ေသမင္းစာအုပ္ (၁၇.၂)

Misa ကား ရဲခ်ဳပ္ကို မယံုၾကည္ႏိုင္စြာ မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးျဖင့္ၾကည့္ရင္း အသံပင္မထြက္ႏိုင္၊ ၾကက္ေသေသေနသည္။

Light ကား မ်က္စိစံုမိွတ္ထားရာမွ ေျဖးေျဖးခ်င္း မ်က္လံုးပြင့္လာၿပီး သူ႔နဖူးကို တည့္တည့္ခ်ိန္ထားဆဲ ေသနတ္ေျပာင္းကို မ၀ံ့မရဲ ၾကည့္ေနမိသည္။

ရဲခ်ဳပ္၏ 'ဟင္း' ခနဲ သက္ျပင္းခ်သံ ပထမဆံုးထြက္လာၿပီး Light ထံမွ ေသနတ္ဖယ္၊ ကိုယ္ကိုလွည့္ကာ ကားထိုင္ခံုေပၚ ပစ္မွီလိုက္ရင္း
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ"
ဆိုကာ ယခုမွ စိတ္ေအးသြားရဟန္ျဖင့္ စတီယာရင္ေပၚ ေမွာက္ကာၿငိမ္ေနေတာ့သည္။

"ဘာကို ေတာ္ေသးတာလဲ ေဖေဖ၊ ေဖေဖ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"
ဘာကိုမွ်နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ေသာ Light က စ ေမးလိုက္ေတာ့သည္။

"မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ၾကပါကြာ။ မင္းတို႔ကို လႊတ္ဖို႔ဆိုတာ ဒီတနည္းပဲ ရိွလုိ႔ပါ။ ေအး..ငါ ဒီလိုလုပ္တယ္ဆိုတာလည္း မင္းတို႔ Kira မဟုတ္ဘူးလို႔ ငါတကယ္ယံုၾကည္လို႔သာ လုပ္တာဆိုတာကိုေတာ့ ယံုထားၾကပါကြာ"
စတီယာရင္ေပၚတြင္ ေမွာက္ကာ ေျပာေနရင္း ေခါင္းေထာင္လာၿပီး

"မင္းအကုန္ျမင္ရဲ႕လား Ryuzaki။ ငါ မင္းေျပာတဲ့အတိုင္း အတိအက်လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ၊ အသက္လည္း ရွင္ေနေသးတယ္ေနာ္"

ထိုအခါမွ ကားေနာက္ၾကည့္မွန္ အေပၚတြင္ တပ္ထားသည့္ ေသးငယ္လွစြာေသာ ကင္မရာကို Light သတိထားလိုက္မိသည္။

"ဟုတ္ကဲ့။ ရဲခ်ဳပ္လုပ္သြားတာေတြအားလံုး သိပ္ကို ပိရိေသသပ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ Misa ဟာ ဒုတိယKira သာျဖစ္ၿပီး လူေတြကို မ်က္စိကေလးနဲ႔ ၾကည့္ယံုနဲ႔တင္ သတ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ရဲခ်ဳပ္ Light ကိုေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခြင့္ရလိုက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ခုေလာက္ဆို ရဲခ်ဳပ္ေသၿပီးတာ ၾကာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ Misa ဟာ ဒုတိယ Kira မဟုတ္ဘူးလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႔ရတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ နားလည္ထားသေလာက္ Kira ဟာ မိဘကိုေတာင္ လိုအပ္ရင္ ျပန္သတ္မယ့္ေကာင္မို႔လို႔ Light သာ Kira ဆိုရင္ သူလည္း ရဲခ်ဳပ္ကို ျပန္သတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားမွာပဲ။ ဒီလိုေတာ့ ၿငိမ္ခံေနမယ္ မထင္ဘူး။ ဒီေတာ့ Light ဟာလည္း Kira မဟုတ္ႏိုင္ျပန္ဘူးေပါ့။ အဲ..ဒါေပမယ့္ Light ဟာ အင္မတန္ ပါးနပ္တဲ့အတြက္ အခုလုပ္ရပ္ဟာ ဟန္ေဆာင္ေနတာလို႔ တနည္းနည္းနဲ႔ သူသိသြားခဲ့ႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ထည့္စဥ္းစားရမယ္။ ေအးေလ.. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ့္ကတိအတိုင္း သူတို႔ကို ခ်ဳပ္ထားရာကေန လႊတ္ေပးပါ့မယ္။ တခုေတာ့ ရိွတယ္။ Misa ဟာ ဒုတိယ Kira ကိစၥကို ဘယ္လိုပဲျငင္းျငင္း၊ ဒီအေခြေတြကို မင္းကိုယ္တိုင္ ပို႔ခဲ့တယ္လို႔ ၀န္ခံခဲ့တာေၾကာင့္ရယ္၊ တျခား သဲလြန္စ သက္ေသေတြေၾကာင့္ရယ္ Kira မိတဲ့အထိ၊ အားလံုးရွင္းသြားတဲ့အထိ မင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရဦးမယ္"

L ၏အသံ ကားထဲတြင္ ရပ္သြားေသာအခါ Misa က
"ေအးေလ.. Misa က ဒုတိယ Kira မွမဟုတ္ဘဲ၊ သိပ္အေရးမႀကီးပါဘူး။ ကိုယ္ရံေတာ္ တပ္မႉးေလးေတြ ရတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားရမွာေပါ့ေလ။ ခစ္ခစ္"

"ေအး..ထားပါေတာ့။ Light ကိုလည္း ငါေျပာရဦးမယ္။ မင္းဟာ ငါ့နားမွာ ၂၄နာရီလံုးေနၿပီး စံုစမ္းေရးကို ကူရမယ္"

Light ပထမ အံ့ၾသသြားသည္။ ေနာက္မွ
"ငါ သေဘာေပါက္ၿပီ Ryuzaki။ ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းရင္ Kira ကုိ မိကိုမိရမယ္"

"အင္း..မင္းအစြမ္းကို အားကိုးရမွာပဲ"
L ကေျပာလိုက္ေလသည္။

ထို႔ေနာက္
L ၏ဟိုတယ္ခန္းထဲျပန္ေရာက္ေသာ္ လက္ထိပ္ရွည္ရွည္တခုယူ၍ ရုပ္ရွင္မ်ားထဲကအတိုင္း Light ၏လက္ ႏွင့္ L ၏လက္တို႔ကို တဖက္စီ ခတ္လိုက္ေလေတာ့၏။

"ဟင္.. ၂၄ နာရီလံုး ေနရမယ္ဆိုတာ ဒီလိုႀကီးကို ေျပာတာလား"
Misa ကမေက်မနပ္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ ေျပာေလသည္။

"လုပ္ခ်င္လြန္းလို႔ လုပ္တာမဟုတ္ဘူးကြ။ လိုအပ္လို႔ လုပ္ထားတာ"
L ကျပန္ေျပာေတာ့

"ဟြန္.. ဒါေပမယ့္ Light က Misa ရဲ႕ ရည္းစားေလ၊ သူနဲ႔ ေလွ်ာက္လည္ခ်င္ပါၿပီတဲ့။ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမတုန္း"
Misa အထြန္႔တက္ျပန္သည္။

"မခက္ပါဘူး။ တို႔ ၃ ေယာက္အတူတူ သြားၾကတာေပါ့"

"ဟင္! ဒါျဖင့္ က်မတို႔က ရွင့္မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ ဖက္လိုက္၊ နမ္းလိုက္ လုပ္ရမယ္ေပါ့။ ေအာင္မယ္ေလး"
Misa ကား လံုး၀ မေက်နပ္ႏိုင္။

"ငါ့ေရွ႕မွာ လုပ္ရမယ္လို႔ မေျပာရပါလား။ ဒါေပမယ့္ တာ၀န္အရေတာ့ ငါက ေစာင့္ၾကည့္ေနရမွာပဲ"

"ဟယ္ေတာ္!.. ညစ္ပတ္လိုက္တာ၊ ရွင္ ႏွာဗူးပဲ!"
Misa ေအာ္ဟစ္ေန၍

"Light မင္းဟာမေလးကို ၾကည့္ထိန္းစမ္းပါကြာ"
L ကေျပာမွ

"Misa ရယ္၊ ကေလးဆန္မေနပါနဲ႔။ အေခြေတြပို႔တဲ့လူဟာ မင္းမွန္းသိသိႀကီးနဲ႔ လႊတ္ေပးထားတာပဲ ေတာ္လွၿပီ။ ျပႆနာ ရွာမေနနဲ႔ေတာ့၊ သူတို႔ကို ေက်းဇူးေတာင္ တင္ရဦးမယ္"
Light ၀င္ရွင္းေလသည္။

"ဟင္.. Light ကိုယ္တိုင္ကေတာင္ ဒါမ်ဳိးေျပာတယ္လား၊ Misa က Light ရဲ႕ ရည္းစားပါ။ Light ကေတာင္ မယံုေတာ့ဘူးလား"
၀မ္းပန္းတနည္းႏွင့္ Misa ေျပာရွာသည္။

"အာ.. ရည္းစား ရည္းစားနဲ႔ ေျပာေျပာမေနပါနဲ႔ကြာ။ မင္းဟာမင္း ငါ့ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္သြားတာပါ ဆိုၿပီး အတင္းလိုက္ကပ္ေနတဲ့ဟာကို"
Light ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းပင္

"ဟင္ ဒါျဖင့္ က်မက ရွင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာမိတာကို အခြင့္အေရးယူၿပီး ရွင္က က်မကို နမ္းခဲ့တာေပါ့ ဟုတ္လား။ လူယုတ္မာ၊ အရိုင္း၊ အစိုင္း၊ အက်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္"
ေျပာေျပာဆိုဆို ငိုယိုကာ Light ၏ရင္ကို တဒံုးဒံုး ေျပးထုေလေတာ့၏။

ထိုစဥ္မွာပင္ L က၀င္ေျပာလာ၏။
"ေနစမ္းပါဦး Misa။ မင္းသူ႔ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိတယ္ ဆိုတာ ေမ ၂၂ ရက္ေန႔တုန္းက Aoyama မွာေတြ႔လိုက္တုန္းက မဟုတ္လား"

"ဟုတ္ပါ့ရွင္"
ငိုသံပါေလးႏွင့္ Misa ေျဖေလသည္။

"အဲဒီေန႔က မင္းဘာလို႔ Aoyama ကိုသြားတာလဲ။ ဘာအက်ႌ၀တ္သြားလဲ"

"အို က်မ ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလဲ။ ဒီလိုပဲ စိတ္ကူးေပါက္လို႔ ေလွ်ာက္သြားတာပါဆိုေန။ ဘာအက်ႌ၀တ္သြားတယ္ဆိုတာေတာ့ ဘယ္မွတ္မိေတာ့မလဲ၊ ၾကာလွရိွၿပီဟာကို။ Aoyama လို နာမည္ႀကီးေနရာကို ကိစၥရိွမွ သြားရမွာလား"
Misa ရန္ေထာင္ေလေတာ့သည္။

L က ဘာမွ ျပန္မရွင္း၊ ေမးစရာရိွသည္ကိုသာ ဆက္ေမးျပန္သည္။
"ဒါျဖင့္ မင္း Aoyama ကေနျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိပါတယ္ ဆိုတဲ့ Light ရဲ႕နာမည္ကို သိခဲ့ၿပီေပါ့"

"သိၿပီးၿပီ"

"ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုသိမွန္း မင္းမမွတ္မိျပန္ဘူး"
L က ေလေအးေအးႏွင့္ Misa ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာျပန္သည္။

"ဟုတ္တယ္ မမွတ္မိဘူး။ ဘာျဖစ္လဲ"
Misa ကလည္း မေလွ်ာ့။

"ထားပါေတာ့။ Light က Kira ပါဆိုရင္ေကာ မင္း ဘာေျပာမလဲ"

"ဟင္.. Light ဟာ Kira ဆိုရင္၊ ဟုတ္လား"

"ေအး"

Misa ခ်က္ခ်င္း Light ၏လက္ေမာင္းကို ဖမ္းဆဲြကာ သူ႔ေခါင္းေလးကို Light ပခံုးေပၚမွီလိုက္ၿပီး
"အဲလိုဆို သိပ္ေကာင္းမွာေပါ့။ Misa အေဖနဲ႔အေမကို သတ္သြားတဲ့လူကို တန္ျပန္သတ္ေပးတဲ့ Kira ကို က်မက သိပ္ေက်းဇူးတင္ေနတာ။ Light သာ Kira ဆိုလို႔ကေတာ့ က်မက သူ႔ကို ပိုလို႔ေတာင္ ခ်စ္ဦးမွာ"
မ်က္လံုးကေလးမ်ား လက္ၿပီး ၾကည္ႏူးစြာ Misa ေျပာလိုက္ေလသည္။

"ငါတို႔ ေျပာေနတာ Kira အေၾကာင္းေနာ္။ 'ပိုလို႔ေတာင္ ခ်စ္ဦးမွာ' ဆိုေတာ့ မင္းအေတြးအေခၚက နည္းနည္း ေၾကာက္စရာမေကာင္းဘူးလား"

"ဟင္းဟင္း.. က်မတို႔ ေျပာေနတာ Light သာ Kira ဆိုရင္ ဆိုၿပီး ေျပာေနတာပါ။ တကယ့္ Kira အေၾကာင္းမွမဟုတ္တာ။ ဘာမွ ေၾကာက္စရာ မေကာင္းပါဘူး။ တကယ့္ Kira ဆိုလည္း က်မက Kira ေထာက္ခံသူပဲဟာ၊ သူ႔ကို ေၾကာက္မယ့္အစား သူ႔ကို ဘယ္လို ကူရမလဲလို႔ပဲ စဥ္းစားမွာေပါ့"
L ကေအးေအးေဆးေဆး ရိွေနေပမယ့္ က်န္စံုစမ္းေရး အဖဲြ႔သားမ်ားကား Misa၏ ေျပာပံုဆိုပံုကို ေဒါကန္ေနၾကေလၿပီ။

.... မင္း သူ႔ကို ကူႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ငါမထင္ပါဘူး။ ၀င္ရႈပ္သလိုသာ ျဖစ္သြားမွာပါ .......
L ေခါင္းထဲ ေတြးရင္း
"ဒီတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ Misa ဟာ ဒုတိယ Kira ဆိုတာ သိပ္ေသခ်ာေနၿပီ။ ဒီယူဆခ်က္ဟာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မမွားႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါ ဒီယူဆခ်က္ကို မယံုခ်င္ဘူး"
ထုတ္ေျပာလိုက္ေလသည္။

Misa ဆတ္ကနဲ တုန္သြားၿပီး
"အမယ္ေလး.. မယံုတာ မွန္ပါတယ္။ က်မမွ Kira မဟုတ္တာကို"

"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲ။ မင္း အျပင္ထြက္ခ်င္ရင္ ငါတို႔ကို ေျပာပါ။ မင္းရဲ႕ ကုမၸဏီကိုလည္း မင္းကိစၥေတြအတြက္ ပိုက္ဆံေပးထားၿပီးၿပီ။ Matsuda ကို မင္းရဲ႕ မန္ေနဂ်ာအျဖစ္ ခန္႔ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ မင္းအလုပ္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္စရာရိွရင္ Matsuda က မန္ေနဂ်ာ Matsui (မတ္ဆူအီ) အေနနဲ႔ အျမဲတမ္း လိုက္ေပးေနလိမ့္မယ္။ တျခား ရဲေတြလည္း ဒီကိစၥကို မသိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥကို မင္း ေလွ်ာက္မေျပာဖို႔ေတာ့ လိုလိမ့္မယ္"

Misa ကို သူ႔အခန္းသို႔ ပို႔လိုက္ၿပီးေသာအခါ
"Light မင္း Misa ကို တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လားကြ"
L ကရုတ္တရက္ ေမးလိုက္ေတာ့

"ငါခုနက ေျပာသလိုပါပဲကြာ။ သူက တဖက္သတ္ျဖစ္ေနတာပါ"

"ဒါျဖင့္လည္း အနည္းဆံုးေတာ့ တကယ္ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ေနကြာ။ သူဟာ ဒုတိယ Kira နဲ႔ တနည္းနည္းေတာ့ ႏြယ္ေနတာ အေသအခ်ာပဲ။ ၿပီးေတာ့ မင္းကို အရမ္းခ်စ္တာလည္း အေသအခ်ာပဲကြ"

"ဒါျဖင့္ မင္းေျပာခ်င္တာက ဒုတိယ Kira အေၾကာင္း သိရဖို႔ ငါက သူ႔ကို ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ရမယ္ဆိုပါေတာ့"
Light က မေက်မနပ္ျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။

"အဟုတ္ပဲ။ အဲေလာက္ေတာ့ မင္းလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔ဆီကေန ငါသိခ်င္တာေတြ နည္းနည္းခ်င္း စသိရတာကလည္း မင္းအေၾကာင္း ေျပာေတာ့မွ သိရတာေလ။ အဲဒီအခ်က္ကလည္း မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ျပန္လႊတ္ေပးတဲ့ အခ်က္ေတြထဲက တခ်က္ပဲ"

"ေဆာရီးပဲ Ryuzaki။ ဒီကိစၥဟာ Kira စံုစမ္းေရးအတြက္ ဆိုေပမယ့္လည္း မိန္းကေလးတေယာက္ရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္ကိုေတာ့ ငါ မလွည့္ျဖားႏိုင္ဘူး။ ဒါကိုေတာ့ မင္းနားလည္ပါ။ တျခားလူတေယာက္ရဲ႕ သေဘာေကာင္းမႈ၊ သေဘာထားႀကီးမႈအေပၚမွာ အခြင့္အေရးယူ အသံုးခ်တယ္ဆိုတာ ငါ့အတြက္ေတာ့ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သိပ္ကိုဆိုးရြားတဲ့အျပဳအမူပဲ"
Light ကေလးေလးနက္နက္ ေျပာခ်လိုက္ေတာ့

..... တခုခုေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ လဲြေနၿပီ။ သူ႔ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆေတြ ရုတ္တရက္ ေျပာင္းသြားတယ္လို႔ပဲ ငါယူဆရမလား။ ဒါဟန္ေဆာင္ေနတာ ျဖစ္ႏိုင္ေသးလား။ ဟန္ေဆာင္တာ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ Misa တင္မကပဲ Light ပါ Kira ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ ခံခဲ့ရတာလို႔ ယူဆရေတာ့မွာေပါ့ .....
Light ၏စကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း L ေ၀ခဲြမရျဖစ္ေနသည္။

ေတြေ၀ေနသည့္ L ကိုၾကည့္ရင္း Light ေမးလိုက္သည္။
"မင္း ဘာျဖစ္သြားတာလဲ"

"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ မင္းေျပာတာ ေတြးေနတာပါ။ မင္း မွန္ပါတယ္ေလ။ တခုေတာ့ ကူညီကြာ။ ဒီစံုစမ္းေရးက တကယ့္ကို လွ်ဳိ႕လွ်ဳိ႕၀ွက္၀ွက္ လုပ္ရတာဆိုေတာ့ သူ႔ဆီကေန သတင္းေတြ မေပါက္ၾကားဖို႔ေတာ့ မင္း ဂရုစိုက္ေပး"

"ျဖစ္ပါတယ္။ ငါလည္း တခုေျပာစရာရိွတယ္။ မင္း ခုလိုသာ ၃၊ ၄ ရက္တခါ ဟိုတယ္ေတြ ေျပာင္းေနရင္ေတာ့ သိပ္မလြယ္ဘူး။ အတည္တက် လုပ္ႏုိင္ရင္ေကာင္းမယ္"

"ေအး..မပူပါနဲ႔။ ငါ့မွာ ဟိုးအစတည္းက ဒါကို စဥ္းစားမိလို႔ ရဲခ်ဳပ္တို႔နဲ႔ ေတြ႔ကတည္းက ဌာနခ်ဳပ္အေဆာက္အဦးကို စၿပီး ေဆာက္ေနပါၿပီေလ။ ၿပီးဖို႔ ရက္ပိုင္းပဲလိုပါေတာ့တယ္"
ေျပာရင္း ကြန္ပ်ဴတာဆီသို႔ Light ကိုဆဲြေခၚသြားကာ အေဆာက္အဦးပံုကို ျပလိုက္ေလသည္။

"ေဟာဒီမွာ။ ေျမေအာက္ ၂ ထပ္။ ေျမေပၚ ၂၃ ထပ္။ အေပၚဆံုးထပ္ကို အျပင္ကေန ေစာင့္ၾကည့္လို႔မရဘူး၊ အဲဒီမွာ ဟယ္လီေကာ့ပတာ ၂ စင္းအတြက္ ဂိုေဒါင္ထားတယ္"
ရပ္ၾကည့္ေနၾကသည့္ စံုစမ္းေရးအဖဲြ႔၀င္မ်ားကို ၾကည့္ရင္း

"အားလံုးကို ဒီထဲမွာပဲ ေနေစခ်င္တယ္။ တကယ္လုိ႔ အဖဲြ႔ထဲကို လူထပ္တိုးမယ္ဆုိရင္လည္း လူ၆၀ အထိ ဒီထဲမွာ ေနလို႔ရပါတယ္။ Misa အတြက္ေတာ့ အထပ္ တထပ္ သပ္သပ္ေပးထားမယ္"

"အာ.. Ryuzaki ဒီဟာႀကီး ေဆာက္ဖို႔အတြက္ မင္းပိုက္ဆံေတာ္ေတာ္ သံုးရမွာေနာ္"
Matsuda ကေျပာေတာ့

"ဒီေကာင့္ကုိ မိဖို႔အတြက္ က်ေနာ္ ဘာလုပ္ရလုပ္ရ လုပ္မွာပါပဲ"

"ေအး မင္းေျပာတာကို ငါသေဘာေပါက္တယ္။ ငါ့အေဖေရာ၊ ငါေရာကုိ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္တဲ့ေကာင္ကို မမိမိေအာင္ ဖမ္းဖို႔ ငါလည္း ဘာလုပ္ရလုပ္ရ လုပ္မွာပဲ"
Light က ၀င္ေျပာေလသည္။

"မင္း ဘာလုပ္ရလုပ္ရ လုပ္မယ္ဆို Misa နား ပိုကပ္ဖို႔ မေကာင္းဘူးလား"
L ကေျပာသည္ႏွင့္

"ေဟ့ အဲဒါ မပါဘူးကြ။ ငါ သိကၡာေတာ့ အက်မခံႏိုင္ဘူး"
Light ကခ်က္ခ်င္းပင္ျငင္းေလသည္။

"ေၾသာ္ေၾသာ္... ဒီလုိဆိုေတာ့လည္း စိတ္မေကာင္းစရာေပါ့ကြာ"
L မေက်မနပ္ႏွင့္ ရြဲ႕လိုက္ေလေတာ့သည္။

ညတည...
Yotsuba (ယိုစုဘာ) ကုမၸဏီ အေဆာက္အဦးႀကီး၏ အထပ္ျမင့္ အစည္းအေ၀းခန္းထဲတြင္ ဒါရိုက္တာ ၈ ဦး၀ိုင္းထိုင္ေနၾကသည္။ ထုိကုမၸဏီ၏ အက်ဳိးစီးပြားသည္ ဤရက္မ်ားအတြင္း တဟုန္ထိုး တိုးတက္လာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို ၈ ေယာက္သည္လည္း ၀င္ေငြမ်ား မ်ားစြာရရိွလာခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ေျပာေနသည့္ စကားမ်ားကား ထိတ္လန္႔ေခ်ာက္ျခားဖြယ္။

"ကဲ၊ လူစံုၿပီ။ အစည္းအေ၀း စၾကရေအာင္။ Yotsuba ကိုကမာၻမွာ အႀကီးဆံုး ကုမၸဏီႀကီးျဖစ္လာေအာင္၊ လုပ္ငန္းေတြ မ်ားမ်ားရေအာင္၊ က်ဳပ္တို႔ ဘယ္သူ႔ကို သတ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္မလဲ"
အႀကီးဆံုး ျဖစ္ဟန္တူေသာသူတဦးက ေျပာလိုက္သည္။

"အပတ္တိုင္း လူသတ္ေနတာ ေတာ့ဟုတ္ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ Kira ဟာ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဒုစရိုက္တရားခံေတြကို သတ္ေနရာကေန ေၾကးစား လူသတ္သမား ျဖစ္သြားရလဲဆိုတာ နားမလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္"

"Kira အတြက္လည္း အက်ဳိးရိွမွာ မို႔လို႔ေပါ့ကြ"

"Kira အတြက္ အက်ဳိးရိွမယ္၊ ေအးေလ သူေၾကးစား လူသတ္သမား ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ သူ႔အတြက္ အက်ဳိးရိွမွာေပါ့။ အဲဒီလို ျဖစ္သြားၿပီလို႔ မင္းေျပာခ်င္တာလား Higuchi (ဟီဂူခ်ီ)"

"ငါသာ မင္းေနရာမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေမးခြန္း ဆက္ေမးမွာ မဟုတ္ဘူး။ သိပ္လွ်ာရွည္ရင္ ေသေကာင္းေသသြားႏိုင္တယ္ကြ"

"Kira ဘာေၾကာင့္ ဒီကုမၸဏီ တခုထဲကို အားေပးကူညီေနလဲဆိုတာ ငါလည္းအရင္က စဥ္းစားမရဘူး။ ခုေတာ့ သေဘာေပါက္သြားၿပီ။ ငါတို႔ ၈ ေယာက္ထဲက တေယာက္ဟာ Kira ျဖစ္ေနလို႔ကိုး"

"ကဲကဲ လွ်ာရွည္မေနၾကနဲ႔။ ငါတို႔ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဘယ္သူ႔ကို သတ္မလဲ။ ဆံုးျဖတ္ၾက"

ထို ၈ ေယာက္ကို ၾကည့္၍ Rem စိတ္ပ်က္ေနေတာ့သည္။
..... လူေတြဟာ တကယ္ကို စိတ္ဓာတ္ယုတ္ညံ့ၿပီး ေအာက္တန္းက်တဲ့ေကာင္ေတြပဲ .....