ေသမင္းစာအုပ္ (၅.၂)

ေသမင္းစာအုပ္ ဥပေဒသ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

လူတေယာက္သည္ ေသမင္းစာအုပ္၏ ပိုင္ရွင္ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ေသမင္းစာအုပ္ (သို႔) ေသမင္းစာအုပ္၏ အပိုင္းအစ တခုကို ထိမိ၊ ကိုင္မိခဲ့လွ်င္ ထိုသူသည္ ထိုေသမင္းစာအုပ္ပိုင္ရွင္ ေသမင္းအား ျမင္ႏိုင္မည္၊ ထိုေသမင္း၏ ေျပာစကားမ်ားကို ၾကားႏိုင္မည္။

L ထံသုိ႔ အေမရိကန္ သမၼတထံမွ ဖုန္း၀င္လာသည္။
"L.. က်ဳပ္ဆီကို FBI က အခုပဲ သတင္းပို႔တယ္။ ဂ်ပန္ကို မင္း ေတာင္းဆိုလို႔ ပို႔ေပးထားတဲ့ agent ၁၂ ေယာက္လံုး ႏွလံုးေရာဂါနဲ႔ ေသသြားၿပီတဲ့။ ဒါ Kira လက္ခ်က္ပဲဆိုတာ ေမးေနစရာေတာင္ မလိုဘူးပဲ။ သမၼတ တေယာက္အေနနဲ႔ က်ဳပ္လူေတြကို ထပ္အေသမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး L။ အခု ဖုန္းေခၚတာကေတာ့ ဂ်ပန္မွာ လုပ္ေနတဲ့ FBI စံုစမ္းေရးေတြအားလံုးကို က်ဳပ္တို႔ ရပ္ပစ္လိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီဆိုတာ မင္းကို အသိေပးတာပဲ"

ခဏ အၾကာတြင္ပင္ ရဲခ်ဳပ္ Yagami ထံမွ ဖုန္း၀င္လာျပန္သည္။
"L.. က်ဳပ္ကို FBI ဒါရိုက္တာ ဖုန္းေခၚလာတယ္။ သူေျပာတာေတာ့ မင္းက FBI agent ေတြကို ဒီအမႈလိုက္ေနတဲ့ လူေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းခဲ့တယ္ ဆိုပါလား"

"မွန္ပါတယ္ ရဲခ်ဳပ္"

"ေအး..ရွင္းစမ္းပါဦးကြ။ မင္းက က်ဳပ္တို႔ကို မသကၤာလို႔လား"

"Kira ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိဖို႔ ဒီလိုလုပ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ထင္လို႔ပါ"

"ေဟ့..အဓိပၸာယ္မရိွတာ။ က်ဳပ္ လက္မခံဘူးကြ။ မင္းနဲ႔ အတူတူတဲြ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့လူေတြကိုမွ မင္းကမယံုၾကည္ဘူးလား"

ဂ်ပန္ရဲအဖဲြ႔သားမ်ားကား ကၽြက္စီကၽြက္စီျဖစ္ေလၿပီ။
"ေတြ႔လားကြ ငါတို႔ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ။ L ကိုသိပ္ယံုလို႔မျဖစ္ဘူး"

"Kira က FBI agent ေတြကို သတ္လိုက္တယ္ဆို.."

"ေအးေလ။ ဒါဘာေျပာတာလဲဆိုေတာ့ သူ႔ကို ဆန္႔က်င္တဲ့လူဆိုရင္ လူဆိုးမဟုတ္လည္း ဘယ္သူ႔မဆို သတ္မယ္လို႔ ဆိုလိုတာေပါ့ကြ"

Light အိမ္တြင္ မိသားစု ၄ ဦးစလံုး အတူတကြ ထိုင္ေနၾကသည္။
"ေဖေဖ ဘာျဖစ္လို႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း မိသားစု စံုညီ စကားေျပာခ်င္တယ္ လုပ္ရတာလဲ"
Sayu ကေမးေတာ့

"ေဖေဖ အခု Kira အမႈကို ဦးေဆာင္ၿပီးလိုက္ေနတယ္။ ေအး..မေန႔ကပဲ Kira အမႈနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့ FBI agent ၁၂ ေယာက္ ဒီမွာ အသတ္ခံလုိက္ရတယ္"

"ဟယ္.."

"ေျပာခ်င္တာက Kira ကို ဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ေဖေဖတို႔လို လူေတြလည္း အသတ္ခံရႏိုင္တယ္ ဆိုတာပဲ။ အေဖ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ ႏႈတ္ထြက္ကုန္ၾကၿပီ"

"ေဖေဖလည္း ထြက္လိုက္ပါ။ သမီး ေဖေဖ့ကို မေသေစခ်င္ဘူး"

"ဟုတ္ပေတာ္။ ရွင့္အသက္က ရွင့္ရာထူူး၊ ရွင့္သိကၡာထက္ အေရးႀကီးပါတယ္"

"မထြက္ႏိုင္ဘူး။ ငါဒီမေကာင္းဆိုး၀ါးေကာင္ကို အရံႈးမေပးႏိုင္ဘူး"

"အေဖ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သားေထာက္ခံတယ္ အေဖ။ အေဖ့အတြက္ သားဂုဏ္ယူပါတယ္။ ေဖေဖသာ တခုခုျဖစ္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ သားကိုယ္တိုင္ Kira ကိုဖမ္းၿပီး ႀကိဳးစင္ပို႔ပစ္မယ္"
Light ျပတ္ျပတ္သားသားပင္ ထေျပာလိုက္၏။

ေနာက္တေန႔ ရဲဌာနခ်ဳပ္တြင္

"ကဲ မင္းတို႔ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းပဲ၊ Kira ဟာ သူ႔ကို ဆန္႔က်င္တဲ့သူ ဘယ္သူမဆို သတ္မွာပဲ။ အဲဒီေတာ့ မင္းတို႔ရဲ႕ ဘ၀၊ မိသားစု၊ ေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြ အားလံုးကို စဥ္းစားပါ။ အမႈက ႏႈတ္ထြက္ခ်င္တဲ့လူေတြ အခုႏႈတ္ထြက္ ႏိုင္တယ္။ အခုထြက္လိုက္တဲ့အတြက္လည္း မင္းတို႔ ဘာမွ မထိခိုက္ေစရဘူးလို႔ ငါ အာမခံတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Kira ကို မရမေန ဖမ္းမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့လူေတြပဲ ေနခဲ့ၾကပါ"
ရဲခ်ဳပ္၏ စကားအဆံုးတြင္ က်န္ရစ္ခဲ့သူမွာ ရဲခ်ဳပ္ Yagami အပါအ၀င္ ၆ ဦးသာ။

"ေအးေလ..Kira ကို အသက္အေသခံၿပီး ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့လူရိွေသးတယ္ ဆုိတာကိုက ၀မ္းသာစရာပါ"
၀မ္းသာ ၀မ္းနည္းျဖင့္ ရဲခ်ဳပ္ေျပာသည္။

ထံုးစံအတိုင္း L ကြန္ပ်ဴတာမွ တဆင့္ စကားေျပာလာသည္။
"ခုက်န္ခဲ့တဲ့ တရားဥပေဒဘက္ကေနရဲရဲ ရပ္တည္ရဲတဲ့လူေတြကို က်ဳပ္ေလးစားတယ္၊ ယံုၾကည္တယ္"

"ေဟ့..ေနစမ္းပါဦး။ မင္းက ငါတို႔ကို ယံုၾကည္တယ္ ဆိုေပမယ့္ ငါတို႔က မင္းကို မယံုဘူးကြ"

"L.. ငါတို႔က အသက္ကို စြန္႔ၿပီး လူျမင္သူျမင္ အလုပ္ လုပ္ၾကမယ့္ေကာင္ေတြ။ မင္းကေတာ့ ငါတို႔ကို မ်က္ႏွာေလးေတာင္ မျပဘဲ ခိုင္းေနတယ္။ ဒီလိုလူနဲ႔ ငါတို႔ အလုပ္အတူ မလုပ္ႏိုင္ဘူးကြ"

က်န္ခဲ့သည့္သူမ်ား တေယာက္တခြန္း ေပါက္ကြဲကုန္ေတာ့၏။

ရဲခ်ဳပ္မွလည္း
"L.. က်ဳပ္တို႔နဲ႔ အတူ Kira ကိုဖမ္းမယ္ဆိုရင္ မင္းကိုယ္တိုင္ ဒီကို လာခဲ့ပါလား"

"က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ယံုၾကည္တယ္လို႔ ေျပာၿပီးၿပီေလ"
L ၏ စကားသံအဆံုး Watari မွ laptop ကို က်န္လူ ၆ ေယာက္ဖက္သို႔ လွည့္ျပလိုက္သည္။

ကြန္ပ်ဴတာေပၚတြင္ကား စာသားတခုေပၚလ်က္
'အခုကိစၥကို က်ဳပ္တို႔ ၈ ေယာက္ပဲသိတဲ့ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္အျဖစ္ပဲ ထားခ်င္တယ္။ က်ဳပ္ယံုတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ၆ ေယာက္ကို လူခ်င္းေတြ႔မယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္ဆံုး ရဲဌာနခ်ဳပ္ အေဆာက္အဦးထဲကေန အျပင္ထြက္ၿပီး က်ဳပ္ကို တကယ္ယံု မယံု ခင္ဗ်ားတို႔ခ်င္း တိုင္ပင္ၾကေစခ်င္တယ္'

"ဘာျဖစ္လုိ႔ ရုတ္တရက္ႀကီး က်ဳပ္တို႔ ၆ ေယာက္ကို ေတြ႔မယ္လို႔ ေျပာရတာလဲ။ ကမာၻေပၚက အမႈေတြ အမ်ားႀကီးကို သူတကယ္ေဖၚႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ အခုဟာလည္း သူ႔ဟာသူ လိုက္ေပါ့။ သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွလည္း လူလံုးျပခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ျပလည္း အတုပဲ ျဖစ္ဖို႔မ်ားမယ္ထင္တယ္"

"က်ေနာ္ေတာ့ ယံုတယ္။ ဒီအမႈလိုက္ဖို႔ L ရဲ႕ ဆက္စပ္ေတြးေခၚႏိုင္တဲ့ အကူအညီလည္း လိုမယ္လို႔ ထင္တယ္ေလ"

"ငါလည္း ယံုတယ္ကြ"

အားလံုးေဆြးေႏြးေနစဥ္ ရဲခ်ဳပ္၀င္ေျပာလာသည္
"ဟိုးအစကတည္းက L ေျပာခဲ့တယ္ေလ။ ဒီအမႈအတြက္ ရဲအဖဲြ႔ရဲ႕ အကူအညီ လိုမယ္လို႔။ ဒီလိုအေျခအေနေရာက္လာတဲ့အထိ L တမင္ထိုင္ေစာင့္ေနတာေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ သူ႔ကို မယံုတဲ့လူေတြ အဖဲြ႔ထဲမွာ ရိွခဲ့တယ္။ ငါတို႔အဖဲြ႔ထဲက သတင္းေတြ တနည္းနည္းနဲ႔ အျပင္ကို ေရာက္ေနတယ္။ သူယံုလို႔ မရတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲေလ"

"ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္ကေတာ့ L ကုိမယံုဘူးဗ်။ သူနဲ႔ တဲြအလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘူး"
ဆိုကာ တေယာက္ ထြက္သြားျပန္သည္။

သို႔ျဖင့္ L ႏွင့္စတင္ေတြ႔ဆံုရန္ အခ်ိန္းအခ်က္ျပဳၾကၿပီ။
"က်ဳပ္ အခုေလာေလာဆည္ Tetou(တဲတိုး) ဟိုတယ္မွာရိွတယ္။ ၂ ရက္ ၃ ရက္တခါတိုင္း ဟိုတယ္ေျပာင္းမယ္။ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္ဟာ ဟိုတယ္ခန္းပဲ။ က်ဳပ္ေျပာတာကို သေဘာတူႏိုင္ရင္ အဖဲြ႔ ႏွစ္ဖဲ႔ြခဲြၿပီး ညသန္းေခါင္မွာ လာခဲ့ပါ။ တဖဲြ႔နဲ႔ တဖဲြ႔ နာရီ၀က္ေတာ့ ျခားပေစေနာ္"

L တေယာက္တည္း စဥ္းစားေနမိသည္။
......Kira မင္းနဲ႔ငါ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေတြ႔ဖို႔နီးလာၿပီ။ ငါ့ကိုယ္ငါ L ဆိုတာ ပထမဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ သူမ်ားေတြကို ေပးသိေတာ့မယ္။ မင္းသာ ဒီကိစၥကို တနည္းနည္းနဲ႔ သိသြားမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔ပိုၿပီး ျမန္ျမန္ေတြ႔ၾကရေတာ့မွာေပါ့ .......

Light တေယာက္တည္း ေတြးေနမိသည္။
...... ဒီရက္ေတြမွာ ငါ ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲ လွမ္းခဲ့ၿပီးၿပီ။ အမွားတခုခုမ်ား ပါခဲ့ေသးသလား။ ေနာက္ထပ္ ဘာဆက္လုပ္မလဲ။ ပဲြကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို ေကာင္းလာၿပီ L.......

ညသန္းေခါင္
"ေဒါက္..ေဒါက္"
L ၏ဟိုတယ္ အခန္းတံခါးကို ေခါက္သံ ေပၚလာသည္။

"ဖြင့္ၿပီးသာ ၀င္ခဲ့ပါဗ်ာ"
အခန္းတြင္းမွ L ၏အသံထြက္လာ၏