.jpg){kind=small}
မကြ်တ္မလြတ္ၾကဘဲ တေစၦသရဲ နာနာဘာဝ အျဖစ္ျဖင့္ သုသာန္တိုင္းမွာ ပံုသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကတာကို အင္တာနက္ ေျမာက္ဦးဆရာေတာ့္ ဝက္ဆိုက္တြင္ သံေဝဂယူၾကဖို႔ ေဖၚျပေပးထားသည္ကို ဤသို႔ ဖတ္ရ၏။
သုသာန္ဓုတင္ေဆာက္တည္ရာတြင္ သုသာန္တိုင္း၌ ထိတ္စရာ၊ လန္႔စရာ အာ႐ံုေတြ အသံဗလံေတြ မျမင္ရ၊ မၾကားရပါေစနဲ႔ဟု အဓိ႒ာန္ထားေသာ္လည္း ျမင္ရသည့္ အာ႐ံုေတြကလည္း မ်ားလွသည္။ ညည္းညဴေနသံ၊ ညည္းတြား ေအာ္ဟစ္ သံေတြကလည္း ေအာ္ဂလီဆန္ခ်င္စရာ ေကာင္းသည္။ ျမင္ရသည့္ အာ႐ံုေတြကလည္း ထိတ္လန္႔ေခ်ာက္ခ်ားစရာ ျဖစ္သည္။
မည္းမည္းအေကာင္ႀကီးေတြ သုသာန္တိုင္းလိုလိုမွာ ေတြ႔ရသည္။ လူလိုလိုအေကာင္ေတြ၊အခ်ိဳ႔က ေခါင္းမပါ၊အခ်ိဳ႔က ေခါင္းသာျမင္ရသည္၊ ကိုယ္မေတြ႔ရ။ အ႐ုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ သတၲဝါေတြလည္း မ်ိဳးစံုသည္။ အဝတ္မပါ ဗလာ လူေယာက်ာ္း၊ လူမိန္းမေတြ စံုသည္။မိန္းမေတြက ဆံပင္ဖားလ်ား ခ်လို႔၊ ဤအ႐ွင္၏ေ႐ွ႔မွ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လုပ္ၾကသည္။အခ်ိဳ႔က တိုတို၊အခ်ိဳ႔က ႐ွည္ေမ်ာေမ်ာ၊ အေပၚပိုင္း ခႏၶာ႐ွည္ၿပီး ေအာက္ပိုင္းေျခေထာက္ေတြ တိုတိုပံုမ်ိဳး ပါသလို၊အေပၚပိုင္း ခႏၶာက ပုတိုတို၊ေအာက္ပိုင္းေျခတံ ႐ွည္လ်ားလ်ားေတြလည္းပါသည္။
ခႏၶာကိုယ္က အခြ်န္အတက္ေတြ ထြက္ေနေသာသတၲဝါေတြလည္း ေတြ႔ရသည္။ ေတြ႔ရသမွ် သတၲဝါမ်ားသည္ ဤ အ႐ွင္အားေက်ာခိုင္း ေနသည္သာမ်ားသည္။ ႏြားေတြလို ခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ သတၲဝါေတြလည္းပါသည္။ အခ်ိဳ႔အေကာင္မ်ား၏ မ်က္လံုးေတြက စေကာေလာက္ႀကီးသည္။အခ်ိဳ႔အေကာင္ေတြ၏ပါးစပ္က တအားက်ယ္သေလာက္ အသံၾကေတာ့ ေသး ေသးေလး ျဖစ္၏။
တခ်ိဳ႔အေကာင္ေတြ၏ ပါးစပ္ၾကျပန္ေတာ့ သံမိႈပြင့္ေလာက္ပဲ႐ွိသည္။တစ္ခါတစ္ရံ ဤအ႐ွင္၏အနားမွ ေျမႀကီးထဲက ထိုးထြက္လာသ လိုမ်ိဳး ေတြ႔ရ သည္။သစ္ပင္ ပင္စည္ႀကီးထဲ ေခါင္းေတြျပဴထြက္လာၿပီး ဤအ႐ွင္အား မ်က္လံုး ျပဴးၾကည့္ေန သည္ကိုလည္း ျမင္ရသည္။
သုသာန္တစ္ခုမွာေတာ့ သခ်ႋဳင္းဂူႀကီးတစ္လံုးက လႈပ္လာၿပီ မည္းမည္းအေကာင္ႀကီးတစ္ေကာင္ ထြက္လာသည္။ ဤအ႐ွင္အား လာၾကည့္ၿပီး သူ႔ဂူထဲျပန္ဝင္သြားသည္။ ဂူထဲမွ ထြက္လာေတာ့လည္း အေပါက္ဟူ၍ မ႐ွိ၊ျပန္ဝင္သြားေတာ့ လည္း အေပါက္မေတြ႔ရ။ သင္းပိုင္အစုတ္ႏွင့္ ဘုန္းႀကီးလိုလို ၿပိတၲာႀကီးကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ရဖူးသည္။ ထိုဘုန္းႀကီး၏ပါးစပ္မွာ ေလာက္ေတြက အျပည့္၊ ႏွာေခါင္း အရင္း ကေန ေမးေလာက္ အထိ ေလာက္ေတြက တဖြားဖြား ကိုက္စားေနသည္။
ဤမေကာင္းအနိ႒ာ႐ံုေတြ ျမင္တိုင္း ျမင္တိုင္း ဤအ႐ွင္သည္ ဘဝသံသရာ အဆက္ဆက္က ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ ခဲ့ဖူးသူမ်ား ျဖစ္ေလမလားဟု ဆင္ျခင္မိမိ၏။ ဤအ႐ွင္နားလည္မိသည္မွာ ျပဳမိမွားခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံေတြက ေခါင္းအမ်ိဳး စံုေအာင္ ေျပာင္းလဲေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ေပတဝတၳဳတိုေတြထဲမွာလည္း ပါသည္။ ေန႔စံ ညခံ၊ေန႔ဘက္မွာ သုခစံေနသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒးျဖစ္သည္။ ဤအ႐ွင္ကို ျပေသာ အာ႐ံုေတြကိုၾကည့္ အမ်ိဳမ်ိဳးအဖံုဖံု ဆင္းရဲဒုကၡေတြက ႀကီးလြန္းလွသည္။
ဤအ႐ွင္သည္ ေပၚလာသမွ်ေသာ အနိ႒ာ႐ံုမ်ားကို ေပးတိုင္းေပၚတိုင္း ေဖ်ာက္ပစ္ပါ၏။ အခ်ိဳ႔ေသာအ႐ံုမ်ားက ဤအ႐ွင္ေမတၲာပို႔ အမွ်ေဝလိုက္သည့္အခါ ခ်က္ျခင္း ေပ်ာက္သြားသည္။ အခ်ိဳ႔က မေပ်ာက္၊အေတာ္ႀကီးၾကာၾကာ အမွ်ေဝ ေတာ့မွ အာ႐ံုမ်ားက ေပ်ာက္သြားၾကသည္။ အသစ္အသစ္ အာ႐ံုေတြလည္း တိုး၍တိုး၍ ေပၚလာသည္။တရားအမွတ္ပ်က္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သည္။ေမတၲာပို႔ အမွ်ေဝလိုက္ ေပ်ာက္ သြားလိုက္၊အမွ်ေပးလိုက္၊ေမတၲာပို႔လိုက္ လုပ္ေနရသည္။
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့လည္း ဤအ႐ွင္သည္ ေပၚလာသမွ်ေသာ အ႐ံုမ်ားကို သံသရာေဆြမ်ိဳးေတြ ျဖစ္မည္၊ အမွ်ေဝ တာကို သာဓုေခၚခ်င္လို႔ လာၾကတာျဖစ္မည္ဟူေသာအေတြးႏွင့္“ တရားေဟာေပးမည္၊ တရားနာ လာၾကကုန္ေလာ့” ဟု ဖိတ္ၾကားကာ ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္၊ ဓမၼစၾကာသုတ္၊ အနတၲလကၡဏာသုတ္၊ ပ႒ာန္းပစၥယုေဒၵသတို႔ကို ႐ြတ္၊ သရဂံုေပးၿပီး ျပဳ ခဲ့သမွ်ေသာ ကုသိုလ္တို႔ကို အမွ်ေပးေဝခဲ့ သည္။သံသရာေဆြမ်ိဳးေတြကို ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ ရေနသည့္အတြက္ ဤအ႐ွင္မွာေက်နပ္ေနသည္။
အခ်ိဳ႔သုသာန္ေတြက အေတာ္ၾကမ္းသည္။အနံ႔အသက္ေတြက မေကာင္း၊အသက္႐ႈရခက္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သည္။
ျမင္ရသည့္အာ႐ံုေတြက ဆိုးမွဆိုး၊ စစ္ေတြသုသာန္မွာ ႀကံဳရသည္က တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ လူေလးေယာက္ လူေသေခါင္းႀကီး တစ္ခုကို ေ႐ွးႏွစ္ေယာက္၊ ေနာက္ႏွစ္ေယာက္ ထမ္းလာၾကသည္။ ဤအ႐ွင္အနား ေရာက္သည့္အခါ အေခါင္းႀကီး ကိုခ်ၿပီး“ ေကာက္ထည့္ ကြာ၊ ေကာက္ထည့္” ဟု တစ္ေယာက္ကအမိန္႔ေပးသည္။ ဤအ႐ွင္ကို အေခါင္းထဲ ေကာက္ထည့္ခိုင္းျခင္း ျဖစ္ သည္။ အမိန္႔သာေပးသည္ တစ္ေယာက္မွ ေကာက္မထည့္၊ ေနာက္ေတာ့ မထည့္လွ်င္လည္း ေနကြာ” ဆိုၿပီး ထိုအေခါင္း ႀကီးကို ျပန္ထမ္းသြားၾကသည္။
တစ္ရက္မွာလည္း ဤအ႐ွင္ တရားမွတ္ေနတုန္း လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကို ေအးစက္စက္အရာႀကီးႏွင့္ အကပ္ခံ လိုက္ရသလို ျဖစ္သည္။ ႐ွည္လ်ားေသာလွ်ာႀကီးႏွင့္ အလ်က္ခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ဤအ႐ွင္တရား ပ်က္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။
ဤအ႐ွင္အား ေက်ာက္တုန္းႀကီးႏွင့္ ဖိသတ္ရန္ လာေသာၿပိတၲာႀကီးတစ္ေကာင္းကိုလည္း ေတြ႔ဖူးသည္။ ေက်ာက္ တုန္းႀကီးတစ္တံုးကို လွိမ့္ကာလွိမ့္ကာႏွင့္ လာေနျခင္း ျဖစ္သည္။ဤအ႐ွင္နား ေရာက္လာသည္။အမွ်ေဝေတာ့မွ ေပ်ာက္သြားသည္။ ေတြ႔ရသမွ် ျမင္ရသမွ်ေသာ အာ႐ံုမ်ားကို ေရးလွ်င္ မ်ားစြာ႐ွိေသးသည္။အကုသိုလ္၏အက်ိဳးေပးကို သံေဝဂယူနိုင္ၾက ေစရန္ ရည္႐ြယ္ၿပီး အနည္းငယ္ ေဖာ္ ထုတ္ေရး သားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္-ဟု ေရးသားထားပါသည္။
အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ ဥ႐ုေဝလေတာ႐ွိ ဘုရား႐ွင္ ဒုကၠရစရိယာ(၆)ႏွစ္ၾကာ က်င့္ရာလိႈင္ဂူတြင္ တရားထုတ္စဥ္ကလည္း အလားတူ ၿပိတၲာ(နာနာဘာဝ) ႀကီးတစ္ဦး ေက်ာက္ေတာင္အတြင္းမွ ထြက္လာၿပီး ေႏွာက္ယွက္ေၾကာင္း ေရးထားေသး၏။
crd...အ႐ွင္ပညာသီဟာဘိဝံသ(ပဥၥနိကာယ္)
No comments:
Post a Comment