* ၀ဋ္ * ……………[အိုးစူး]

ဦးေသာင္းေ႐ႊတဲ ့။
အသက္၄၀ေက်ာ္ အသားနီညိဳညိဳ
အရပ္ေကာင္းေကာင္း ဗလေတာင္ ့
ေတာင္ ့ႏုတ္ခမ္းျပဲျပဲ အေမႊးထူထူ
မ်က္လံုးျပဴးျပဴး နဲ ့။
အလုပ္ကလား ၀က္သားကုပၼဏီမွာ
လုပ္ပါတယ္။ တစ္ေန ့ကို ေလးငါး
ဆယ္ေကာင္အနဲဆံုးတစ္ေယာက္
ထဲလုပ္သတဲ ့ေျပာျပတာ။

သြားလဲမၾကည္ ့ဖူး ၾကည္ ့လဲမ
ၾကည္ ့ခ်င္ပါ။သူ ကတစ္ေန ့စာအ
လုပ္ျပီးရင္ဘီအီးအရက္တစ္ပိုင္း
ခ်မ္းလီဘီယာႏွစ္လံုးကို ၀က္၀မ္း
တြင္းသားခ်က္နဲ ့စိမ္ေျပနားေျပ
ေသာက္ျပီး အိပ္တာပဲ။
က်ေနာ္နဲ ့မသိခင္ကတဲကဒီအလုပ္
ပဲလုပ္လာတာ အခုက်ေနာ္နဲ ့သိ
တာကိုဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ပါျပီ။
မိန္းမကလည္းသူလိုေထာင္ေထာင္
ေမာင္းေမာင္းလံုးၾကီးေပါက္လွ။
ေ႐ွ ့သြားေနာက္လိုက္ညီပ။
ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ ့အိမ္အလုပ္
ေတြျပီးရင္ သူ ့ေယာက္က်ားအ
တြက္သူခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ ့အျမီး
အတူထိုင္စားရင္း တခါတေလတစ္
ခြက္တစ္ဖလားေမာ ့ေသး။
ေ႐ွ ့ေရးေနာက္ေရးအပူပင္မဲ ့စြာဦး
ေသာင္းေ႐ႊအလုပ္မွာပဲမီွခိုေနၾက
တယ္။ဦးေသာင္းေ႐ႊကိုယ္တိုင္ကလဲသတ္စရာျဖတ္စရာ႐ွိတာသတ္
ျဖတ္ခုတ္ထစ္ေပးျပီးလို ့အခ်ိန္တန္
ရင္အရက္ေသာက္အိပ္ရရင္သူ ့ဘ
၀ျပီးျပည္ ့စံုပါျပီ။
ဒီလိုႏွစ္႐ွည္လမ်ားေသာက္လာတဲ ့
ဒဏ္က တစ္ေန ့ဦးေသာင္းေ႐ႊ
လည္ပင္းမွာအနာေပါက္လာပါေရာ
ပထမေတာ ့ေဆးနည္းတိုေလးနဲ ့
ဟိုေဆးေလးေသာက္လိုက္ ဒီေဆး
ေလးလိမ္းလိုက္ေပါ ့။ဒါေပမဲ ့
မသက္သာဘူး။ေဆး႐ံုတက္ရသ
တဲ ့က်ေနာ္လူနာသြားေမးေတာ ့
သိပ္အဆိုးၾကီးမဟုတ္ဘူးထင္မိပါ
တယ္။႐ုပ္ဆင္းအဂၤါ အသားအေရ
ဘာမွသိပ္မေျပာင္းလဲ လည္ပင္းက
အနာကလည္း ဟုတ္တိပတ္တိ
ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္အနာလို ့မျမင္
မထင္မိဘူး။သာမန္ အပူနာ ၀က္ျခံ
ဖုလိုအေနအထားပါ။
ေနာက္ရက္တစ္ေခါက္ေရာက္သြား
ေတာ ့လမ္းေတြဘာေတြေလ်ာက္
ဟိုသြားဒီသြား ပိုေတာင္၀လာတယ္
ထင္ရတယ္။တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေန
ေဆး႐ံုဆင္းရမယ္လို ့ဆရာ၀န္က
ေျပာသတဲ ့။
အိမ္နီးျခင္း လူျခင္းလဲရင္းသမို ့ေမး
သာေမးရ ေဆး႐ံုေဆးခန္းသိပ္မ
သြားခ်င္တာနဲ ့ေနာက္ရက္မေရာက္
ေတာ ့ဘူး။သူတို ့အေဆာင္ကလဲ
လူနာေတြက လည္ပင္းမွာပတ္တီး
ျဖဴျဖဴေတြကိုယ္စီနဲ ့တစ္ခ်ိဳ ့မၾကည့္
ရက္မျမင္ရက္စရာ။
ေနာက္တစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ ့
ဦးေသာင္းေ႐ႊ ဆံုးျပီတဲ ့။
ဘယ္လိုကဘယ္လိုအေကာင္း
ၾကီးကေန နားမလည္နိုင္ေအာင္ပဲ။
အသုဘခ်တဲ ့ေန ့မွသူ ့မိန္းမေျပာ
ျပလို ့သိရတာက
ဦးေသာင္းေ႐ႊကိုေဆး႐ံုကဆင္းခြင္ ့
မေပးခင္တစ္ရက္မွာ ဆရာမေတြ
နားေနခန္းနားျဖတ္ေလ်ာက္တံုး
အခန္းထဲကဆရာမေတြက
ဦးေသာင္းေ႐ႊကိုမနက္ဖန္ လည္
ေခ်ာင္းခြဲစိပ္ကုသဖို ့ေျပာဆိုေနတာ
ၾကားခဲ ့ရသတဲ ့။အဲဒီကျပန္လာျပီး
ဘယ္မွမသြားေတာ ့ပဲအိပ္ယာေပၚ
ေခြေနရာက ညေနေစာင္း သတိ
လစ္သြားျပီး ကေယာင္ကတန္းေတြ
ေျပာ တိရိစၦာန္တစ္ေကာင္ရဲ ့ေအာ္
သံလို တဂီးဂီး တဂူးဂူးနဲ ့ေအာ္ျပီး
လည္ေခ်ာင္းထဲကေသြးေတြအန္ရာ
ကဘာမွမလုပ္ရေသးခင္ ႐ုတ္တ
ရက္အသက္ပါ ပါသြား႐ွာသတဲ ့။
ဆရာ၀န္ေတြလဲ အံ ့ဩေနၾကသ
တဲ ့။ဦးေသာင္းေ႐ႊက ဆင္းခြင္ ့ေပး
ေတာ ့မယ္ ့လူနာ အေကာင္းၾကီး
ဟိုဖက္အခန္းက ပိန္ပိန္အသက္
ၾကီးၾကီး လည္ေခ်ာင္းကင္ဆာျဖစ္
ေနတဲ ့ဦးေသာင္းေ႐ႊ ဆိုတဲ ့နာမည္
တူအဖိုးၾကီးသာ ခြဲစိပ္ရမွာ။
သူ ့မိန္းမေျပာျပလို ့သာက်ေနာ္
လည္းယံုရမွာျဖစ္ေပမဲ ့ယံုရခက္
ခက္ၾကီးနဲ ့ဒီေန ့အထိနားမလည္
နိုင္ခဲ ့ပါဘူး။
Ohe Sue Usoe.။