ေသမင္းစာအုပ္ (၃၅.၂)

Takda ႏွင့္ Light တို႔ ေတြ႔ၾကသည္တြင္ Mikami အား ေနာက္ဆံုးတာ၀န္ ေပးလိုက္သည္။ ယင္းမွာ Near အားသတ္ရန္။

ေနာက္တရက္ Takada သတင္းေၾကျငာရန္ NHN သို႔လံုျခံဳေရးမ်ားႏွင့္ ေရာက္လာေလၿပီ။
သူ ကားထဲမွ ထြက္ကာ အေဆာက္အဦတြင္း ၀င္ရန္ ေျခလွမ္းလိုက္စဥ္..
NHN ၀င္းအျပင္ဘက္တြင္ ရပ္ေစာင့္ေနေသာ ကားတစီး အတင္းေမာင္း၀င္လာကာ ၀င္ေပါက္ေရွ႕ လူအုပ္ထဲသို႔ မီးခိုးမိႈင္း ပစ္သြင္းလိုက္ေလသည္။

ရုတ္တရက္ တိုက္ခိုက္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ လံုျခံဳေရးမ်ား ရႈပ္ယွက္ခတ္သြားသည္။ တိုက္ခိုက္လာေသာ ကားမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေမာင္းေျပးသြားေလသည္။

Takada နားတြင္ Ridner သာက်န္ခဲ့ေလသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ NHN ထဲသို႔ အေျပး၀င္မည္အျပဳ ဆိုင္ကယ္တစင္းထိုးစိုက္လာကာ
"ဒီလို တိုက္ခိုက္ခံရတဲ့အခ်ိန္ ဒီထဲေျပး၀င္ရင္ မွားမွာေပါ့။ အထဲမွာ မတိုက္ခိုက္ဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဒီေနရာက ထြက္ေျပးတာ အေကာင္းဆံုးပဲ။ Takada ျမန္ျမန္ေလးတက္ပါ"
ဆိုင္ကယ္သမားက လွမ္းေအာ္ေျပာေလ၏။

Ridner ဆိုင္ကယ္သမားမည္သူဆိုသည္ကို ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္သည္။
... Melo ...

"ဟုတ္တယ္ Takada၊ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔။ သူနဲ႔အတူ လိုက္သြားတာ အေကာင္းဆံုးပဲ"
သူ႔ကိုယ္ရံေတာ္ ေျပာသည္ကို လံုး၀ ယံုၾကည္စြာ Takada ဆိုင္ကယ္ေပၚပါသြားေတာ့သည္။

ထိုအခါမွ Ridner က်န္လံုျခံဳေရးမ်ားကို အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။
"A Team နဲ႔ B Team က Takada ကိုလိုက္ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ က်န္တဲ့ အဖဲြ႔ေတြ ခုနက ကားေနာက္ကို လိုက္"

ဆိုင္ကယ္ကို လံုျခံဳေရးမ်ား မွီလာသည္။
"Takada ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ"

"ဟုတ္ၿပီ။ ကားနံပါတ္ ၇ ထဲ ေျပာင္းစီးခို္င္းပါ"

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆိုင္ကယ္သည္ ရုတ္တရက္ လမ္းေဘး လူသြားလမ္းတခုထဲသို႔ ခ်ဳိးေကြ႔သြားသည္။ မထင္မွတ္လိုက္သည္ ျဖစ္၍ လံုျခံဳေရးကားမ်ား အရိွန္လြန္ကာ ထြက္သြားေလသည္။ လူသြားလမ္းျဖစ္ေန၍ မည္သို႔မွ်လည္း လိုက္၍ မရ။

Melo သည္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရင္းႏွင့္ သူ႔ခါးကို ဖက္ထားေသာ Takada ၏လက္ကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္ေတာ့သည္။

စံုစမ္းေရးဌာနခ်ဳပ္တြင္

Takada ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည့္သတင္း တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း စံုစမ္းေရး အဖဲြ႔၀င္မ်ား ေခါင္းရႈပ္ေနၾကသည္။

"ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္"

"ဒါ Near လက္ခ်က္ပဲလား"

Light မွာလည္း ေခါင္းစားေနေလၿပီ။
... ၃ ရက္ေနရင္ ေတြ႔ဖို႔ ခ်ိန္းထားတာပဲ။ ဒီေကာင္ ဒါလုပ္လို႔ ဘာအက်ဳိးရိွမွာလဲ ...

သူေတြးေနစဥ္မွာပင္ Near ဆက္သြယ္လာသည္။
"Takada ကို ျပန္ေပးဆဲြသြားတာ ငါတို႔ မဟုတ္ဘူးလို႔ မင္းသိေအာင္ ေျပာထားတာ"

"ဟုတ္လား။ ဒါျဖင့္ Melo ေပါ့"

"ေအး။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ငါလႊတ္ထားတဲ့လူက Melo လုပ္တာပါလို႔ ငါ့ကို သတင္းပို႔ၿပီးၿပီ"

"ဒါျဖင့္ မင္း Melo ကိုဆက္သြယ္လို႔ရမလား"

"ငါတို႔မွာ ဆက္သြယ္ဖို႔ နည္းရိွေပမယ့္ ခုလိုအခ်ိန္မွာဆိုရင္ေတာ့ ဒီေကာင္ ငါ့ကို အဖက္လုပ္ၿပီး စကားေျပာမွာ မဟုတ္ဘူးကြ"

Near ဖုန္းခ်သြားေသာ္ Aizawa က
"ကဲ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ Light"

"ဘာမွ လုပ္လို႔မရဘူး။ သူ႔ဖုန္းကလဲ ပိတ္ထားတယ္"
... ခုမွေတာ့ ထိုင္ေစာင့္ယံုရိွတာေပါ့ ...

ၿမိဳ႕ထဲတေနရာ
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္သြားေသာ ကားကို လံုျခံဳေရးမ်ားက မီးပြိဳင့္တခုတြင္ ၀န္းရံပိတ္ဆို႔မိသြားေတာ့သည္။ မီးမ်ားႏွင့္ ၀ိုင္းထိုးကာ ေသနတ္မ်ားႏွင့္ ခ်ိန္လ်က္။

ကားတြင္းမွလူသည္ ေအးေဆးစြာ လက္ေျမာက္ထြက္လာရင္း
"ဟဟ ေနၾကပါဦး။ ဂ်ပန္မွာ ဘယ္တုန္းက ဒီဟာေလးေတြ ကိုင္ခြင့္ရိွလို႔လဲကြ။ ၿပီးေတာ့ ငါ့ေဘာ္ဒါ မင္းတို႔ ဆရာမကို ဘယ္ေခၚသြားတယ္ဆိုတာလည္း ငါေျပာျပမွ ျဖစ္မွာမဟုတ္လား။ မင္းတို႔ ငါ့ကို မသတ္ရဲ.."
သူ႔စကား မဆံုးမီပင္ ေသနတ္သံမ်ား ဆူညံသြားကာ လဲက်ေသဆံုးသြားေတာ့သည္။

"Kira ကိုေစာ္ကားတာကိုက ေသဒဏ္ထိုက္ၿပီးသားကြ"
တေယာက္က ေရရြတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

အျခားတေနရာတြင္ကား
ဆိုင္ကယ္ေပၚမွ Takada သည္ Light ေျပာသည္မ်ားကို ျပန္လည္ၾကားေယာင္ေနသည္။
Light သည္ Kira စံုစမ္းေရးလုပ္စဥ္က ရရိွထားခဲ့ဖူးသည့္ Melo ႏွင့္ Near ပံု အၾကမ္းျခစ္ထားသည္မ်ားကိုျပ၍ သူ အဓိက သတိထားရမည့္သူမ်ားဟု ေျပာျပထားခဲ့သည္။
... ဒါဆို ဒီလူဟာ Mihael Keehl ဆိုတဲ့ Melo ပဲျဖစ္ရမယ္ ...

သူတို႔ဆိုင္ကယ္သည္ အေမွာင္ထုထဲ ရပ္ထားသည့္ ကြန္တိန္နာ ကားတစင္းအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္သြားသည္။

ဆိုင္ကယ္ေပၚမွ ဆင္း၊ ဦးထုပ္ကို ခၽြတ္ကာ
"မင္း၀တ္ထားသမွ် ခၽြတ္ၿပီး အဲဒီပံုးထဲ ထည့္လိုက္ပါ"
အသင့္ခ်ထားသည့္ ပံုးကို ျပၿပီး Melo ေျပာလိုက္သည္။

Takada သူ႔မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္သည္။ Melo ဆိုသည္မွာ ေသခ်ာသြားေလၿပီ။
ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အ၀တ္မခၽြတ္၍
"ျမန္ျမန္လုပ္စမ္း။ သိပ္ရွက္ေနရင္ ေဟာဒီမွာေစာင္ရိွတယ္"
ေသနတ္ႏွင့္ ခ်ိန္ကာ ေစာင္တထည္ျပရင္း ေျပာလိုက္သည္။

Takada ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘဲ ေက်ာခိုင္းကာ အတြင္းခံမ်ားသာ က်န္သည္အထိ အ၀တ္မ်ားကို ခၽြတ္ေလေတာ့သည္။ Melo ကား သူ႔အား မမိွတ္မသုန္ ၾကည့္လ်က္။
"အတြင္းခံေတြ မခၽြတ္ခင္ေတာ့ ေစာင္ေလးေပးပါရွင္"
Takada ေျပာလာေတာ့

Melo စဥ္းစားလိုက္ၿပီး ေစာင္ကို ေပးလိုက္သည္။ သူ၏ ထိုအျပဳအမူသည္ သူ၏ မဟာ အမွားျဖစ္ေၾကာင္း ထိုအခ်ိန္က Melo မသိရိွခဲ့။
Takada သည္ ေစာင္ျဖင့္ သူ႔ကိုယ္ကို လႊမ္းျခံဳလိုက္ၿပီး ဘရာစီယာကို ျငင္သာစြာျဖဳတ္လိုက္ၿပီး အတြင္းတြင္ ၀ွက္ထားေသာ ေသမင္းစာအုပ္ထဲမွ စာရြက္ကို လက္ထဲတြင္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ဤ အျပဳအမူမ်ားကို Melo လံုး၀ မျမင္ေတြ႔လိုက္။

Takada ကို ကြန္တိန္နာထဲတြင္ တေယာက္ထဲ ပိတ္ထားၿပီး Melo ကားကို ေမာင္းထြက္လာေတာ့သည္။
... ဒီနည္းက လဲြလို႔ တျခားနည္းမရိွေတာ့ဘူး။ ငါပဲ လုပ္ရေတာ့မွာပဲ ...
သူ႔မ်က္ႏွာသည္ တစံုတခုကို လံုး၀ ဆံုးျဖတ္ထားသည့္ဟန္။

ကားေပၚပါသည့္ TV ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ အသတ္ခံလိုက္ရသည့္ သူ႔အေဖာ္အျဖစ္ကို သိရေတာ့သည္။
... ငါ့ေၾကာင့္ မင္းေသသြားရၿပီ။ ေဆာရီးပါပဲကြာ ...

ကြန္တိန္နာထဲမွ Takada မွာေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္စြာျဖင့္ သူ႔လက္ထဲမွ စာရြက္ေပၚသို႔ Mihael Keehl ဟူသည့္ အမည္ကို ေရးခ်လိုက္ေလၿပီ။

စကၠန္႔ ၄၀ အၾကာ.. အထိန္းအကြပ္မဲ့သြားၿပီျဖစ္သည့္ ကားသည္ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးေပၚမွ ထိုးဆင္းသြားကာ လူသူကင္းမဲ့သည့္ အေဆာက္အဦပ်က္တခုအတြင္း တိုး၀င္တိုက္မိကာ ရပ္တန္႔သြားေတာ့သည္။

ဒဏ္ရာမ်ားရေနသည့္ၾကားမွ Takada သည္ ေခါင္းခန္းႏွင့္ ေနာက္ဘက္ကြန္တိန္နာကို ကာရံထားသည့္ မွန္ျပတင္းအား ရိုက္ခဲြကာ သူ၏ ဖုန္းကို ျပန္ယူႏိုင္လိုက္ၿပီး Light ဆီသို႔ ဆက္သြယ္ေတာ့သည္။

သူ၏ Hand Phone ျမည္လာသည္တြင္
"အားလံုး တဆိတ္ တိတ္တိတ္ေနေပးၾကပါ"
Light ေျပာလိုက္ၿပီး သူ႔ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္သည္။

"Takada ခုဘယ္ေရာက္ေနလဲ၊ ဘာျဖစ္ေနလဲ"
... သူငါ့ဆီ ဖုန္းဆက္ႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ Melo ဆီကေန လြတ္ေျပးလာတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ...

"က်မကို ကယ္ပါ Light၊ က်မ.."
ငိုသံပါႏွင့္ Takada အသံကိုၾကားရေလသည္။

"ဟုတ္ပါၿပီ။ စိတ္ေအးေအးထားၿပီး ကို ေမးတာေတြကို ေျဖပါဦး"

"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့"

"အရင္ဆံုး ေနရာေျပာပါ။ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေနလဲ သိလား"

"ဟင့္အင္း၊ မသိဘူး။ က်မက ကိန္တိန္နာကားေပၚမွာ အျပင္ကေနေသာ့ခတ္ခံထားရတာ။ အေ၀းေျပးလမ္းတေနရာမွာပဲ။ Nagano ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတာ့ တခ်က္ကေလး ေတြ႔ခဲ့ေသးတယ္။ ခုေတာ့ ကားက အေဆာက္အဦတခုထဲ ၀င္တိုက္ၿပီး ရပ္ေနတာ"

"Takada မင္းက Kira ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ေနတာကိုး။ မင္းအတြက္ ဘယ္ေလာက္အႏၲရာယ္မ်ားတယ္လို႔ ကိုေျပာဖူးတယ္ေနာ္။ အဲလို အေျခအေနေရာက္ရင္ ဘာေတြလုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာထားတာ မွတ္မိလား"

"မွတ္မိပါတယ္။ Light ေျပာသမွ်ေတြ အားလံုး လုပ္ၿပီးသြားၿပီ"

Light ပင္ မ်က္ခံုးပင့္သြားသည္။
... အားလံုးလုပ္ၿပီးၿပီ ဆိုပါလား ...

"က်မကို ကိုယ္တံုးလံုးခၽြတ္ခိုင္းတာေတာင္ က်မ မျငင္းခဲ့ပါဘူး။ Light ေျပာသလိုပဲ က်မ အသက္ရွင္ဖို႔ကိုသာ အဓိက ထားခဲ့တာပါ။ က်မဆီ ျမန္ျမန္လာပါေနာ္။ လာကယ္ပါေတာ့"
Takada တတြတ္တြတ္ ေတာင္းပန္ေနစဥ္

"Takada မင္း ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လား"
Light ျဖတ္ေျပာလိုက္ေတာ့

"သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Light ရယ္.."
ရိႈက္ရင္း Takada ေျပာစဥ္

"လုပ္ႏိုင္မလား"
Light ျဖတ္ေမးလိုက္ျပန္သည္။

Takada ႏႈတ္ခမ္းမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်လာေလသည္။
"လုပ္ပါ့မယ္"
သူ ေျဖလုိက္သည္ႏွင့္ Light ဖုန္းခ်သြားေတာ့သည္။

Takada အားရပါးရရိႈက္ငိုေႂကြးလိုက္သည္။
ငို၍ အားရမွ Mikami ဆီသို႔ ဖုန္းဆက္ၿပီး
"က်မပါ။ ဒဏ္ခတ္မႈေတြ မ်ားႏိုင္သေလာက္ မ်ားမ်ား လုပ္ပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
Mikami ေျဖလိုက္ၿပီး အေတြးမ်ားသြားသည္။
... ငါ့ကို ဖုန္းဆက္တယ္ဆိုေတာ့ သူ ျပန္ေပးသမားေတြကို သတ္ပစ္လိုက္ႏိုင္လို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ကို ဆက္သြယ္ၿပီး ခိုင္းတယ္ဆိုေတာ့ သူဘာမွ လုပ္လို႔မရတဲ့ အေျခအေနမွာ ေရာက္ေနလို႔ပဲ ျဖစ္မယ္ ...

Mikami ဆံုးျဖတ္ၿပီး သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
"Nakajima ငါ အမႈျဖစ္တဲ့ေနရာကို သြားလိုက္ဦးမယ္"

ထိုအခ်ိန္တြင္ Light သည္လည္း Aizawa ႏွင့္ Ide ကိုေခၚ၍ Takada ရိွရာဆီသို႔ ထြက္လာေလၿပီ။ Matsuda မွာကား ရံုးေစာင့္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။
"ဘယ္ေနရာက ဖုန္းဆက္လည္းဆိုတာ ရွာလို႔ရၿပီ။ နာရီ၀က္ေလာက္ ေမာင္းရမယ္"

"ျမန္ျမန္သြားဗ်ဳိ႕ ဘာျဖစ္ေနမွန္း မသိဘူး"

"ေအးေအး"

ကားေနာက္ခန္းတြင္ တေယာက္ထဲ ထိုင္ရင္း Light စဥ္းစားေနသည္။
... အင္း Aizawa ေရာ Ide ေရာ ေတာ္ေတာ္ ေပါ့ေပါ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ႏိုင္ေသးတာပဲ။ ငါ့ကို တေယာက္တည္း ေနာက္ခန္းမွာ ေပးထိုင္ထားတယ္။ ဒီေတာ့လည္း သိပ္ ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္စရာ မလိုဘူးေပါ့ ...

သူ႔နာရီအံ၀ွက္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး တစံုတရာ ေရးျခစ္ေလသည္။

Ridner ႏွင့္ Light တို႔ မေရွးမေႏွာင္းဆိုသလို ကြန္တိန္နာကားရိွရာသို႔ ေရာက္ရိွလာေသာ္လည္း အခ်ိန္ေႏွာင္းခဲ့ေလၿပီ။

သို႔ေသာ္ သူတို႔ကို ဆီးႀကိဳေနသည္ကား မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနေသာ ကြန္တိန္နာကားႏွင့္ အေဆာက္အဦႀကီးသာ။

အားလံုးကား အံ့အားသင့္လ်က္။ Light ကားႀကိတ္ျပံဳးလ်က္။

Light ကားေပၚတြင္ေရးခဲ့သည့္စာမွာ

'Takada Kiyomi သတ္ေသရမည္။
၂၀၁၃၊ January 26၊ ေန႔လည္ ၂ နာရီ ၃၂ မိနစ္။
မေသမီ ပိုင္ဆိုင္သမွ် အရာအားလံုး၊ ေရးျခစ္ခဲ့သည့္ စာရြက္အားလံုး မီးရိႈ႕ခဲ့ရမည္။ ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ မီးေလာင္၍ ေသရမည္။'