* ရက္ပ္ ပါ ကေ၀ *

~~~~~~~~~~~အိုးစူး~~~

ဒီေခတ္ၾကီးမွာ မျဖစ္နိုင္ပါဘူးကြာ
လို ့မေျပာပါနဲ ့က်ေနာ္ေတာင္အံဩ
ေနတာ။

ဦးေ၀လင္းမွာသမီးေလး၁ေယာက္႐ွိ
တယ္။ေမာ္လျမိဳင္စကားနဲ ့ေခ်ာ မ
ေခ်ာ ၾကဲမွၾကဲ ပဲ။ အဲေတာ ့ခ်မ္းခ်င္
အဲေလ မြန္စကားေတြေရာကုန္ပီ။
ခ်စ္ခ်င္ၾကိဳက္ခ်င္သူကလည္းေပါမ
ေပါ။ အ႐ြယ္ကလည္း၂၀မေရာက္
ေသး။ေမာ္ဒယ္ေလးေတြကေငးရ
မယ္ ့အဆင္း။
ရီးစားေတာ ့ဟုတ္တိပတ္တိ႐ွိဟန္
မတူဘူး။ အခုေခတ္ ထံုးစံအတိုင္း
ဘြိဳင္းဖရင္ ့ကေတာ ့အသ္ိေတာ္
ေတာ္မ်ားသတဲ ့။
မိဘကလည္းခ်မ္းသာတဲ ့စရင္းမွာ
ပါေတာ ့အစ စ သူမပါရင္ ပြဲမစည္
သလို။
က်ေနာ္ျဖင္ ့သူတို ့မိသားစုေလးကို
ၾကည္ ့ျပီးအားက်မိပါရဲ ့။ဦးေ၀လင္
ကိုယ္တိုင္ကလည္းလူၾကီးလူ
ေကာင္းပီပီ တည္ၾကည္သေလာက္
သူ ့မိန္းမကလည္းေအး႐ွာပါတယ္။
ဒါေပမဲ ့ေ႐ွး႐ိုးေတာ ့နဲနဲဆန္တယ္
ထင္မိတယ္။တစ္ခါတစ္ေလအ
ေတြးအေခၚအယူအဆေတြလိုက္မ
မွီခ်င္ဘူး။လူကေခတ္မွီသေလာက္
စိတ္ကေ႐ွးဆန္ဆန္ထင္ရတယ္။
အခုတေလာသူတို ့မိသားစုၾကည္ ့
ရတာသိပ္႐ႊင္႐ႊင္လန္းလန္းမ႐ွိတာ
ေတာ ့အကဲခပ္မိပါရဲ ့။
ေတာ္ေတာ္ၾကာကားေလးနဲ ့ထြက္
သြားလိုက္ မ်က္ႏွာမၾကည္မသာနဲ ့
ျပန္လာလိုက္။ခါတိုင္းရီရီေမာေမာ
ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြ ့ေပမဲ ့အခု
တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ပူးတြဲမ
ျမင္ရတဲ ့အျပင္ ျငင္းသံခုံသံေတာင္
ၾကားမိသလိုပဲ။
ေကာင္မေလးၾကည္ ့ရတာလည္း
အရင္နဲ ့မတူ အိုဇာေနသေယာင္
ေယာင္။က်မၼာေရးမေကာင္းသလို
တစ္ခုခုေတာ ့တစ္ခုခုပဲလူမွဳေရးအ
ရေမးလို ့မေကာင္းတာနဲ ့ဒီအတိုင္း
ပဲေနလိုက္တယ္။
မေန ့ညက အိမ္ကအမယ္ၾကီးက
စကားအဆက္အစပ္မ႐ွိပဲေမးလာ
တယ္။
" ႐ွင္ သရဲတို ့တေစၦတို ့ကိုယံုလား”
တဲ ့။ၾကံၾကံဖန္ဖန္ဒီလိုေခတ္ၾကီးမွာ
ကြာ ဆိုေတာ ့။
"က်မလည္းသိပ္မယံုပါဘူး ႏုေျပာ
မွပဲ ယံုရမလိုလို " တဲ ့။
နုဆိုတာဦးေ၀လင္းအမ်ိဳးသမီးကို
ေျပာတာပါ။သူတိုျခင္းကေရာေထြး
ေနတာကိုး။
စိတ္မ၀င္စားေပမဲ ့စကားေျပာေဖာ္
၂ေယာက္ထဲ႐ွိတာဆိုေတာ ့ ဘာ
တဲ ့တုံး ေပါ ့။
"ဒီလို႐ွင္ေရ……သူ ့သမီးေလးက
ဒီရက္ထဲ စိတ္ေတြဂေယာက္ဂရက္
ျဖစ္ေနသတဲ ့”
"အင္း အကဲခပ္မိသလိုပဲ”
" ခါတိုင္းလိုမဟုတ္ပဲ အိမ္မွာေရာ
အလုပ္ထဲမွာေရာ မွိဳင္မွိဳင္ေတြေတြ
နဲ ့စိတ္မဟုတ္လက္မဟုတ္ျဖစ္ျပီး
အလုပ္ထဲဆက္ဆန္တာမိသားစုနဲ ့
ဆက္ဆန္တာကအစ အရင္နဲ ့
ေျပာင္းျပန္ေတြခ်ည္းပဲတဲ ့”
"အင္း ”
"လုပ္တာကိုင္တာေျပာတာဆိုတာ
စားတာေသာက္တာကအစ တစ္
ျခားတစ္ေယာက္၀င္စားသလိုပဲတဲ့”
"ဘယ္လိုကြ မင္းဘာကိုဆိုလိုတာ
လဲ"
" ဒီလိုေလ စ႐ိုက္ကိုကမတူေတာ ့
တာတဲ ့သူတို ့မွာသမီးကေလးတစ္
ေယာက္႐ွိတာဆိုေတာ့အရိပ္တ
ၾကည္ ့ၾကည္ ့နဲ ့သိသာမွာေပါ ့ၾကာ
ေတာ့ပိုဆိုးလာတယ္တဲ ့အလုပ္သ
မားေတြကိုေအာ္လားေငါက္လား
လုပ္လာသလိုကိုယ္ထိလက္ပါ
က်ဳးလြန္လာခဲ ့ျပီးမိဘေတြကိုတစ္
သက္လံုးေမာ္မၾကည္ ့ရဲတဲ ့သူက
မိုက္မိုက္႐ိုင္း႐ိုင္းျပန္ေျပာလာသတဲ့
"နို ့ရီးစားသနာေတြမ႐ွိဘူးလားဟ”
က်ေနာ္ကကိုယ္ ့အေတြးနဲ ့ကိုယ္
ေျပာမိတာပါ။အမယ္ၾကီးကခ်က္ဆို
နားခြက္ကမီးပြင္ ့႐ွာတယ္။
"အမေလး နုကလည္း ေအးသာ
ေအးတာလည္ပ စိတ္ေရာဂါဆရာ
၀န္ေပါင္းစံုနဲ ့ျပသတဲ ့ဒါေပမဲ ့ပို
ေတာင္ဆိုးလာေသးသတဲ ့သမီး
ေလးက အိမ္ေထာင္ေရးစိတ္မ၀င္
စားသလို ရီးစားေတာင္မ႐ွိ႐ွာဘူး
တဲ ့ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေနတတ္တဲ ့မိ
သားစုပဲေလ ဟုတ္မွာေပါ ့"
"ေအး ဟုတ္ပါျပီ ဒါနဲ ့သရဲတစ္
ကယ္႐ွိတယ္ေနာ္ေၾကာက္ဘူးလား
အဲေလ ဟုတ္ပါဘူး သရဲ႐ွိတာနဲ ့
ဘာဆိုင္လို ့လည္းဟ"
(နားရင္းထအုပ္လိုက္ရ။ စိတ္ထဲမွ
ေျပာသည္။စာနဲပဲေရးခ်င္တာေရးမွ)
" လာမယ္ေလ အဲဒါနဲ ့နုကကိုေ၀
လင္းမသိေအာင္ ပေရာဂဆရာနဲ ့
ျပသတဲ ့အဲဒီဆရာကတျခားျမိဳ ့မွာ
ကားနဲ ့သြားၾကသတဲ ့သမီးကကား
ေမာင္္းတတ္ေပမဲ ့စိတ္မဟုတ္လက္
မဟုတ္မို ့ကိုေ၀လင္းကိုေမာင္းပို ့
ခိုင္းသတဲ ့ဒ႐ိုင္ဘာလည္းမ႐ွိလို ့
ေပါ ့ဟိုေရာက္ေတာ ့ထူးဆန္းတာ
ၾကံဳေရာတဲ ့”
စိတ္၀င္စားလာမွစကားျဖတ္ျပီးေရ
ထေသာက္ေနတယ္ကညန႐ံုးက
စာေရးမလို ့မေျပာရဘူးငါတယ္
အုပ္လိုက္ျပန္ျပီနားရင္း(စိတ္ထဲမွ)
" နု နဲ ့သမီးေလး ပေရာဂဆရာအ
ခန္းထဲမွာေဆြးေႏြးေနတံုးကိုေ၀
လင္းကကားေပၚက်န္ခဲ ့သတဲ ့သူ ့
ကိုလည္းမသိေစခ်င္တာေရာ ဒါ
မ်ိဳးသူအယံုအၾကည္မ႐ွိတာေရာ
တမင္ထားခဲ ့တာေနမွာေပါ ့ ဆရာ
ကသမီးေလးကို ျပဳစားခံေနရတာ
လို ့အတတ္ေျပာသတဲ ့မယံုရင္သူ
ေခၚျပမယ္ေပါ ့ျပဳစားတဲ ့သူကဟိုး
အရင္ေက်ာင္းတံုးကသမီးေလးကို
စြဲစြဲလန္းလန္းခ်စ္ေနသူတဲ ့ခ်စ္လို ့
လုပ္တာတဲ ့ေျပာတံုး႐ွိေသးတယ္
အမေလး နုေျပာပံုျဖင္ ့ေၾကာက္စ
ရာၾကီး မ်က္ေထာင္ ့နီၾကီးနဲ ့ေခါင္း
စုတ္ဖြား ကိုး႐ိုးကားယားပံုစံနဲ ့ကို
ေ၀လင္းၾကီးအခန္းထဲ၀င္လာသတဲ ့
သမီးေလးကိုလက္ညွိဳးထိုးျပီးေခတ္
လူငယ္ဒီဇိုင္းေတြနဲ ့နင္ပဲငါဆေျပာ
သတဲ ့သမီးကလည္းအံ ့လဲအံ့ၾသ
သိလည္းမသိေတာ ့ဘယ္သူလဲ
ဘာလဲဘယ္တံုးကလဲနဲ ့ေမးတာ
အကုန္ျပန္ေျဖေနသတဲ ့သူတို ့ျခင္း
သာသိနိုင္တဲ ့ကိစၥေတြကိုေ၀လင္း
ဘယ္သိနိုင္မလဲေနာ နုကေတာ ့ဆ
ရာကိုေလးစားအားကိုးျပီး အဲဒီဆ
ရာနဲ ့ပဲဆက္ကုေနတာ နဲနဲေတာ ့
ထူးျခားသက္သာသတဲ ့ကိုေ၀လင္း
ကအခုေခတ္ကေလးေတြရက္ပ္ပါ
ေတြေျပာသလိုပံုမ်ိဳးစကားမ်ိဳးေျပာ
ေနတာ ရီလဲရီခ်င္ေၾကာက္လဲ
ေၾကာက္စရာၾကီးေနမွာေနာ္"
က်ေနာ္အိပ္ေပ်ာ္ေနရာ သားေရ
ေတြဘာေတြသုတ္လို ့
"ေအးေပါ ့ကြ”
လို ့ေျပာလိုက္ရပါေတာ ့သတည္း။