ေသမင္းစာအုပ္ (၁၃.၂)

ကြန္ပ်ဴတာ တေဒါက္ေဒါက္ေခါက္ရင္း Misa အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။
"အမယ္ ဒီ Yagami Light က ေခသူမဟုတ္ေတာ့။ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာတုန္းက တင္းနစ္ အငယ္တန္းခ်န္ပီယံ ၂ ႏွစ္ဆက္တိုက္ျဖစ္ဖူးတာပဲ။ ေဟာ တကၠသိုလ္ေမာင္မယ္သစ္လြင္ႀကိဳဆိုပဲြမွာလည္း ႏႈတ္ဆက္မိန္႔ခြန္း ေျပာခဲ့ရေသးတယ္။ ဓာတ္ပံုေတာ့ မပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုနာမည္မ်ဳိး သူကလဲြလို႔ ဘယ္သူမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ။ Kira ဟာ ဒီလို ငယ္ငယ္ ေခ်ာေခ်ာေလး ျဖစ္မယ္လို႔ က်မ တခါမွ မထင္ခဲ့မိဘူး သိလား။ အို က်မ ထင္ထားတာထက္ကို အရာရာဟာ ပိုေကာင္းေနေတာ့တာပါပဲ။ ခုဆို သူ႔လိပ္စာပါ က်မ သိေနၿပီ"

L ၏ဟိုတယ္ခန္းတြင္ စံုစမ္းေရးအဖဲြ႔ ေဆြးေႏြးေနၾကသည္။ သူတို႔ အေနႏွင့္ ၂၂ ရက္ေန႔ Aoyama တြင္ေရာ၊ ၂၄ ရက္ေန႔ Shibuya တြင္ေရာ၊ မည္သူတဦးတေယာက္ကိုမွ် သံသယျဖစ္စရာ မေတြ႔ျမင္ခဲ့ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ၃၀ ရက္ေန႔သာ အာရံုစိုက္ရန္ က်န္ေတာ့ေပသည္။

...... Note Blue ကိုလည္း ဘယ္သူမွ သတိမထားလိုက္မိၾကဘူးပဲ။ ေကာင္းပါ့။ Tokyo Dome မွာ တကယ့္ကို တခုခု ျဖစ္ေတာ့မွာလား ......
Light မွာလည္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္။

ထိုစဥ္မွာပင္ Watari ထံမွ သတင္းေပးခ်က္ ၀င္လာသည္။ Sakura-TV ထံသို႔ ဒုတိယ Kira ထံမွ အေခြထပ္ေရာက္လာေၾကာင္း၊ ၂၃ ရက္ေန႔စဲြ တပ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။ အေခြကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့
'က်ဳပ္ Kira ကိုေတြ႔ၿပီ။ TV ရံုးနဲ႔ ရဲတပ္ဖဲြ႔က လူအားလံုးကို ဒိအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္'

Light ကားၾကက္ေသ ေသလ်က္။
.... မျဖစ္ႏိုင္တာ။ ဘယ္မွာေတြ႔တာလဲ။ Aoyama မွာလား။ သူ႔ေသမင္းက Ryuk ကိုေတြ႔ၿပီး ေျပာျပလိုက္တာလား။ ငါက လူအုပ္ၾကားထဲမွာ အျမဲရိွေနတာပဲ။ ဘယ္လိုလုပ္ တိတိက်က် သိႏိုင္မွာလဲ။ ငါဒီေလာက္ ဂရုတစိုက္လုပ္ခဲ့တဲ့ၾကားက ........

L မွာလည္း သူ႔အေတြးႏွင့္သူ။
.... ဒါဟာ ဒိုင္ယာရီနဲ႔ တကယ္ဆက္စပ္ေနၿပီး တကယ္ပဲ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ ထည့္လိုက္တဲ့အထုပ္ဆိုရင္ ၂၂ ရက္ေန႔ Aoyama မွာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ ငါတို႔ဆီကေန အဲဒီကို သြားခဲ့တာလည္း Matsuda နဲ႔ Light ႏွစ္ေယာက္တည္းပဲ။ ဒါဆို Light ဟာ ငါထင္တဲ့အတိုင္း တကယ့္ကို Kira ျဖစ္ေနတာလား။ ဒါေပမယ့္ Aoyama မွာေတြ႔ခဲ့တယ္လို႔လည္း ေသခ်ာေပါက္ မေျပာႏိုင္ျပန္ဘူး ......

"ဒုကၡပဲ။ သူတို႔ခ်င္း ေတြ႔သြားၾကၿပီ"

"သူတို႔ခ်င္း ပူးေပါင္းသြားၾကၿပီလို႔ ယူဆရေတာ့မွာလား"
အားလံုး ေခါင္းရႈပ္ကုန္ၾကေလၿပီ။

"သူတို႔ ေပါင္းသြားၾကၿပီလို႔ေတာ့ ေသခ်ာ မေျပာႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူေျပာတာက Kira ကိုေတြ႔ၿပီလို႔ပဲ ေျပာတာေလ။ သူတို႔ခ်င္း အဆက္အသြယ္ လုပ္ခ်င္မွ လုပ္ရဦးမွာပါ။ ဒီေလာက္ေတာင္ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ခဲ့ၿပီးမွေတာ့ တခုပဲ လုပ္စရာရိွေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ ရဲေတြအေနနဲ႔ ဒုတိယ Kira ကို ေမတၱာရပ္ခံဖို႔ပဲ"
L ေျပာလိုက္ေတာ့ လန္႔သြားၾကသည္။

"ေမတၱာရပ္ခံရမယ္!"

"ဟုတ္တယ္။ Kira ဘယ္သူလဲဆိုတာ ေျပာျပရင္ သူ႔ကို ဘယ္လို အခြင့္အေရးေတြေပးမယ္ဆိုၿပီး ကူညီေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံရမယ္။"

L ေျပာတာကို နားေထာင္ၿပီး Ryuk ကဟားေလသည္။
"မင္းအတြက္ ဒိထက္ေတာ့ အေျခအေန မဆိုးႏိုင္ေတာ့ဘူးနဲ႔ တူတယ္ကြ ေဟ့ေကာင္"
.... ကြိဳင္ေတာ့တက္ၿပီ။ သူေျပာသလိုသာ ရဲကလုပ္ရင္ ဒီေကာင္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ငါလည္း မမွန္းတတ္ေတာ့ဘူး။ ျပႆနာက ငါ့မွာ သူတို႔ အစီအစဥ္ကို တားလို႔လည္းမရ။ ကြိဳင္ပဲ..တကယ့္ကြိဳင္ပဲ ....

ရဲတို႔၏ ဒုတိယ Kira ထံသို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ကား စေလၿပီ။
'Kira ဟာ မင္းဘယ္သူလဲဆိုတာ မသိရေသးဘူးဆိုရင္ မင္းအတြက္ ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။ အေပ်ာ္သက္သက္ေတာ့ Kira နားမကပ္သင့္ဘူး။ သူနဲ႔ မင္းအဆက္အသြယ္ ရၿပီးရင္ Kira ဟာ မင္းကို သတ္မွာ အေသအခ်ာပဲ။ မင္းဟာ အသံုးခ်ခံေလးပဲ ျဖစ္သြားမွာ။ မင္း အခုစဥ္းစားဖို႔က မင္းအသက္တေခ်ာင္း၊ လူ႔အသက္တေခ်ာင္း ဟာ တန္ဖိုးဘယ္ေလာက္ရိွလဲဆိုတာပဲ။ Kira အေၾကာင္း မင္းသိသမွ် ငါတို႔ကိုေျပာၿပီးေတာ့ ဥပေဒေဘာင္ထဲ ၀င္လာခဲ့ပါ။ ကမာၻႀကီးေပၚက လူေတြကို Kira ကိုေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ အသက္ရွင္ေနရတဲ့ ဘ၀က ကယ္တင္ပါ'

ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ TV ၾကည့္ေနခဲ့သည့္ Misa တေယာက္ ထုတ္လႊင့္ခ်က္ၿပီးၿပီးခ်င္း ေငါက္ကနဲ အိမ္မွ ထထြက္လာေလသည္။

"ဒီေလာက္ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ၊ မင္း ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
Rem ကေမးသည္ကို

"က်မ ၀န္သြားခံမလို႔"

Light ၏ အိမ္ေရွ႕သို႔ေရာက္ၿပီး လူေခၚေခါင္းေလာင္း တီးလိုက္မွ Rem သေဘာေပါက္သြားသည္။
"ေၾသာ္.. မင္းက သူ႔ဆီမွာ ၀န္ခံမွာကိုး"

ဖခင္အမွတ္ႏွင့္ အိမ္တံခါးလာဖြင့္ေပးေသာ Sayu အံ့ၾသသြား၏။
"ဟင္"

Misa ကသြက္သည္။
"ေကာင္းတဲ့ ညေနခင္းပါရွင္။ က်မ Amane Misa (အာမာေန မီစာ) ပါ။ ေက်ာင္းမွာ Light ေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ စာအုပ္လာေပးတာပါရွင္"

"ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ခဏေလးေစာင့္ပါေနာ္"
Sayu ေျပာေျပာဆိုဆို အေျပးကေလး ထြက္သြားသည္။

အိမ္ထဲမွ အသံစူးစူးႏွင့္ ေအာ္ေခၚသံေလးၾကားရသည္။
"ကိုကိုေရ.."

မၾကာမီပင္ Light ဆင္းလာၿပီး အိမ္ျပင္ထြက္ကာ တံခါးမႀကီးကို ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။
ညေမွာင္ေမွာင္တြင္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း။

"ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ရွင္။ က်မ Amane Misa ပါ။ က်မ TV ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ရွင္ေတာ့ က်မ ဘာလုပ္မလဲလို႔ စိတ္ပူေနေတာ့မွာပဲဆိုတာ ေတြးမိလို႔ ခုလို ထြက္လာခဲ့တာပါ။ ေဟာဒီမွာ စာအုပ္ပါရွင့္"
Light ဘာမွ မေျပာမီမွာပင္ Misa ကဆက္တိုက္ေျပာခ်သြားကာ ေသမင္းစာအုပ္ကို ထုပ္ေပးလိုက္ေလသည္။

.... ေသမင္းစာအုပ္ ....
ျမင္လိုက္ရသည့္ စာအုပ္ေၾကာင့္ Light အံ့ၾသသြား၏။ သူ စာအုပ္ကို ရဲရဲပင္ လွမ္းကိုင္လိုက္ေသာ္
... ေသမင္း ...
Misa ေနာက္တြင္ ရပ္ေနသည့္ ေသမင္း Rem ကို ျမင္ရေပၿပီ။
..... သူ Kira အတုကိုး ......

ခ်က္ခ်င္းပင္ Light အိမ္တံခါးျပန္ဖြင့္ကာ အတြင္းသို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္၏။
"ကဲလာ..၀င္ပါဦး"

"အို တကယ္ေျပာတာလား။ ၀မ္းသာလိုက္တာရွင္"

"ေမေမ သူ တကူးတက လာရတာ ပင္ပန္းလာလို႔ လက္ဖက္ရည္ေလး ဘာေလးမ်ား ရမလားဟင္"
Light က ေျပာရင္း သူ႔အခန္းဆီသို႔ Misa ကိုေခၚသြားေလသည္။

မ်က္လံုးေလးျပဴးၾကည့္ေနသည့္ Sayu ကို ခပ္တည္တည္ပင္ ရွင္းျပလိုက္ေသး၏။
"ဟိုတေန႔က ငါေျပာဖူးတယ့္ ရည္းစားေလ"

Misa ကခါးေလးကိုင္းကာ ႏႈတ္ဆက္ရင္း Light ေနာက္သို႔လိုက္သြားေလေတာ့သည္။

အခန္းထဲေရာက္ေသာ္
"ကဲ ေျပာစမ္းပါဦး။ မင္းက ငါ့ကို ဘယ္လိုလုပ္ သိရတာလဲ"

"ေၾသာ္..ရွင္ မ်က္လံုး အေပးအယူ မလုပ္ထားဘူးနဲ႔တူတယ္။ ေသမင္းမ်က္စိနဲ႔ဆိုရင္ လူတိုင္းရဲ႕ နာမည္နဲ႔ သက္တမ္းကို ျမင္ရေပမယ့္ ေသမင္းစာအုပ္ပိုင္ရွင္ အခ်င္းခ်င္းၾကေတာ့ သက္တမ္းမျမင္ရဘူးရွင့္"

Misa စကားဆံုးဆံုးခ်င္း Light မီး၀င္း၀င္းေတာက္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ Ryuk ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့
"ဟ.ဟ.. ငါလည္း အဲဒီေလာက္ မသိဘူးကြ"
အလန္႔တၾကားျဖင့္ Ryuk ကေျဖရွင္း၏။

"ထားပါေတာ့။ ခုေတာ့ ရွင္းသြားၿပီ။ တခုရိွတယ္။ မင္းကိုသာ ရဲဖမ္းမိသြားရင္ Kira ရဲ႕ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ေတြ ေပၚကုန္ေတာ့မွာေပါ့"

"အို.. စိတ္မပူပါနဲ႔။ ခုထက္ထိေတာ့ မမိေသးဘူးေလ။ ေနာက္ၿပီး ခု ရွင္နဲ႔ ေတြ႔ၿပီဆိုေတာ့ ရွင္ေျပာသလို က်မအကုန္လိုက္လုပ္မယ္ေလ။ ဒါဆို က်မကို မမိႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ က်မက L ရဲ႕ နာမည္အမွန္ကို ျမင္ႏိုင္တယ္။ က်မမ်က္လံုးဟာ ရွင့္မ်က္လံုးေပါ့။ အဲဒီေတာ့.."
Misa က စကားဆက္မေျပာဘဲ ေခါင္းငံု႔ကာ ရပ္ထားလိုက္သည္။

Light မေနႏိုင္။
"အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲကြ"

Misa ဖ်တ္ကနဲ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေျပာခ်လိုက္ေတာ့သည္။
"က်မကို ရွင္ရည္းစားလုပ္လိုက္ေပါ့လို႔"

Light ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားသည္။
"ရည္းစား လုပ္ရမယ္"

"အင္းေလလို႔"

Light ေသခ်ာ စဥ္းစားရၿပီ။
.... ငါအကိုင္အတြယ္ မတတ္ရင္ သူေဒါခီးၿပီး ငါပါ ေရွာသြားႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုင္တြယ္တတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ .. အဟင္း ....

"မျဖစ္ႏိုင္ဘူးကြ။ ငါတို႔ Aoyama သြားတဲ့ေန႔တုန္းက အဲဒီေနရာနဲ႔ အနီးတ၀ိုက္မွာ ပံုမွန္ထက္ ၃ ဆမ်ားတဲ့ လံုျခံဳေရးကင္မရာေတြ တပ္ထားခဲ့ၾကတယ္။ မင္း အဲဒီကိုသြားတယ္ဆိုရင္ ကင္မရာ တလံုးမဟုတ္ တလံုးမွာေတာ့ မင္းပံုပါေနမွာပဲ။ အဲဒီသြားၿပီးမွ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးသြားၾကတယ္ဆိုရင္ သံသယျဖစ္စရာႀကီး ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ငါတို႔ေတြ ခ်ိန္းေတြ႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ အႏၲရာယ္ႀကီးေနၿပီ။ အဲေလာက္ေတာ့ မင္းနားလည္မယ္ ထင္ပါတယ္"

Misa သူ႔လက္ကိုင္အိတ္ထဲမွ ဓာတ္ပံုတခ်ဳိ႕ထုတ္လိုက္ၿပီး Light ကို လွမ္းေပးရင္း
"Aoyama သြားတဲ့ေန႔တုန္းက က်မပံုေတြပါ"

ပံုမ်ားထဲတြင္ကား မ်က္မွန္ႀကီးတလက္ႏွင့္ ဆံပင္တုတပ္ထားသည့္ မိန္းကေလးတေယာက္။
Ryuk ပင္မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ၀င္ေထာက္ခံေလ၏။
"ဟာ ဒီပံုေတြနဲ႔ေတာ့ သူ႔ကို ဘယ္သူမွ မွတ္မိႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲကြ"

Light ကေတာ့ မေလွ်ာ့။ သူ သိပ္ေသခ်ာမွ ျဖစ္မည္ေလ။
"လက္ေဗြရာေတြေရာကြ။ TV ရံုးကို ပို႔သမွ် အေခြေတြမွာ လက္ေဗြရာေတြ ပါေနတာေရာ"

"အို.. အဲဒါ က်မ လက္ေဗြရာေတြ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေလာက္ေလးေတာ့ က်မလည္း စဥ္းစားမိပါတယ္။ က်မမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ၊ စုန္းေတြ၊ ေမွာ္ေတြ၊ ၀ိညာဥ္ေတြ စိတ္၀င္စားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရိွတယ္။ ဒါနဲ႔ က်မလည္း ၀ိညာဥ္ေတြပါတဲ့ video ဆိုၿပီး အေခြတေခြ လုပ္ၾကံရိုက္ၿပီး သူ႔ကို ျပလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ TV လိုင္း တခုခုဆီပို႔ရင္ဘယ္လိုေနမလဲလို႔ ေမးလိုက္္တယ္ေလ။ သူက ဒီအၾကံကို သေဘာက်တယ္ဆိုေတာ့ ၁၀ ေခြေလာက္ကူးေပးပါလို႔ အကူအညီေတာင္းလိုက္တာေပါ့။ သူအေခြေတြကူးၿပီး က်မကို ေပးေတာ့မွ က်မက လက္ေဗြရာေတြမေပၚေအာင္ ဂရုတစိုက္ Kira video ကိုအဲဒီအေခြေတြထဲ ထပ္သြင္းလိုက္တာ"

"ဒါဆို အဲဒီသူငယ္ခ်င္း ခု ဘာလုပ္ေနလဲ"

"ရွင္က သူ႔ကို ရွင္းပစ္ခ်င္လို႔လား။ ရွင္ကသတ္လိုက္လို႔ေျပာရင္ေတာ့ က်မ သတ္လုိက္ပါ့မယ္။ ဒါေတာင္မွ ရွင္က်မကို မယံုၾကည္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီစာအုပ္ကိုပါ ရွင္သိမ္းထားလိုက္ပါ။ ရွင္ သိမ္းယံုပဲ သိမ္းထားသေရြ႕ေတာ့ က်မဟာ ဒီစာအုပ္ပိုင္ရွင္ ျဖစ္ေနမွာဆိုေတာ့ က်မမ်က္လံုးကိုလည္း ဆက္သံုးလို႔ ရေနမွာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ က်မကလည္း စာအုပ္မရိွေတာ့ ရွင့္ကို သတ္လို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်မဟာ ရွင့္အတြက္ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူးထင္ရင္ ရွင္ကေတာ့ က်မကို ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ သတ္လိုက္လို႔ရပါတယ္"

Light သူ႔နားပင္ သူမယံုႏိုင္။
.... သူဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ငါ့ကို အေလွ်ာ့ေပးေနတာလဲ .......

"မင္း စာရြက္ေတြျဖဲၿပီး သိမ္းထားႏိုင္တာပဲ"
Light ထပ္ေမးလိုက္ေသးသည္။

Misa ဆတ္ကနဲ ထရပ္ရင္း
"ရွင္ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ မယံုသကၤာ ျဖစ္ေနရတာလဲ။ က်မဟာ ရွင့္အတြက္ အသံုးခ်ခံ သက္သက္ပဲ ျဖစ္သြားရင္ေတာင္ က်မ ေက်နပ္တယ္ သိရဲ႕လား။ က်မကို ယံုစမ္းပါ"

သူေျပာေလ Light စဥ္းစားရက်ပ္ေလ။
.... ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ျဖစ္ေနရတာလဲ .....

Light ေရွ႕သို႔ Misa ဒူးေထာက္ခ်လိုက္၏။
"လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က က်မမ်က္စိေရွ႕မွာတင္ ေဖေဖေရာ ေမေမေရာ အိမ္ထဲ၀င္လာတဲ့ သူခိုးရဲ႕ အသတ္ခံလိုက္ရတယ္။ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ကို က်မ လံုး၀ ေမ့လို႔မရဘူး။ သူခိုးကို ရဲကမိၿပီး တရားရံုးမွာ ရံုးတင္ တရားစဲြ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးလည္း ကုန္ၿပီးေရာ သူဟာ မတရားစြပ္စဲြခံရတာပါလို႔ တရားရံုးက ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ က်မ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ေနတုန္း Kira ဟာ သူ႔အတြက္ ထိုက္သင့္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ ေပးပစ္လိုက္တယ္။ က်မအတြက္ Kira ဟာ တကယ့္ ကိုးကြယ္ရာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဘယ္နည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ က်မ ရွင့္ကို ေတြ႔ခ်င္ေနခဲ့တာပါ။ ရွင့္ကို ေက်းဇူးအရမ္းတင္တယ္ဆိုတာလည္း ေျပာခ်င္လို႔ပါ"
ေျပာကာ ၾကမ္းေပၚတြင္ ၾကံဳ႕ၾကံဳ႕ေလးထိုင္ရင္း တရံႈ႕ရံႈ႕ႏွင့္ ငိုေနေတာ့၏။

..... အင္း အနည္းဆံုးေတာ့ လက္ေဗြရာ မက်န္ေအာင္တို႔၊ ကင္မရာမွာ ရုပ္မေပၚေအာင္တို႔ လုပ္ႏိုင္သားပဲ။ ငါထင္သေလာက္ေတာ့ သူမတံုးရွာပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ခုခ်ိန္ကစၿပီး ငါခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္မယ္ဆိုပဲ .....
ေတြးရင္း Light သူ႔အတြက္ အက်ဳိးရိွမည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။

ၾကမ္းေပၚတြင္ ေခါင္းငံု႔ထိုင္ေနသည့္ Misa ကိုမေျပာမဆို ရင္ခြင္ထဲ ဆဲြသြင္းလိုက္ေလေတာ့၏။

"ငါနားလည္ပါၿပီ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ငါ မင္းရဲ႕ ရည္းစားမျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရည္းစားအျဖစ္ေတာ့ ဟန္ေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ မင္းသက္တမ္းရဲ႕ တ၀က္ကို ေပးၿပီး လဲထားရတဲ့ မင္းမ်က္လံုးေတြဟာ ငါ့အတြက္ သိပ္အသံုး၀င္တဲ့ လက္နက္ ျဖစ္လာေတာ့မွာပါကြာ"

"၀မ္းသာလိုက္တာရွင္။ ရွင္ က်မကို တကယ္ခ်စ္လာေအာင္ က်မ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္"
Misa ကရင္တြင္းမွ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေျပာေနေသာ္လည္း Light ကမူ ရင္တြင္း၌ ႀကိတ္ရယ္ေနေလေတာ့သည္။