ
ေတာ ့ဘာလုပ္လို ့ဘာကိုင္ရမွန္းမ
သိ။
တစ္ေန ့ေတာ ့သူ ့အေဖက ဒီအ
တိုင္းေတာ ့မျဖစ္ဘူးေဟ ့ဒီေကာင္ ့
ကိုျမိဳ ့ျပန္ပို ့မွရမယ္ ဆိုျပီးေနာက္
တစ္ရက္မွာသူ ့အေဖကိုယ္တိုင္
သီတာဦး လိုင္းကားနဲ ့ပို ့ဖို ့စီစဥ္ပါ
ေတာ့တယ္။ သူကမျပန္ဘူးဇြတ္
ျငင္းေပမဲ ့သားအဖႏွစ္ေယာက္
ဘယ္လိုအေပးအယူတည္ ့တယ္မ
ဆိုနိုင္ဘူး။သြားဖို ့သေဘာတူလိုက္
သတဲ ့မသြားခင္က်ေနာ္နဲ ့ေတြ ့
ေတာ ့သူ ့ကိုက်ေနာ္က ငါဘာမွမ
ေျပာဘူးေနာ္ေဟ ့ေကာင္ဆိုေတာ ့
သူကခပ္ျပံဳးျပံဳးပဲ မင္းမေျပာဘူးဆို
တာငါသိပါတယ္ ေအး ေျပာရင္လဲ
ငါသိတယ္ တဲ ့ဗ်ာ ဘယ္လိုအဓိ
ပၸါယ္လဲေတာ ့မသိဘူး။
သားအဖႏွစ္ေယာက္ထြက္သြားတဲ ့
ညက က်ေနာ္လည္း ခါတိုင္းဒီ
ေကာင္ ့စိတ္နဲ ့အိပ္မေပ်ာ္ခဲ ့တာမ်ာ
လို ့အတိုးခ်ျပီးစိတ္ခ်မ္းသာစြာႏွစ္
ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားလို ့ဘာ
မွမသိလိုက္ေပမဲ ့ေနာက္ေန ့႐ြာထဲ
မွာလူအမ်ားဆံုးေျပာေနၾကတာက
တစ္ညလံုး ႐ြာထဲ႐ွိသမွ်ေခြးေတြ
ဟာ ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ဖက္လွည္ ့
ျပီး တ၀ူး၀ူး တ၀ုန္း၀ုန္း ထိုးေဟာင္
ေနတာအေတာ္ၾကာသတဲ ့။တခ်ိဳ ့
မအိပ္ရဲၾကလို ့ ငုတ္တုပ္ထိုင္ အမွ်
ေ၀ ဘုရားစာ႐ြတ္ တခ်ိဳ ့သတၱိ
ေကာင္းတဲ ့လူေတြစုျပီး ေရနံဆီမီး
ဒုတ္ေတြနဲ ့ဓားလွံလက္နက္ေတြ
ယူ ေတာင္ေပၚတက္ဖို ့အထိလုပ္
ၾကေပမဲ ့ေခြးေတြေတာင္ေခၚမရလို ့
မသြားျဖစ္ၾကဘူးတဲ ့။
တရက္ တစ္ည ျပီးေတာ ့သူ ့အေဖ
ျပန္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီညပဲ
က်ေနာ္လည္း အိမ္ေ႐ွ ့မွာထိုင္ေန
တံုး သူ ့ကိုေတြ ့လိုက္ရတယ္။အ
ေမွာင္ထဲက ႐ုတ္တရက္ထြက္လာ
ေတာ ့က်ေနာ္လန္ ့သြားတယ္။
သူက ထံုးစံအတိုင္း ခပ္႐ႊင္႐ႊင္လန္း
လန္းပါ မင္းဘယ္ကလာတာလဲဆို
ေတာ ့ေတာင္တန္းေတြဖက္လက္
ညိဳးထိုးျပတယ္။မင္းအေမွာင္ထဲမွာ
ခလုပ္ေတြဘာေတြမတိုက္ဘူးလား
ေမးေတာ ့ငါ ့ကိုအျမဲတမ္းလိုက္ပို ့
တယ္တဲ ့။ျမိဳ ့ကေနသူပဲလာေခၚ
တာတဲ ့။ က်ေနာ္ဒါက်သိပ္မယံုဘူး
လိုင္းကားနဲ ့လိုက္ျပန္လာလည္းရ
တာပဲကို။
သူက ငါမင္းကိုအေရးတၾကီးတိုင္
ပင္စရာ႐ွိတယ္ ငါသိပ္အက်ပ္႐ိုက္
ေနျပီ တဲ ့။
က်ေနာ္ ဘာမွမေျပာပဲနားေထာင္
ေနေတာ ့သူကေအာက္ပါအတိုင္း
ေျပာျပပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္း ငါတို ့အၾကင္လင္မ
ယားျဖစ္ေနျပီ လက္ထပ္ေပါင္းသင္း
ေနထိုင္ဖို ့ရက္ေစာင္ ့ရဦးမယ္ ငါ
သူ ့ကိုမခြဲနိုင္ေတာ ့ဘူး သူ ့ကိုမ
ေတြ ့ရရင္ငါေသလိုက္မယ္။ ေအး
ငါတို ့လက္ထပ္ရမယ္ ့ရက္ေရာက္
လို ့လက္ထပ္ျပီးရင္ဘယ္သူမွခြဲလို ့
မရေတာ ့ဘူး လက္မထပ္ခင္ရက္
ငါ ့ကိုတစ္ခုခုစီရင္မယ္ဆိုရင္ေတာ ့
ငါတို ့ကိုခြဲလို ့ရမယ္။ဒါလဲမင္းကို
သိပ္ခင္လို ့ယံုၾကည္လို ့ေျပာျပတာ
ေျပာရတဲ ့အေၾကာင္းကမင္းဆီက
အကူအညီလဲလိုတယ္ ဘယ္လိုလဲ
ကူညီနိုင္ပါ ့မလား တဲ ့။
က်ေနာ္ကလဲ သူငယ္ခ်င္းမင္းအ
တြက္ မင္းဘ၀ သာယာဖို ့ကိစၥဆို
ရင္ဘာမဆိုငါကူညီပါ ့မယ္။
ေအး မင္းအက်ိဳးစီးပြားပ်က္စီးနစ္
မဲ ့အေရးဆိုလဲငါ မင္းငါ ့ကိုသတ္
ခ်င္သတ္မကူညီနိုင္ဘူးလို ့ခတ္
ျပတ္ျပတ္ေျပာလိုက္တယ္။ သူက
က်ေနာ္ ့ကိုစိမ္းစိမ္းၾကီးတစ္ခ်က္
ၾကည္ ့တယ္ငယ္ငယ္ကတဲကအ
တူအိပ္အတူစားလာတာ ဒီအၾကည္ ့မ်ိဳးတစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး
ဗ်ာ။ၾကက္သီးေတာင္ထသြားတယ္။
နဲနဲၾကာမွ ေကာင္းျပီေလ မင္းအိပ္
ေတာ ့ေနာက္မွေတြ ့ျပီးေအးေဆး
ေျပာျပမယ္ ဆိုျပီး ထျပန္သြားေရာ။
ေနာက္ေန ့ေန ့လည္ခင္းသူ ့အိမ္
သြား႐ွာေတာ ့ဒီေကာင္ ့ကိုမေတြ ့
ဘူး သူ ့အေမက ထံုးစံအတိုင္းပဲ
ေနမွာေပါ ့တဲ ့။
က်ေနာ္အၾကံတခုလက္ကနဲရတာ
နဲ ့ ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ေပၚတက္တဲ ့
လမ္းဖက္ဆီထြက္လာခဲ ့တယ္။
အဲအခ်ိန္ က်ေန့ာ္ ့စိတ္ထဲေၾကာက္
စိတ္လံုးလံုးမ႐ွိတာအံဩစရာဗ်။
ေနာက္မွျပန္ေတြးေတာ ့ေၾကာစိမ္ ့
ေအာင္ေၾကာက္မိပါရဲ ့ဗ်ာ။

•••[၃] ဆက္ေရးပါ ့မယ္ ၄ /၅အ
ထိေရာက္ခ်င္လဲေရာက္သြားပါ
မယ္ တျဖည္းျဖည္းျပန္စဥ္းစားရင္
အမွတ္ရလာျပီးဖတ္လို ့လဲပို
ေကာင္းမယ္ထင္လို ့ပါ

တစ္ခ်ိန္တုန္းက "မိန္းမ"

“ တခ်ိန္တုန္းက ” / “ မိန္းမ ”

တစ္ေန႔မွာ......
တိမ္ျပာHotel ရဲ႕ စားေသာက္ခန္းထဲကို ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ဝင္လာတယ္...တံခါးဖြင့္သံၾကားေတာ့
အျဖဴေရာင္အိက်ၤ ီေပၚမွာ နက္ျပာေရာင္ကုတ္ နက္ျပာေရာင္စကပ္တိုဒူးဖံုးနဲ႔ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္
"မဂၤလာပါ ... " စားပြဲထိုးမိန္းကေလးခ်ိဳျမတဲ့ ႏႈတ္ဆက္သံႏွင့္အတူ ရိုေသစြာခါးကိုင္းလိုက္တယ္ ...
ဝင္လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြက က်ားမ တစ္တြဲျဖစ္တယ္ အသက္ ၄ဝ အရြယ္ေလာက္ရွိၾကမယ္ ... ဝတ္ထားတာသန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ပဲ... မိန္းမႀကီးကေတာ့ ဘာမွမပါဘူး ေရွ႕ကဝင္လာတယ္၊ ေယာက္်ားႀကီးကေတာ့
ခရီးေဆာင္အိပ္အနီႀကီးကို ဘီးလိမ့္လို႔ဆြဲလာတယ္ ... အလည္အပတ္ ခရီးထြက္လာတဲ့ လင္မယားျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္...

စားပြဲထိုးမိန္းကေလး ဦးေဆာင္ၿပီး စားပြဲတစ္ခုမွာေနရာေပးလိုက္တယ္ ... Hotel က 5 star hotel ျဖစ္လို႔ စားပြဲႀကီးေတြက ကၽြန္းစားပြဲဝိုင္းႀကီးေတြ အိမ္တြင္း အလွဆင္ထားတဲ့ မီးဆိုင္းေတြနဲ႔ hotel
ရဲ႕စားေသာက္ခန္းဟာ ခန္းနားလွပေနတယ္ ...
ထုိင္ခုံမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးက စားေသာက္Menu ကဒ္ ကို ၿပံဳးၿပီးလွမ္းေပးလိုက္တယ္ ...
ေယာက္်ားႀကီးက ကဒ္ကို လွမ္းယူၿပီး မိန္းမႀကီးကို ထိုးေပးလိုက္တယ္ "မင္း... ဘာစားခ်င္ဘာမွာလိုက္.."
မိန္းမႀကီးက ကဒ္ကို ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ဘဲ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး "ကၽြန္မတို႔ကို ဖက္ထုပ္အရည္ေဖ်ာ္တစ္ပြဲေပးရင္ရၿပီ..."
စားပြဲထိုးမိန္းကေလး တစ္ခ်က္တန္႔သြားတယ္ ... ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဖူးဘူး ... တိမ္ျပာHotel လာၿပီး ဖက္ထုပ္မွာစားတယ္? ၿပီးေတာ့ ဒီမွာလဲ မရွိဘူး ... နားၾကားမ်ားလြဲသလား ဆိုၿပီး မိန္းမႀကီးကို
ေမးခြန္းမ်ားစြာပါတဲ့အၾကည့္နဲ႔ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္ ... မိန္းမႀကီးက ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္မွာလိုက္တယ္ ...
ေယာက်္ားႀကီးကစကားေျပာလာေတာ့တယ္ ..." ဘာလို႔ဖက္ထုပ္ျပဳတ္ကိုစားမွာလဲ ... ပိုက္စံ မရွိတာမွမဟုတ္တာ"
မိန္းမႀကီးေခါင္းခါၿပီး " ကၽြန္မ ဖက္ထုပ္ပဲစားမွာ!" ေယာက္်ားႀကီးက တစ္ခ်က္တန္႔ၿပီး စားပြဲထိုးမိန္းကေလးရဲ႕ အံ့ၾသတဲ့အၾကည့္ေတြကို အားနာနာနဲ႔ "ညီမ .. အကိုတို႔ကို ဖက္ထုပ္ႏွစ္ပြဲေပးပါ"
" မဟုတ္ဘူး တစ္ပြဲတည္းယူမွာ" မိန္းမႀကီးခပ္တည္တည္နဲ႔ေျပာတယ္.. ေယာက္်ားႀကီးေၾကာင္သြားတယ္ တစ္ပြဲတည္း ဘယ္လိုစားမလဲ... မိန္းမႀကီးက "ရွင္ကတိေပးထားတယ္ေလ... ဒီတစ္ရက္ကို
တစ္ေန႔လံုးကၽြန္မစကားပဲနားေထာင္မယ္ဆို.."
ေယာက္်ားႀကီးဘာသံမွထြက္မလာေတာ့ဘူး...ကၽြန္းကုလားထိုင္ကိုမွီၿပီးလက္ပိုက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္... စားပြဲထိုးမိန္းကေလးမ်က္ႏွာမွာ မခ်ိၿပံဳးေလ ျဖတ္ေျပးသြားတယ္ ... အေတြးထဲမွာ {ဒီမိန္းမ
ကပ္စီးနည္းတာလဲ လြန္လြန္းပါတယ္ Hotel စားေသာက္ခန္းမွာ ထမင္းလာစားတာ ဖက္ထုပ္မွာတဲ့အျပင္ ၁ပြဲကို ၂ေယာက္စားအံုးမယ္တဲ့} မိန္းမႀကီးကို မဲ့ၿပီး "ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင့္...ကၽြန္မတို႔hotel မွာ
ဖက္ထုပ္မေရာင္းလို႔ပါ... အကိုတို႔အမတို႔စားခ်င္တယ္ဆိုရင္ လမ္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က လမ္းေဘးဆိုင္ေလးမွာ စားလို႔ရပါတယ္! "
မိန္းမႀကီးမယံုစြာနဲ႔ "ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဖက္ထုပ္မေရာင္းတာလဲ ? နင္က မွာတာနည္းလို႔ မေရာင္းခ်င္တာလား..လူကိုအထင္ေသးတာလား..."
ဒီခ်ိန္မွာ ... Hotel သူေ႒း ဦးဝင္းစိန္ round လွည့္လို႔ စားေသာက္ခန္းထဲေရာက္လာတယ္ ... မိန္းမႀကီးေျပာေနတာကိုသူၾကားတယ္... စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကိုလက္ယက္ၿပီးလွမ္းေခၚလိုက္တယ္...
စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကေဒါသသံေလးနဲ႔ "သူေ႒း သူတို႔က ဒီမွာလာၿပီးဖက္ထုပ္ကိုမရမကမွွာေနတယ္ ... တမင္လာ ေႏွာက္ယွက္ေနတယ္ထင္တာပဲ" ...
ဦးဝင္းစိန္ ၿပံဳးၿပီး လက္ကာျပလိုက္တယ္... သူလဲအံ့ၾသေနတာပဲ ဒီလင္မယားရဲ႕ဝတ္ထားပံုၾကည့္လိုက္ရင္ ထမင္းမစားႏိုင္တဲ့ပံုမေပၚဘူး ... တစ္ခုခုထူးျခားေနလို႔ျဖစ္ရမယ္ .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ
စီးပြားေရးကကိုယ့္စီလာေနမွေတာ့ အျပင္ကိုတြန္းထုတ္ေနရင္ သဘာဝမက်လွဘူး..
စားပြဲထိုးမိန္းကေလးရဲ႕နားနားကပ္ၿပီး "နင္ ဖက္ထုပ္တစ္ပြဲသြားဝယ္ေပးလိုက္ပါ ဘယ္ေလာက္ဝယ္ရလဲ .. ေဘလ္ရွင္းတဲ့အခါ အျမတ္ပိုထည့္လိုက္ေပါ့ ..." ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူကုလားထိုင္တစ္ခုယူၿပီး
ဘာေတြဆက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္...
သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး... စားပြဲထိုးမေလး မီးခိုးတစ္လူလူ ထြက္ေနတဲ့ ေၾကြပန္းကန္လံုးႀကီးတစ္ခု ကို အဝတ္ခံၿပီးမလာခဲ့တယ္ ... မိန္းမႀကီးရဲ႕ေရွ႕ကိုခ်ေပးၿပီး "အမတို႔ ၂ေယာက္ သံုးေဆာင္ႏိုင္ပါၿပီရွင္"
ဖက္ထုပ္ပြဲကိုေတြ႕ေတာ့... မိန္းမႀကီးေပ်ာ္သြားတယ္... သူမမ်က္ႏွာကို ပန္းကန္လံုးအဝမွွာ ထားၿပီးတစ္ခ်က္ရွိဳက္ရွဴလိုက္တယ္... ၿပီးေတာ့ ဇြန္းနဲ႔ ပန္းကန္ထဲက ဖက္ထုပ္ေဖ်ာ္ကို အသာယာေလး
ေမႊေပးေနတယ္...
ေယာက်္ားႀကီးက မ်က္လံုးျပဴးမ်က္စံ ျပဴးနဲ႔မိန္းမကိုၾကည့္ေနတယ္ ... ပတ္ဝန္းက်င္ကအံ့ၾသတဲ့အၾကည့္ေတြမ်ားစြာ ဒီဘက္ကိုလွည့္လာေနတယ္ အားလံုးကို သူဂရုမစိုက္ေတာ့ဘဲ.. တင္မာမာေျပာလိုက္တယ္ "
မင္းကိုငါ တကယ္ နားမလည္းေတာ့ဘူးကြာ ... ဒီေလာက္ ခရီးေဝးႀကီးလာတာ ဖက္ထုပ္တစ္ပြဲစားဖို႔အတြက္ပဲလား?"
မိန္းမႀကီးေခါင္းေမာ့လာတယ္ "ကၽြန္မ ႀကိဳက္လို႔!"
ေယာက္်ားႀကီး စားပြဲေပၚမွ Menu ကဒ္ကိုယူၿပီး "မင္းႀကိဳက္ရင္မင္းစား ငါတစ္ေနကုန္လမ္းမွာဘာမွ စားခဲ့ရတာမဟုတ္ဘူး ... ဗိုက္ကဆာေနၿပီ " သူလက္ကာၿပီး စားပြဲထိုးမေလးကို ေခၚလိုက္တယ္ ...
ဟင္းေကာင္းေတြႀကီး ၆ မ်ဳိး ၇ မ်ဳိး မွာလိုက္တယ္ ...
မိန္းမႀကီးကေတာ့ ေအးေဆးပဲ .. ေယာက္်ား ဟင္းမွာၿပီးမွ စားပြဲထိုးမေလးကို သတိေပးလိုက္တယ္ " ညီမေလး သူ႔မွာပိုက္စံ ပါလားအရင္ေမးၾကည့္အံုး... မရွင္းဘဲ ထြက္ေျပးေနအံုးမယ္"
စားပြဲထိုးမေလး ဘာဆိုလိုမွန္းမသိလိုက္ခ်ိန္မွာ ေယာက်္ားႀကီးက မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီလို႔ " ခ်ီးထုပ္ကြာ ဒီမိန္းမ သက္သက္ အရွက္ခြဲတာ ...ငါလား မရွင္းပဲထြက္ေျပးမွာ" ေျပာရင္း ေဘာင္းဘီအိပ္ေထာင္ထဲကို
ႏိုက္တယ္ " ?? အင္ ... ငါ့ ပိုက္စံအိပ္ေကာ ? " သူထၿပီးေတာ့ရွာတယ္ ဒီအိပ္ေထာင္ႏိုက္လိုက္ ဟိုအိပ္ေထာင္စမ္းလိုက္ ...အဲအခါမွာ ဟမ္းဖုန္း ပါ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ သတိထားမိတယ္ ...သူခန စဥ္းစားၿပီး ေနာက္ဆံုး
အၾကည့္ေတြ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထုိင္ေနတဲ့ မိန္းမႀကီးစီေရာက္သြားတယ္ ...
မိန္းမႀကီး ေအးေအးလူးလူး နဲ႔ " ရွင္ အလုပ္ရွဳပ္ခံမေနနဲ႔ ပိုက္စံအိပ္နဲ႔ဖုန္းနဲ႔ မေန႔ညက ကၽြန္မ ျမစ္ထဲပစ္လိုက္ၿပီ..ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး"
ေယာက္်ားႀကီး ေဒါသ ထြက္သြားတယ္ " မင္း ရူးေနၿပီလား"
မိန္းမႀကီးကေတာ့ မၾကားသလိုဘဲ ... ဖက္ထုပ္ ပန္းကန္ ကို ပဲ ေမႊေနတယ္
ေယာက်္ားႀကီး တစ္ခုခုကိုသတိရလိုက္ေတာ့ ခရီးေဆာင္အိပ္အနီးႀကီးထဲ လက္နဲ႔စမ္းတယ္
မိန္းမႀကီး ေအးစက္စက္ ေလသံနဲ႔ " ရွင္ရွာမေနနဲ႔ေတာ့ ရွင့္နာရီ ၊ ကၽြန္မ လက္စြပ္ ရွိရွိသမွ် ကၽြန္မတို႔ ခရီးမွာပါလာတဲ့ တန္းဖိုးရွိတဲ့ပစၥည္းမွွန္သမွ် ကၽြန္မ အားလုံုးကို ျမစ္ထဲ ပစ္လိုက္ၿပီ... ကၽြန္မမွာ ပိုက္စံ
၅ဝဝ ရွိတယ္ ... ဒီ ဖက္ထုပ္ တစ္ပြဲစာေတာ့ေလာက္မယ္ ! "
ေယာက်္ားႀကီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ေသြးမရွိိေတာ့တဲ့ အတိုင္း ျဖဴသြားတယ္ ... ကုလားထိုင္ ေပၚ ထုိင္ခ်လိုက္သလား ေျခပစ္လက္ပစ္ ျဖစ္သြားသလား ... မိန္းမႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး " မင္း တကယ္ရူးေနၿပီ
မင္းတကယ္ရူးေနၿပီ! ငါတို႔ ပိုက္စံ မပါဘဲ ဘယ္လိုျပန္မလဲ? လမ္းခရီးကနည္းတာမွတ္လို႔..."
မိန္းမႀကီး မပူမပင္ နဲ႔ဘဲ ... " ရွင္ဘာစိတ္ပူေနတာလဲ ... ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မတို႔မွာ ေျခေထာက္ေတြပါေနတာပဲ ... လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လဲ ေလွ်ာက္ရင္းေလွ်ာက္ရင္ အိမ္ျပန္ေရာက္မွာပါပဲ "
ေယာက္်ားႀကီး သက္ျပင္းခ်တယ္.. မိန္းမႀကီးက ဆက္ေျပာတယ္ " လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂ဝ ေလာက္တုန္းကလဲ .. ကၽြန္မတို႔ ကုိယ္ေပၚ ပိုက္စံတစ္ျပားမွ မရွိဘဲလည္း အိမ္ေရာက္ေအာင္ ျပန္ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား
...
ေယာက်္ားႀကီး ဒီစကားလဲၾကားေရာ...ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အၾကည့္နဲ႔ ..." မင္း... မင္း ... ဘာေျပာတယ္? " မိန္းမႀကီးက " ရွင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား? " သူေခါင္းခါေျဖတယ္
မိန္မႀကီး သက္ျပင္းခ်ၿပီး " ၾကည့္ရတာ.. ဒီႏွစ္ေတြမွာ ပိုက္စံေလး ႏွစ္ျပား သံုးျပား ရွိလာေတာ့ အရာရာကို ေမ့ပစ္လိုက္ၿပီေပါ့ ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂ဝ တုန္းက ကၽြန္မတို႔ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး
ဆုထားတဲ့ေငြေလးနဲ႔ ခရီးေဝးကို ထြက္လာၾကတယ္၊ ပိုက္ဆံ အလိမ္ခံရလို႔ အေျခအေနမေကာင္းခဲ့ဘူး... အိမ္ျပန္ဖို႔စာရိတ္ေတာင္မက်န္ဘူး......ဒီနားေလးေရာက္ေတာ့ ရွင္ ကၽြန္မကို ဖက္ထုပ္ တစ္ပြဲမွာေပးတယ္ေလ ...
ကၽြန္မ သိတယ္ အဲဒီအခ်ိန္ ရွင့္မွာ ပိုက္စံ ၅ဝ ပဲက်န္ေတာ့တယ္"
ေယာက်္ားႀကီး ဒါေတြလဲ ၾကားေရာ ... တစ္ခ်က္ တြန္႔သြားတယ္ ...ပတ္ဝန္က်င္ ကို ေသခ်ာၾကည့္တယ္ " ဒီ ....... ဒီ ေနရာက ...... "
"ဟုတ္တယ္ ဒီေနရာပဲ ...ကၽြန္မ တစ္သက္လံုး ေမ့လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး ...အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီေနရာေလးဟာ ဖက္ထုပ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားတယ္ေလ ...
ေယာက်္ားႀကီး အသံတိတ္ေခါင္းေလးငံု႔လို႔... မိန္းမႀကီး တစ္ဖက္လွည့္ၿပီး စားပြဲထိုးမေလးကို .." ညီ မ ... ပန္းကန္လံုးတစ္လံုးေလာက္ေပးပါ"
စားပြဲထိုးမေလး လ်င္ျမန္စြာပဲပန္းကန္အလြတ္တစ္လံုးယူလာေပးတယ္, မိန္းမႀကီးက ပန္းကန္ထဲက ဖက္ထုပ္ကို တစ္ဝက္စီခြဲထည့္လိုက္တယ္ ...တစ္ပြဲကို ေယာက္်ားႀကီးေရွ႕ကို ျဖည္းျဖည္း
တြန္းပို႔ေပးတယ္.."စားလိုက္ပါ ..စားၿပီးရင္ အိပ္အတူျပန္က်မယ္ေလ...!"
ေယာက်္ားႀကီးက ေရွ႕မွာရွိတဲ့ ဖက္ထုပ္ တစ္ဝက္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး .." ငါ မဆာဘူး " မိန္းမႀကီးရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ " လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂ဝ တုန္းကလည္း
ရွင္ဒီလိုေျပာခဲ့တာပဲေလ...ကၽြန္မကိုဗိုက္ဝေအာင္စားေစခ်င္လို႔ေျပာခဲ့မွန္းသိပါတယ္ " သူမ ေျပာၿပီး ပန္းကန္ထဲမွာ ကူးခက္ေနတဲ့ ဖက္ထုပ္ေတြကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး အေတြးေတြထဲ လြင့္ေမ်ာေနတယ္ ...
ေယာက်္ားႀကီးက " နင္ဘာလို႔မစားေသးလည္း ? " မိန္းမႀကီး တစ္ခ်က္ရွိဳက္ၿပီး " လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂ဝ တုန္းကလဲ ရွင္ဒီအတုိင္းပဲ ကၽြန္မကို ေမးခဲ့တာပဲ ... ကၽြန္မမွတ္မိေသးတယ္... ကၽြန္မအဲဒီတုန္းကေျဖခဲ့တာက
..စားရင္ အတူတူစားမယ္ မစားရင္လဲ လံုးဝ မစားဘူး ...အခုလည္း အဲဒီ အေျဖပဲ ..."
ေယာက်္ားႀကီး ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး ... ဇြန္းကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး ဖက္ထုပ္ကိုခပ္တယ္ ..ဘာေၾကာင့္မသိဘူး ... ဇြန္းကိုင္တဲ့လက္က တအားတုန္ေနတယ္... ဘယ္ႏွခါ ခပ္မိတယ္မသိဘူး ... ဖက္ထုပ္က
ဟင္းရည္ထဲကိုပဲ ျပန္ျပန္ ဆင္းသြားတယ္... ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ ဖက္ထုပ္ တစ္ခုကို ခပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲပို႔လိုက္တယ္ ... ဝါးတယ္စားတယ္.. ေနာက္တစ္ခုကို ခပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ထည့္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ ... တေပါက္ေပါက္
စီးက်လာေတာ့တယ္ ...
မိန္းမႀကီးက သူ႔ေယာက်္ားစားတာေတြ႕ေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးေတြနဲ႔ ဇြန္းကိုယူ ၿပီး စားေတာ့တယ္... ဖက္ထုပ္ ပါးစပ္ထဲကိုလည္း ေရာက္ေရာ ... မ်က္ရည္ကလည္း ပန္းကန္းလံုးထဲကို က်သြားတယ္... ဒီ
ဇနီးေမာင္းႏွံ က ဒီလိုနဲ႔ မ်က္ရည္ေရာတဲ့ ဖက္ထုပ္ တစ္ဝက္စီကို စားလို႔ ကုန္သြားတယ္...
ဇြန္းကို ခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း .. ေယာက္်ားက မိန္းမကိုေမးတယ္ .. " ဗိုက္ဝၿပီလား ..."
မိန္းမကေခါင္းခါတယ္ ၊ ေယာက်္ား ျပာသြားတယ္... ရုတ္တရက္ သူသတိရလိုက္တယ္...ခါးကိုကုန္းၿပီး ေျခႏွင္း ကိုခၽြတ္ၿပီး ေျခနင္း ေအာက္ခံသားရည္ျပားေအာက္ကို လွမ္းယူလိုက္တယ္ ... ၅ဝဝ တန္
တစ္ရြက္ထြက္လာတယ္ ... သူအံ့ၾသၿပီး လက္ထဲက ၅ဝဝတန္ ကို ေၾကာင္းေငးေနမိတယ္ ..
မိန္းမႀကီးက ၿပံဳးၿပီး " အဲဒီ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္၂ဝ တုန္းကေလ .. ရွင္ ကၽြန္မကို ေငြ ၅ဝ ပဲ ရွိေတာ့တယ္ ဆို ၿပီး ဖက္ထုပ္တစ္ပဲြတည္း ဝယ္းေကၽြးခဲ့တယ္.. တကယ္ေတာ့ ရွင့္မွာ ေနာက္ ထက္ ၅ဝ ရွိေသးတယ္ ...
ေျခနင္းက ေအာက္ခံသားရည္ျပားေအာက္ထဲမွာ ဖြက္ထားတယ္ ... ကၽြန္မသိပါတယ္ .. ရွင္က အဲဒီ ၅ဝ နဲ႔ ကၽြန္မ ဗိုက္ဆာရင္ ေနာက္ထပ္ စားရေအာင္ ဖြက္ထားခဲ့တာ .. ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက ရွင္ လဲ ဖက္ထုပ္
တစ္ဝက္စားလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မဗိုက္မဝေသးဘူးဆိုတာ သိလို႔ .. ေနာက္တစ္ပြဲ ထက္မွာ စားခဲ့ၾကတယ္ေလ ..." သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး " ရွင္လုပ္ခဲ့ဖူးတာေတြကို ျပန္မွတ္မိေသးတယ္ေနာ္... .. အဲဒီ ၅ဝဝ ဖြက္တာ
အလကား မျဖစ္ေတာ့ဘူး"
ေယာက်္ားက ပိုက္စံကို စားပြဲထိုးမေလးကို ေပးတယ္ " အကိုတို႔ကို ေနာက္တစ္ပြဲ ထပ္ေပးအံုးကြာ..." စားပြဲထိုးမေလးကပိုက္စံကို မယူဘဲ ...အေျပးေလးထြက္သြားတယ္ ..ခဏၾကာေတာ့ လက္ထဲမွာ ဖက္ထုပ္
ပူေႏြးေႏြး တစ္ပြဲ ပါလာတယ္ ...
ေယာက်္ားက မိန္းမရဲ႕ ပန္းကန္ထဲကို တစ္ဝက္ ခြဲထည့္ေပးတယ္ .." ပူတုန္းေလး စားလိုက္အံုး..."
မိန္းမ နည္းနည္းမွ မလႈပ္ဘဲေျပာတယ္ " စားၿပီးရင္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ လမ္းေလွ်ာက္အိပ္ျပန္ၾကရေတာ့မယ္ ... ရွင္ကၽြန္မကို အျပစ္မဆိုနဲ႔ေနာ္ .. ကၽြန္မကလည္း လမ္းမခြဲခင္ေလး ရွင္နဲ႔ အရင္က လို
ဒုကၡနဲ႔ဗိုက္မဝ တဲ့ ဒဏ္ ကို အတူတူ မွ်ေဝခံစားခ်င္လို႔ပါ...
ေယာက်္ား ဘာအသံမွ ထြက္မလာဘူး ... ေခါင္းႀကီး ငံု႔လို႔ .. ဖက္ထုပ္ေတြ တစ္လုတ္ၿပီးတစ္လုတ္ ... အရည္ ေတြ လဲ အကုန္လံုး ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္ ... ေျပာင္းသလင္းခါ ေနေအာင္း စား ၿပီး ... မိန္မကို
ေလာတယ္ .." ျမန္ျမန္စား .. စားၿပီးရင္ ငါတို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ရအံုးမယ္.."
မိန္းမက " ရွင္စိတ္ခ်ပါ ... ကၽြန္မ ကတိတည္ပါတယ္ ... အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးမယ္ .... ေငြလည္းတစ္ျပားမွ မယူဘူး .. ရွင္ ဘယ္မိန္းကေလးနဲ႔ ပဲ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ ၉ေယာက္
၁ဝ ေယာက္ ယူယူ ... ကၽြန္မနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ေတာ့ပါဘူး ..."
ေယာက္်ားႀကီးအားေခါင္ သံ ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေျပာတယ္ " အိမ္ျပန္ေရာက္ ရင္ ငါ အဲဒီ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို မီးရွိဳ႕ပစ္ပါမယ္ဟာ .ဟုတ္ၿပီလား.. " ေျပာအၿပီးမွာ .. သူ ရွိဳက္ႀကီးတငင္ငိုေျပာတယ္.." ငါမွားသြားတယ္
မိန္းမ ... ငါ ဦးေႏွာက္ထဲေရဝင္လို႔ အဲလို မွားခဲ့မိတယ္. .."
မိန္းမႀကီးက ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ဖက္ထုပ္ ပန္းကန္ တစ္ဝက္ကို ကုန္ေအာင္စားလိုက္တယ္ ... ၿပီးေတာ့ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကို .." ညီမေရ ေဘလ္ရွင္းမယ္ေနာ္"
တစ္ခ်ိန္လံုး ေဘးကေနၾကည့္ေနတဲ့ hotel သူေ႒း ဦးဝင္းစိန္ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး .. စားပြဲဝုိင္းရွိရာကို လာခဲ့တယ္ ... ေငြေပးေနတဲ့ မိန္းမႀကီးလက္ကို တားၿပီး အိပ္ထဲကေန ၁ဝဝဝ တန္ ၅ရြက္ထုတ္ေပးတယ္..
" မင္းတို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မီးရွိဳ႕ပစ္ဖို႔ေတာင္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီပဲ ... အိမ္ကိုလဲ လမ္းေလွ်ာက္မျပန္နဲ႔ေတာ့.."
လင္းမယားႏွစ္ေယာက္လံုး ဘာမွနားမလည္ဘဲ ဦးဝင္းစိန္ကို ေငးၾကည့္ေနၾကတယ္. .. ဦးဝင္းစိန္က ၿပံဳးၿပီး.." မင္းတို႔က ငါ့ရဲ႕ေဖာက္သည္ေဟာင္းႀကီးေတြပဲေလ ... လြန္းခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂ဝ တုန္းက ဖက္ထုပ္ ဆိုင္
ကလဲ ငါ့ဆိုင္ပဲ ... အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ဖက္ထုပ္က ငါ့မိန္းမလက္ရာကြ ... " ေျပာၿပီး ပိုက္စံကို ေယာက်္ားလက္ထဲ အတင္း ထည့္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားတယ္ ...
ဦးဝင္းစိန္ ရံုးခန္းထဲလဲေရာက္ေရာ... စားပြဲ အံဆြဲထဲကေန စာစီၿပီးသား ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ စာရြက္ေလးတစ္ရြက္ထြက္လာတယ္ ... " ေအာ္ ... ငါလဲ ဦးေႏွာက္ထဲ ေရဝင္ ၿပီး မွားခ်င္ခဲ့တာပဲ " .....

လမ္းခြဲေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတြးၾကည့္ပါ... အရင္ကအတိတ္ေဟာင္းေတြမွာ ဒုကၡဆင္းရဲမွ်ေဝခံစားခဲဖူးတဲ့သူဟာ တစ္ေလွ်ာက္လံုးလက္တြဲလာခဲ့ၿပီး အသင္တို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေတြ ဤမွ်မတိုေတာင္းပါဘူး...
အခ်ိန္ေတြ႕တေရြ႕ေရြ႕တြားေနလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ႏွလံုးသား ေခ်ာင္ တစ္ခုမွာ ပိတ္ထားမိခဲ့ၾကတယ္... တကယ္ေတာ့ သင့္ကို ခ်ဳိၿမိန္သာယာတဲ့စကားနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေခ်ာ့ေျပာေနတဲ့သူဟာ
သင့္ကိုအခ်စ္ဆံုးသူမဟုတ္ပါဘူး... ခုလို ေငြေလး၅ဝဝကို ဖြက္ၿပီး လိုအပ္ခ်ိန္မွာ သင့္ကို အနစ္နာခံ ဂရုစိုက္ကာ ေနာက္ဆံုး စားစရာေလး ေကၽြးၿပီး ငါမဆာဘူးလို႔ေျပာမယ့္သူ သာလွ်င္ သင့္ကိုအခ်စ္ဆံုးသူပါ

ဇာတ္လမ္းေလးကိုၾကည့္ၿပီး (ဇနီးမယား)မိန္းမဆိုတာ ဘာလဲသိၿပီလား....
မိန္းမဆိုတာ သင့္ႏွစ္သက္မယ့္လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုဝယ္ေပးဖို႔ေငြေတြဆုၿပီး အစားေလ်ာ့ေနတယ္လို႔ေျပာမယ့္ " ငပိန္းမေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင့္ကိုခ်စ္လို႔ က်န္တဲ့သူေတြကိုလ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး သင့္ေဘးမွာတေျဖးေျဖး အိုစာတဲ့အထိသစၥာရွိစြာေနသြားမယ့္ "အရိုး အ အ မေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင့္ကိုတျခားမိန္းကေလးအေၾကာင္းမေျပာဖို႔၊ မၾကည့္ဖို႔၊ မခ်ီးၾကဴးဖို႔ကို အၿမဲေျပာေနမယ့္ " သဝင္ေၾကာင္မေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ ဖုန္းထဲမွာ သင္ပို႔သမွ် message ကို သိမ္းထားၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ဖတ္ၿပီးေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ "အခ်စ္ရူးမေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင္ဘယ္ေဘာင္းဘီေလးေတြ႕ခဲ့လို႔ႀကိဳက္တယ္ေျပာမိရင္ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမရမကရွာၿပီးဝယ္ေပးမယ္ ၿပီးေတာ့ လမ္းႀကံဳေတြ႕လို႔ဝယ္ေပးခဲ့တယ္လို႔ေျပာမယ့္ "အပိုေတြမေျပာတတ္တဲ့ မုသားမေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင္သူမေဘးမွာမရွိခ်ိန္မွာ သင့္ကိုအရမ္းသတိရၿပီး ဖုန္းကိုကုိယ္နဲ႔မကြာထားကာ ေန႔တုိင္းဖုန္းေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့ "သနားစရာ မိန္ကေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ တျခားသူရဲ႕ညစ္ေပေနတဲ့အိကၤ် ီကို ျမင္တာနဲ႔ ရြံတတ္ေပမယ့္ .. သင္ရဲ႕ နံေစာ္ေနတဲ့ ေျခအိတ္စံုကို မၿငီးမျငဴေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးတတ္တဲ့ "ငေပါမေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင့္ကို မေကာင္းေျပာတဲ့သူေတြနဲ႔ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ရန္ျဖစ္ေနမယ့္ "ငစြာမေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ လူၾကားမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကံ့ခိုင္ၿပီး ေတာ္ေနပါေစ သင့္ေရွ႕ေရာက္ရင္ ကေလးဆန္ဆန္ခၽြဲႏြဲ႕ေနမယ့္ "ကေလးမေလး" ပါ။
ေယာက်္ားေလးမ်ားမွတ္သားၾကပါ မိန္းမဆိုတာ သင္ သူမရဲ႕အနစ္နာကိုပဲခံရမယ္လို႔ ခြင့္ျပဳထားသူပါ...။
သူမရွိၿပီးေနၿပီမို႔ တျခားမိန္းကေလးကိုသတိမရေစေတာ့တဲ့သူဟာ မိန္းမပါပဲ။
သူမအတြက္ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ကပ္ေစးမနည္း သူမႀကိဳက္မယ္ဆိုရင္ ဝယ္ေပးဖို႔အသင့္ရွိေနတယ္ဆိုရင္ သူမဟာ မိန္မပါပဲ။
သူမအတြက္နဲ႔ အရင္ က သင့္ရဲ႕ေယာက်္ားမာန အတၱေတြကို ေလ်ာ့ခ်ၿပီး လိုက္ေလ်ာတတ္ အေလွ်ာ့ေပးတတ္ေနၿပီဆိုရင္ သူမဟာ မိန္းမပါပဲ ..။
သူမေရွ႕မွာ အိုးခြက္ပန္းကန္ေဆးေနရရင္ေတာင္ အရမ္းခန္႔တယ္ လို႔ခံစားမိရင္ သူမဟာ မိန္းမပါပဲ ...။
သူမေၾကာင့္ တာဝန္သိတတ္လာၿပီး၊ သူမတစ္သက္လံုး စိတ္ခ်မ္းသာေနမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပင္ပန္း ေက်နပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီဆိုရင္ သူမဟာ မိန္းမပါပဲ...။
သူမရဲ႕ အေအးမိဖ်ားနာျခင္းကို စိတ္ပူတတ္ၿပီး၊ သူမ ထမင္းတစ္ပန္းကန္ ပိုစားရင္ကိုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္မိမယ္ဆိုရင္ သူမဟာ မိန္းမပါပဲ...။
သူမအတြက္ မိုးအံု႕ေနၿပီဆိုတာနဲ႔ ထီးမိုးေပးဖို႔အၿမဲသတိရေနၿပီဆိုရင္ သူမဟာ မိန္းမပါပဲ ...။
အထက္မွာပါတဲ့အခ်က္ေတြအားလံုး ရွိမယ္လို႔မဆိုလိုပါဘူး .. ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ပတ္ဝန္းက်င္မွာျဖစ္ပ်က္ေနတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္... " မ်က္စိေရွ႕မွာရွိၿပီးသားသူ ကို တန္ဖိုးထားတတ္ရမယ္
... တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့သူကနားလည္လာမွာပါ တန္းဖိုးထားတတ္ၿပီးဆိုရင္ သာယာတဲ့ဘဝကိုပိုင္ဆိုင္ၿပီပဲ