"ဦးဘဆန္းနွင့္ဂ်င္သမားဘတ္ဝမ္း"

ဦးဘတ္ဝမ္းသည္ ရန္ကုန္္တရုတ္တန္း၌ေမြးဖြားသူျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္ႀကီးျပင္းလာေသာ သူေဌးႏြယ္ဝင္တရုတ္ကျပားျဖစ္ျဖစ္သည္။
ေခတ္ပညာတတ္ျဖစ္၍ ခ်စ္ၾကည္ေရးကုမၸဏီဖြင့္လစ္ထားၿပီး နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းျဖင့္ က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာေနသူျဖစ္ေသာ္လည္း ေလးေကာင္ဂ်င္ေလာင္းကစားျခင္း၌ လြန္စြာဝါသနာထုံသူျဖစ္ေလ၏။ထူးျခားသည္မွာ ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူျဖစ္ေသာ္လည္း ဒိုင္မကိုင္ဘဲ ထိုးသားလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

ဦးဘတ္ဝမ္းသည္ စိတ္ညိူ႔အိပ္ေမြ႕ခ်ပညာရပ္ကို နားမလည္ပါ ဒါေပသည့္ မက်င့္ႀကံရဘဲ သူ႔အလိုလိုအၾကားအျမင္ အနည္းအက်ဥ္းေပါက္ေနသူျဖစ္သည္။အိမ္မက္အတိတ္နိမိတ္ အၾကားအျမင္ရသည့္အတိုင္း ေလာင္းေၾကးထိုးလ်ွင္ အရူံးနည္းၿပီး အနိုင္ရသည္က မ်ားေလသည္။ေရကိုျမင္လ်ွင္ ထူးထူးျခားျခား ဖားကေလးေပၚတတ္သည္ဟုဆိုသည္။
သတၱဝါေလးေကာင္ျဖင့္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ေလးေကာင္ဂ်င္ကို ပကတိသဘာဝနွင့္နိူင္းယွဥ္ၾကည့္လ်ွင္ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးနွင့္တူေလ၏။ေႁမြသည္ ေတာေဇာမီးဓာတ္၊ၾကက္သည္ ဝါေယာေလဓာတ္၊ဝက္သည္ ပထဝီေျမဓာတ္၊ဖားက အာေပါေရဓာတ္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။သို႔ျဖစ္၍ ဦးဘတ္ဝမ္း၏ အျမင္မွန္ၿပီး ေအာင္ျမင္ေနျခင္းျဖစ္နိုင္သည္။
တရုတ္နွစ္သစ္ကူးည ဦးဘတ္ဝမ္းသည္ အေပါင္းအသင္းမ်ားနွင့္စားၾကေသာက္ၾကရင္း ညဥ့္နက္သြား၏။ဦးဘတ္ဝမ္းသည္ ေျခလက္ေဆးၿပီး အိပ္ယာသို႔တန္းဝင္ရာ မၾကာမွိီ အိပ္ေမာက်သြားသည္။ထိုညတြင္ ဦးဘတ္ဝမ္းတစ္ေယာက္ အလြန္ထူးျခားေသာ အိပ္မက္ရွည္ႀကီးကို ျမင္မက္ရေလ၏။အျဖဴေရာင္နွင္းပြင့္ႀကီးေပၚလာလြမ္းမိုးသြားသည္။ႏွင္းေငြ႕မ်ားတျဖည္းျဖည္းစဲသြားၿပီးေနာက္ မိုးေကာငး္ကင္သို႔ ထိုးတက္သြားေသာ နတ္ေလွကားကိုျမင္ရသည္။အျဖဴေရာင္နတ္ေလွကား၏ဝဲဖက္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ရန႕ံသင္းျမ၍အလြန္ဆန္းၾကယ္ေသာ ေရာင္စုံပန္းမ်ိဳးစုံသည္ အဆုံးမရွိ အစီအရီ ပြင့္ေနၾကသည္။ထက္ဝဠာအာကာ၌မူ ၾကယ္၊ၿဂိဳလ္၊နကၡတ္တာရာမ်ားစုံလင္စြာျဖင့္ မာဃနကၡတ္စန္းယွဥ္ၾကဳံလ်က္ ေတာက္ပေနသည္။
မိုးေကာင္းကင္အေဝးမွ အလင္းေရာင္တန္းတစ္ခုသည္ ဦးဘတ္ဝမ္းရွိရာသ္ို႔ လာေနသည္ဟု ထင္ရၿပီး ဦးဘတ္ဝမ္းနင့္အနီးဆုံးအျမင့္ဆုံးေနရာသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္ကို အထင္အရွားျမင္ရသည္။ မယ္ေတာ္ႀကီးသည္ ဦးဘတ္ဝမ္းက္ို အျဖဴေရာင္ေလွကားသို႔ၫႊန္ျပၿပီး အသံတိတ္အမိန္႔ေပးေနသည္။ဦးဘတ္ဝမ္းသည္ ေလွကားေပၚသို႔ တလွမ္းျခင္းတက္၍အျမင့္သို႔ေရာက္ေသာအခါ နတ္ျပာ္အလားထက္ရေသာ ပထမအေဆာင္သို႔ေရာက္ရွိသြားသည္။အေဆာင္၏အျမင့္တစ္ေနရာတြင္ ေႁမြဘုရင္ကို ထုဆစ္ထားၿပီး ပိေတာက္ပန္းမ်ားေဝေနေအာင္ ကပ္လွဴပူေဇာ္ထားသည္။ဆက္တက္သြားေသာအခါ ဒုတိယအေဆာင္ေရာက္ရွိသြားၿပီး အျမင့္တစ္ေနရာတြင္ ၾကက္ဘုရင္ထုလုပ္ထားၿပီး ပိန္းပန္းမ်ားေဝေနေအာင္ ကပ္လွဴထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။အထက္သို႔ဆက္တက္သြြားရာ တတိယအေဆာင္၌လည္း အျမင့္တစ္ေနရာတြင္ ဝက္ဘုရင္ထုလုပ္ထားၿပီး အျဖဴေရာင္ေမၿမိဳ႕ပန္းမ်ား ပူေဇာ္ထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
ထိုမွတဆင့္ဆက္တက္သြားရာ စတုတၴေနာက္ဆုံးအေဆာင္သို႔ေရာက္၍ အဆုံးသတ္သြားရာ အျမင့္တစ္ေနရာတြင္ ဖားဘုရင္ပုံ ထုထားၿပီး ေပါက္ပန္းမ်ားနွင့္ပူေဇာ္ထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။စၾကဝဠာ၏အျမတ္တစ္ေနရာတြင္ ၾကာသာပေတးၿဂိဳလ္မင္းႀကီးသည္ အေရာင္တဝါဝါတလက္လက္နွင့္ စံျမန္းေနသည္ကို ၾကည့္ရူ႕ရင္း အိပ္မက္အျမင္ရပ္၍ နိုးလာသည္။အိပ္မက္ကို စြဲလမ္းေနေတာ့သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ သူေးစုံေသာ အဓိကရဂ်င္ဝိုင္းပထမပတ္တြင္ ဦးဘတ္ဝမ္းသည္ ေႁမြရုပ္ျဖင့္ေအာင္နိုင္ခဲ့ၿပီး ၊ဒုတိယပတ္တြင္ၾကက္ရုပ္ ၊တတိယပတ္တြင္ ဝက္ရုပ္၊ စတုတၴပတ္တြင္ ဖားေလးျဖင့္ ပြခဲ့ေထာင္နိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။သို႔ျဖစ္၍ ေလးပတ္အတြင္း ဂ်င္ေလာကသမားအားလုံး၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ အားလုံးနီးပါး ဦးဘတ္ဝမ္း၏ လက္ထဲသို႔ေရာက္ရွိသြားေလေတာ့သည္။ဂ်င္ဝုိင္းႀကီးေလာကတြင္ တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ ခ်ိန္းပြဲကစားေလ့ရွိၿပီး ေအာက္ေျခအဆင့္ကို အသိမေပးဘဲ ေနရာေျပာင္းလဲကာ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ အထက္တန္းဂ်င္သမားမ်ားကိုသာ သီးသန္႔ဖိတ္၍ကစားေသာပြဲျဖစ္သည္။
ပိေတာက္ပန္း၊ပိန္းပန္း၊ေမၿမိဳ႕ပန္းနွင့္ေပါက္ပန္းသည္ ၾကာသာပေတးနံပန္းမ်ားျဖစ္၍ ၾကာသာပေတးၿဂိဳလ္သည္ ဆရာကိုရည္ၫႊန္းေလသည္။ဦးဘတ္ဝမ္းမွာလည္း ၾကာသာပေတးသားျဖစ္ေလသည္။
ပိုးတီဝမ္ဖတ္ လက္နွင့္လွည့္လိုက္ေသာ သတၱဝါေလးေကာင္ပါသည့္ဂ်င္သည္ ေႂကြးပန္ကန္ျပားေပၚတြင္ ပြတ္သရီးထပ္ေနေအာင္ လည္ေန၏။
ပိုးတီဝမ္ဖတ္သည္ လည္ေနေသာဂ်င္ကို ပန္းကန္လုံးနွင့္အုပ္လိုက္ရာ ဂ်င္သမားအားလုံးသည္ ဂ်င္လည္သံကိုနားေထာင္ၿပီး နွစ္သက္ရာသတၲဝါအရုပ္ကို ေၾကးတင္ေလာင္းၾကရသည္။ဂ်င္ေလာကတြင္ ဂ်င္လွည့္သူကို ပိုးတီဟုေခၚၾက၏။ပိုးတီဝမ္ဖတ္သည္ ႀကိဳက္သည့္အေကာင္ကို ေပၚေအာင္လွည့္ေပးနိုင္ေသာ ဝါရင့္ဂ်င္ကိုင္သမားျဖစ္သည္။ဂ်င္လုံးသည္ အသံက်ယ္ျပန္႔သံနွင့္ရပ္သြားသည္။ဦးဘတ္ဝမ္းသည္ ၾကက္ရုပ္ကို အတိတ္ယူ၍ေလာင္းေၾကးထပ္လိုက္သည္။
ပန္းကန္လုံးဖြင့္လိုက္သည့္အခါ ဖားကေလးေပၚလာ၏။ဦးဘတ္ဝမ္းတစ္ေယာက္ အေပါက္အလမ္းမတည့္ တြက္တိုင္းလြဲ ကံဇာတာၿဂိဳလ္စီး ၿဂိဳလ္နင္း ည့ံေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္၏။လက္ရွိ အတြင္းအျပင္ ပစၥည္းမ်ား ဟန္မျပတ္ေပါင္နွံထားရသည့္အျပင္ ပိုင္ဆိုင္မူ႔ထက္ ေပးရန္ပမာဏက ျမင့္မားေန၏။ၾကာေတာ့ ဟန္မဆိုင္နိုင္ ေမးရျမန္းရ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံႀကံဆရပါေတာ့သည္။ဆရာသာစုံသြားသည္ ေျပာင္းလဲမလာ အေၾကာင္းမထူး ဒီေတာ့ သက္သက္လြတ္စားသည္ အဓိဌာန္ဝင္သည္ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အတိုးကအိပ္မေန။ ဆတိုးတက္လာ၏။အဆုံး၌မိမိကိုးကြယ္ေသာ ဆရာေတာ္အားတင္ျပေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္ကမိမိေမြးနံ၏ အၫႊန္႔နံဘုရားတြင္ ၉ရက္အဓိဌာန္ဝင္ ဆုေတာင္းရန္ၫႊန္ၾကားခ်က္အရ ေ႐ႊဘုန္းပြင့္ဘုရား ေသာၾကာေထင့္၌ အဓိဌာန္ဝင္ျဖစ္သည္။အဓိဌာန္ ၉ရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ ဘုရားအားအဓိဌာန္ျပဳေနစဥ္ မိမိနွင့္မနီးမေဝးမွ သက္ႀကီးပိုင္း ပုဂၢဳိလ္ ၃ဦး အၾကားအျမင္ဦးဘဆန္းအေၾကာင္း ေျပာဆိုသံၾကား၍ ယဥ္ေက်းစြာဝင္ေရာက္မိတ္ဆက္ၿပီး ဦးဘဆန္းအေၾကာင္းနွင့္ ေနရပ္လိပ္စာေမးခဲ့ေလသည္။
ဦးဘဆန္းဆီသို႔ သြားေရာက္ေတြ႕ဆုံၿပီး မိမိ၏အခက္အခဲမ်ားကို တင္ျပေဆြးေႏြးသည္။ဦးဘဆန္းသည္ ၅မိနစ္ခန္႔ အာရုံျပဳစဥ္းစားၿပီးေနာက္ "ဦးဘတ္ဝမ္းဆုံးရူံးသြားတဲ့ ေငြေၾကးနဲ႔ပစၥည္း ျပန္ရရင္ ဂ်င္ကစားတဲ့အလုပ္ စြန္႔လြတ္နိုင္မယ္ဆိုရင္ လိုက္ပါေဆာင္႐ြက္ေပးမယ္ ေသခ်ာေအာင္စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး" စကားအဆုံး၌ ဦးဘတ္ဝမ္းေခတၲငိုင္သြားသည္။ဝါသနာေပကိုး။ဒါေပသိ အတန္ၾကာၿငိမ္သက္စြာ စဥ္းစားၿပီးေနာက္ "ေကာင္းၿပီ ဆရာဦးဘဆန္း ကြၽန္ေတာ္ ဆရာေျပာသလို လိုက္လုပ္ပါ့မယ္ ကြၽန္ေတာ့ကို ကယ္ပါ"။အဓိဌာန္မ်က္လုံးအၾကည့္သည္ ရွင္ေတာ္ဘုရားထံ ေရာက္သြားသည္။ဂ်င္ဝုိင္းပထမပတ္ညတြင္ ဦးဘဆန္းသည္ ေႂကြပန္းကန္ထဲလည္ေနေသာ ဂ်င္လည္သံကို အာရုံစိုက္နားေထာင္၏။အသံရွည္နွင့္ရပ္သြား၍ ဦးဘဆန္းက ေႁမြရုပ္ကို ထိုးရန္ လူမသိေအာင္ အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ပိုးတီဝမ္ဖတ္ ေႂကြပန္းကန္လုံးကို ဖြင့္လိုက္ေသာအခါ ပရိသတ္ကို ျပဳံးျပေနေသာ ေႁမြစိမ္းေလးကို ေတြ႕ၾကရသည္။
ဒုတိယပတ္ည ဂ်င္ဝုိင္းတြင္ ထိုးသားမ်ားအားလုံး အာရုံစိုက္ေနစဥ္ ဂ်င္သံသည္ ေပါ့ပါးေသာ အသံနွင့္ရပ္သြားရာ ဦးဘဆန္းက ၾကက္ရုပ္ထိုးရန္ အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ဦးဘတ္ဝမ္းေလာင္းေၾကးတင္လိုက္သည့္ ၾကက္နီေလးေပၚလာသည္။
တတိယပတ္ညတြင္ ထိုးသားမ်ား ဂ်င္လည္သံကို အာရုံစိုက္ေနစဥ္ ဂ်င္သံမွာ အသံတိုအသံႀကီးနွင့္ရပ္သြားသည္။ဦးဘဆန္း နွာေခါင္းပြတ္ျပလိုက္သည္။ေႂကြပန္းကန္ဖြင့္ေသာ္ အနက္ေရာင္ ဝက္ကေလးထြက္လာသည္။
စတုတၴေနာက္ဆုံးညတြင္ ပထမပြဲအာရုံမသဲကြဲ၍ စတိေလာင္းေၾကးရူံးသည္။ေနာက္တပြဲအာရုံျပဳရာ ဂ်င္သံသည္ က်ယ္ျပန္႔ေသာအသံနွင့္ အဆုံးသတ္သြားရာ ဦးဘဆန္း ပါးစပ္ကို ကိုင္၍ အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ဦးဘတ္ဝမ္းစြန္႔စား၍ ေလာင္းေၾကးအျမင့္ဆုံး တင္လိုက္ရာ ဝမ္းသာစရာ စိမ္းျပာေရာင္ဖားကေလးကို ျမင္ရပါေတာ့သည္။ဦးဘတ္ဝမ္းဘဝ အေအာင္ျမင္ဆုံး ျပဳံးလိုက္ပါေတာ့သည္။ေနာက္တေန႔တြင္ ဦးဘတ္ဝမ္းသည္ ဦးဘဆန္းကိုေခၚ၍ မိမိကိုးကြယ္ေသာ ဆရာေတာ္ရွိရာ ဗဟန္းေတာရေက်ာင္းဆရာေတာ္ေရွ႕တြင္ ဂ်င္ကစားျခင္းကို အၿပီးအပိုင္ ဘုရားအာရံုျပဳ၍ လွဴလိုက္ပါေတာ့သည္။



Credit to.ေအာင္ဘုန္းျမင့္.ကခ်င္ေျမ >>.ခက္ဆစ္ေသြး