* ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ ဥစၥာေစာင္ ့

ပဠိေမွာ ့ေဒ၀ီ *
•••••••••••••••[၁]•••အိုးစူး•••

~ ျမဴႏွင္းပု၀ါ ျခံဳလႊာ မလံု ့တလံု
ၾကားက ေဘးတစ္ေစာင္းအေနအ
ထား လဲေလ်ာင္းေနတဲ ့ "ပန္းဆံခြဲ"
ေတာင္ ။
အေငြ ့တေထာင္းေထာင္းနဲ ့ရစ္ေခြ
စီးေနတဲ ့"တလက္မွ်ဳပ္" ေခ်ာင္း။
အတိတ္ အနာဂါတ္ ပစၥဳပၸန္ မဲ ့ေန
တဲ ့အရပ္။
ေတာပန္း ေတာင္ပန္းေတြ ေသြ ့
ေျခာက္ႏြမ္းေၾကြနိုင္တယ္…
ပန္းေပါင္းစံု တို ့ရဲ ့အႏွစ္ ပ်ားရည္
တို ့ခါးသက္ နိုင္တယ္…
နံက္ခင္းရဲ ့ေက်းငွက္သီခ်င္းေတြ
ဆိတ္သုန္းေပ်ာက္ကြယ္သြားနိုင္
တယ္……
တို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့ကမၻာ ။
တို ့ႏွစ္ေယာက္ ဗိမၼာန္ နန္း။
အလင္းႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ တည္
မယ္ အို ……ပဠိေမွာ့ေဒ၀ီ ……။
တစ္ေန ့တစ္ေန ့ ေတြေငးေငးနဲ ့
ေလးတြဲ ့တဲ ့အမူအရာေတြပိုင္႐ွင္
လူတကာနဲ ့စကား ဟ ဟမေျပာ
တစ္ကိုယ္တည္းၾကေတာ ့တတြတ္
တြတ္ ကဗ်ာ႐ြတ္သလို သီခ်င္းညီး
သလို အစာအဟာရ လည္းမစား
စားျပီးျပီ ။ ဘယ္မွာစားတာလဲ ဆို
ေတာ ့ ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ဆီဖက္
လက္ညိဳးထိုးျပတယ္။ တခါတခါ
စိတ္လိုလက္ရ ဘယ္လိုဟင္းအ
မယ္ေတြအစံုအလင္နဲ ့ဘယ္လိုပြဲ
ေတာ္တည္တဲ ့အေၾကာင္းေတြေျပာ
ျပတတ္တယ္။
အံဩစရာေကာင္းတာက ဘာအ
စာေရစာမွဟုတ္တိပတ္တိမစားေပ
မဲ ့က်မၼာေရး ယိမ္းယိမ္သြားျခင္းမ
႐ွိတာပဲ။
တကယ္ေတာ ့ေမာင္ေ၀ထြန္းဟာ
ေခတ္ပညာတတ္ တကၠသိုလ္
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပါ။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အိမ္ျပန္လာတဲ ့
ဒီတစ္ေခါက္မွ ပန္းဆံခြဲ ေတာင္
ထိပ္က ေစတီေလးကို ဖူးေမွ်ာ္ရင္း
အခုလို ျဖစ္လာတာ သိပ္ေတာ ့မ
ၾကာေသး။
အစက တစ္ေန ့တစ္ေခါက္
ေနာက္ မနက္တစ္ေခါက္ ည တစ္
ေခါက္ ၾကာလာေတာ ့အခ်ိန္ျပည္ ့
နီးပါး သြားေနတတ္တယ္။
သူနဲ ့အရင္းႏွီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းက်
ေနာ္ ့ကိုေျပာျပတာက သူ ့မွာရီးစား
႐ွိေနျပီတဲ ့။ သူ ့ရီးစားက ပန္းဆံခြဲ
ေတာင္ရဲ ့တစ္ခုေသာ ေက်ာက္ဂူ
နားက နန္းေတာ္တမွ် ခန္းနားလွတဲ့
အေဆာက္အဦးၾကီးမွာေနသတဲ ့
သူတို ့ခ်ိန္းေတြ ့တဲ ့အခါသိပ္ေပ်ာ္စ
ရာေကာင္းတဲ ့အေၾကာင္းပန္းေပါင္း
စံုတဲ ့ဥယ်ဥ္ထဲမွာေျပးလႊားၾကည္နူး
ၾကတဲ ့အေၾကာင္း
ျပီးရင္ အေမႊးနံ ့သာေတြနဲ ့ေရခ်ိဳး
ၾကတဲ ့အေၾကာင္း ေရကန္ေလးက
လည္းအလြန္သာယာတဲ ့ျပာလဲ ့
ေနတဲ ့ေရ တံခြန္ေလးေတာင္႐ွိတဲ ့
အေၾကာင္း ေရခ်ိဳးျပီးေတာ ့အနံ ့အ
ရသာနဲ ့ျပည္စံုတဲ ့စားစရာသစ္သီး
၀လံေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစားတဲ ့အ
ေၾကာင္း ေျပာျပတတ္တယ္။
ပထမေတာ ့ဒီေကာင္ေနာက္ေန
တယ္ထင္မိေပမဲ ့သူ ့မ်က္ႏွာေပး
သူ ့အမူအရာကေနာက္တဲ ့ပံုမ
ဟုတ္ဘူး တစ္ကယ္ေလးေလးနက္
နက္ေျပာေနသလိုပါပဲ ။တစ္ခု႐ွိတာ
က ဒီေကာင္နဲ ့က်ေနာ္ငယ္ေပါင္း
ဆိုေတာ ့အတြင္းသိ ငယ္ငယ္ထဲက
မဟုတ္တာညာမေျပာတတ္တာသိ
ေနေတာ ့လည္း ျမိဳ ့ေက်ာင္းမွာ
တကၠသိုလ္တက္ရင္း စိတ္ေ၀ဒနာ
တခုခုစြဲကပ္လာခဲ ့သလားထင္ရ
ေပမဲ ့သူ ့စိတ္က ခုနကိစၥေတြေျပာ
တာကလြဲရင္ ပံုမွန္ပါပဲ။
က်ေနာ္က မယံုလို ့ေနာက္တစ္ခါ
ဆိုငါပါလိုက္ခဲ ့မယ္ ေျပာၾကည္ ့
ေတာ ့သူကခါးခါးသီးသီးျငင္းတယ္
ဗ်။ သူ ့ရီးစားက ဘယ္သူ ့မွမသိေစ
ခ်င္ဘူးတဲ ့။ က်ေနာ္ ့ေတာင္အခင္
ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမို ့ေျပာျပတာတဲ ့။
သူ ့မိဘေတြကိုေတာင္ျပန္မေျပာဖို ့
ဂတိေတာင္းတယ္။
ဒါေပမဲ ့တဲ ့ငါ ့မိဘေတြကိုဖြင္ ့ေျပာ
ျပီး ငါသူ ့ကိုလက္ထပ္ခ်င္တယ္ကြာ
တဲ ့။
က်ေနာ္မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။
မၾကာပါဘူးသူက ထံုးစံအတိုင္း
ေတြေတြေငးသြားတယ္။တစ္ခုခုကို
လြမ္းေဆြးေနသလို ၀မ္းနဲပူေဆြး
သလို။ အဲဒီခ်ိန္ဘယ္လိုပဲေမးေမး
စကားျပန္မေျပာေတာ ့ဘူး။လူနဲ ့
စိတ္နဲ ့တျခားစီျဖစ္ေနသလို။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို တစ္႐ြာလံုးက
မသိဘူး။သူ ့မိဘေတြေတာင္စိတ္
ေရာဂါျဖစ္ေနတယ္ထင္ျပီး။ေဆး
ဆရာေတြနဲ ့ျပကုၾကတယ္။သူက
ေတာ ့မထံုထက္ေသး။ ဆရာေပါင္း
စံုကလည္းလက္ေျမွာက္ေနၾကျပီ။
သူတို ့ကတခုထဲေသာထင္ျမင္ခ်က္
ကိုေပးၾကတယ္။အဲဒါကေတာ ့
ေမာင္ေ၀ထြန္းဟာ ဥစၥာေစာင္ ့ျပဳ
စားခံရတယ္ ဆိုတာပဲ။

••••[ ၂ ] ••••

*ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ ဥစၥာေစာင္ ့
ပဠိေမွာ ့ေဒ၀ီ *
••••••••••[ ၂ ]•••အိုးစူး•••

ေနာက္ပိုင္းက်ေနာ္ ့သူငယ္ခ်င္းပို
ဆိုးလာတယ္ဗ် ။ေန ့ခင္းေန ့လည္
မဟုတ္ေတာ ့ဘူး ညနက္သန္း
ေခါင္ေတြပါ ေတာင္ေပၚကဆင္းလာ
တာေတြ ့ရတယ္။ အံ ့ဩဖို ့ေကာင္
တာက လမိုက္ညေတြဆိုလဲ ဘာ
လက္နိွဳက္ဓါတ္မီးမွမပါပဲ ေတာလမ္
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားကအထိ
အခိုက္အပြန္းအ႐ွမ႐ွိပဲျပန္လာ
တတ္တယ္။
သူ ့ၾကည္ ့ရတာလည္း႐ႊင္႐ႊင္ပ်ပ်နဲ ့
မေမာနိုင္မပန္းနိုင္ သူ ့မို ့လို ့ဗ်ာ။
မိဘေတြကေတာ ့မ်က္ရည္နဲ ့မ်က္
ခြက္ ကိုစိုးရယ္မင္းသူငယ္ခ်င္းကို
မကယ္နိုင္ေတာ ့ဘူးလား တဲ ့။
ငါတို ့ကိုကူညီပါကြာ တဲ ့။က်ေနာ္
အျဖစ္မွန္ကိုေျပာျပဖို ့၀န္ေလးေနခဲ ့
တယ္။ တစ္ဖက္ကလည္းဂတိက
၀တ္ျပဳထားတာ႐ွိေလေတာ ့။ဒီဖက္
မွာလည္း အက်ိဳးအေၾကာင္း မသိရ
ေတာ ့ဘာလုပ္လို ့ဘာကိုင္ရမွန္းမ
သိ။
တစ္ေန ့ေတာ ့သူ ့အေဖက ဒီအ
တိုင္းေတာ ့မျဖစ္ဘူးေဟ ့ဒီေကာင္ ့
ကိုျမိဳ ့ျပန္ပို ့မွရမယ္ ဆိုျပီးေနာက္
တစ္ရက္မွာသူ ့အေဖကိုယ္တိုင္
သီတာဦး လိုင္းကားနဲ ့ပို ့ဖို ့စီစဥ္ပါ
ေတာ့တယ္။ သူကမျပန္ဘူးဇြတ္
ျငင္းေပမဲ ့သားအဖႏွစ္ေယာက္
ဘယ္လိုအေပးအယူတည္ ့တယ္မ
ဆိုနိုင္ဘူး။သြားဖို ့သေဘာတူလိုက္
သတဲ ့မသြားခင္က်ေနာ္နဲ ့ေတြ ့
ေတာ ့သူ ့ကိုက်ေနာ္က ငါဘာမွမ
ေျပာဘူးေနာ္ေဟ ့ေကာင္ဆိုေတာ ့
သူကခပ္ျပံဳးျပံဳးပဲ မင္းမေျပာဘူးဆို
တာငါသိပါတယ္ ေအး ေျပာရင္လဲ
ငါသိတယ္ တဲ ့ဗ်ာ ဘယ္လိုအဓိ
ပၸါယ္လဲေတာ ့မသိဘူး။
သားအဖႏွစ္ေယာက္ထြက္သြားတဲ ့
ညက က်ေနာ္လည္း ခါတိုင္းဒီ
ေကာင္ ့စိတ္နဲ ့အိပ္မေပ်ာ္ခဲ ့တာမ်ာ
လို ့အတိုးခ်ျပီးစိတ္ခ်မ္းသာစြာႏွစ္
ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားလို ့ဘာ
မွမသိလိုက္ေပမဲ ့ေနာက္ေန ့႐ြာထဲ
မွာလူအမ်ားဆံုးေျပာေနၾကတာက
တစ္ညလံုး ႐ြာထဲ႐ွိသမွ်ေခြးေတြ
ဟာ ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ဖက္လွည္ ့
ျပီး တ၀ူး၀ူး တ၀ုန္း၀ုန္း ထိုးေဟာင္
ေနတာအေတာ္ၾကာသတဲ ့။တခ်ိဳ ့
မအိပ္ရဲၾကလို ့ ငုတ္တုပ္ထိုင္ အမွ်
ေ၀ ဘုရားစာ႐ြတ္ တခ်ိဳ ့သတၱိ
ေကာင္းတဲ ့လူေတြစုျပီး ေရနံဆီမီး
ဒုတ္ေတြနဲ ့ဓားလွံလက္နက္ေတြ
ယူ ေတာင္ေပၚတက္ဖို ့အထိလုပ္
ၾကေပမဲ ့ေခြးေတြေတာင္ေခၚမရလို ့
မသြားျဖစ္ၾကဘူးတဲ ့။
တရက္ တစ္ည ျပီးေတာ ့သူ ့အေဖ
ျပန္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီညပဲ
က်ေနာ္လည္း အိမ္ေ႐ွ ့မွာထိုင္ေန
တံုး သူ ့ကိုေတြ ့လိုက္ရတယ္။အ
ေမွာင္ထဲက ႐ုတ္တရက္ထြက္လာ
ေတာ ့က်ေနာ္လန္ ့သြားတယ္။
သူက ထံုးစံအတိုင္း ခပ္႐ႊင္႐ႊင္လန္း
လန္းပါ မင္းဘယ္ကလာတာလဲဆို
ေတာ ့ေတာင္တန္းေတြဖက္လက္
ညိဳးထိုးျပတယ္။မင္းအေမွာင္ထဲမွာ
ခလုပ္ေတြဘာေတြမတိုက္ဘူးလား
ေမးေတာ ့ငါ ့ကိုအျမဲတမ္းလိုက္ပို ့
တယ္တဲ ့။ျမိဳ ့ကေနသူပဲလာေခၚ
တာတဲ ့။ က်ေနာ္ဒါက်သိပ္မယံုဘူး
လိုင္းကားနဲ ့လိုက္ျပန္လာလည္းရ
တာပဲကို။
သူက ငါမင္းကိုအေရးတၾကီးတိုင္
ပင္စရာ႐ွိတယ္ ငါသိပ္အက်ပ္႐ိုက္
ေနျပီ တဲ ့။
က်ေနာ္ ဘာမွမေျပာပဲနားေထာင္
ေနေတာ ့သူကေအာက္ပါအတိုင္း
ေျပာျပပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္း ငါတို ့အၾကင္လင္မ
ယားျဖစ္ေနျပီ လက္ထပ္ေပါင္းသင္း
ေနထိုင္ဖို ့ရက္ေစာင္ ့ရဦးမယ္ ငါ
သူ ့ကိုမခြဲနိုင္ေတာ ့ဘူး သူ ့ကိုမ
ေတြ ့ရရင္ငါေသလိုက္မယ္။ ေအး
ငါတို ့လက္ထပ္ရမယ္ ့ရက္ေရာက္
လို ့လက္ထပ္ျပီးရင္ဘယ္သူမွခြဲလို ့
မရေတာ ့ဘူး လက္မထပ္ခင္ရက္
ငါ ့ကိုတစ္ခုခုစီရင္မယ္ဆိုရင္ေတာ ့
ငါတို ့ကိုခြဲလို ့ရမယ္။ဒါလဲမင္းကို
သိပ္ခင္လို ့ယံုၾကည္လို ့ေျပာျပတာ
ေျပာရတဲ ့အေၾကာင္းကမင္းဆီက
အကူအညီလဲလိုတယ္ ဘယ္လိုလဲ
ကူညီနိုင္ပါ ့မလား တဲ ့။
က်ေနာ္ကလဲ သူငယ္ခ်င္းမင္းအ
တြက္ မင္းဘ၀ သာယာဖို ့ကိစၥဆို
ရင္ဘာမဆိုငါကူညီပါ ့မယ္။
ေအး မင္းအက်ိဳးစီးပြားပ်က္စီးနစ္
မဲ ့အေရးဆိုလဲငါ မင္းငါ ့ကိုသတ္
ခ်င္သတ္မကူညီနိုင္ဘူးလို ့ခတ္
ျပတ္ျပတ္ေျပာလိုက္တယ္။ သူက
က်ေနာ္ ့ကိုစိမ္းစိမ္းၾကီးတစ္ခ်က္
ၾကည္ ့တယ္ငယ္ငယ္ကတဲကအ
တူအိပ္အတူစားလာတာ ဒီအၾကည္ ့မ်ိဳးတစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး
ဗ်ာ။ၾကက္သီးေတာင္ထသြားတယ္။
နဲနဲၾကာမွ ေကာင္းျပီေလ မင္းအိပ္
ေတာ ့ေနာက္မွေတြ ့ျပီးေအးေဆး
ေျပာျပမယ္ ဆိုျပီး ထျပန္သြားေရာ။
ေနာက္ေန ့ေန ့လည္ခင္းသူ ့အိမ္
သြား႐ွာေတာ ့ဒီေကာင္ ့ကိုမေတြ ့
ဘူး သူ ့အေမက ထံုးစံအတိုင္းပဲ
ေနမွာေပါ ့တဲ ့။
က်ေနာ္အၾကံတခုလက္ကနဲရတာ
နဲ ့ ပန္းဆံခြဲ ေတာင္ေပၚတက္တဲ ့
လမ္းဖက္ဆီထြက္လာခဲ ့တယ္။
အဲအခ်ိန္ က်ေန့ာ္ ့စိတ္ထဲေၾကာက္
စိတ္လံုးလံုးမ႐ွိတာအံဩစရာဗ်။
ေနာက္မွျပန္ေတြးေတာ ့ေၾကာစိမ္ ့
ေအာင္ေၾကာက္မိပါရဲ ့ဗ်ာ။

•••[၃] ဆက္ေရးပါ ့မယ္ ၄ /၅အ
ထိေရာက္ခ်င္လဲေရာက္သြားပါ
မယ္ တျဖည္းျဖည္းျပန္စဥ္းစားရင္
အမွတ္ရလာျပီးဖတ္လို ့လဲပို
ေကာင္းမယ္ထင္လို ့ပါ