တည္းခိုခန္း

မန္ဘာတို႔နဲ႔မေတြ႔ရတာေတာင္အေတာ္ၾကာေပါ့ေနာ္။သတိေရာရက်ေသးလားလို႔ခိခိ။

လြန္ခဲ့ေသာ၃နွစ္ေလာက္ကအျဖစ္ေလးပါ
က်ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲအေရာင္းဝယ္တစ္ခုဘာလဲဆိုေတာ့သဲေတာဝမ္းတြင္းျမိဳ႕ေလးကထြက္တဲ့ခ်ည္လံုးေတြထုပ္တဲ့ေဘအိပ္ခြန္ေပါ့သူကအဝတ္အိတ္ခြံပါ။ဒါေတြကိုက်ေတာ္တို႔ကဝယ္ပီးေတာ့ပခုကၠဴကိုျပန္သြင္းတာပါ။ပခုကၠဴကဒါေတြကိုဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ဒီပိတ္စေတြကိုေကာ္သုတ္ပီးေသခ်ာျပန္လိတ္လို႔ျမန္မာတစ္ျပည္လံုးျပန္ျဖန္႔တဲ့ဖိနပ္သဲၾကိဳးေနရာအစားထိုးတာပါ။အကုန္က်သက္သာတာေပါ့ဗ်ာဒီေကာင္ေတြကိုက်ေတာ္တို႔ၾကားပြဲစားသေဘာေပါ့ဗ်ာ။လုပ္ရတာပင္ပန္းသေလာက္ထက္ဝက္ျမတ္တဲ့လုပ္ငန္းပါ။
အဲတစ္ေခါက္ေတာ့က်ေတာ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ဝယ္ပီးပစၥည္းကဝယ္ဖို႔က်န္ေနတာနဲ႔မန္းေလးျပန္ယူေနရင္ပင္ပန္းမယ္လူပန္းမယ္ေလဘာလို႔ဆိုေတာ့က်ေတာ္တို႔ကဆိုင္ကယ္နဲ႔ဆိုေတာ့ဖုန္းဆက္ပီးေငြလြွဲခိုင္းတာေပါ့ဗ်ာ။သဲေတာဝမ္းတြင္းမွာဘဏ္ကမရွိဒါနဲ႔အနီးဆံုးမိတၴီလာေလဒါနဲ႔သဲေတာကေနညေနေစာင္းေလာက္ဆိုင္ကယ္နဲ႔မိတၴီလာကိုဒိုး။ဟိုေရာက္ေတာ့မိုးလဲခ်ဳပ္ေနေတာ့မနက္မွေငြထုတ္မယ္ေပါ့ညအိပ္ဖို႔တည္းခိုခန္းတစ္ခုရွာအထုတ္အပိုးေတြထားပီးျမိဳ႕ထဲေလ်ွာက္သြားပီး၁၀နာရီေလာက္မွတည္းခိုခန္းျပန္အိပ္ရတာေပါ့။ လူကလဲပန္းဆိုေတာ့နွစ္ေယာက္သားအိပ္တာတစ္ခ်ိဳးထဲ။ကုတင္ကနွစ္လံုးဆိုေတာ့တစ္ေယာက္တစ္လံုးအိပ္လို႔က်ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္မလိုရွိေသးတယ္က်ေတာ့ေျခေထာက္ကိုတစ္စံုတစ္ေယာက္လွဳပ္နွိဳးလိုက္သလိုျဖစ္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းစတယ္ထင္ပီးက်ေတာ္က"ေအးေဆးအိပ္စမ္းကြာ"လို႔ေျပာပီးျပန္အိပ္ေပ်ာ္မယ္ရွိေသးတယ္တစ္ခါထပ္ဆြဲျပန္ေရာ။ဒါနဲ႔စိတ္ကတိုလာတာနဲ႔ဟိုေကာင့္ဖင္ပိတ္ကန္ပစ္တာမသာကသူမဟုတ္သလိုနဲ႔"ေဟ့ေကာင္ငါ့ဘာလို႔ကန္တာလဲတဲ့"က်ေတာ္ကလဲ"ဘာျဖစ္လို႔ငါ့ေျခေထာက္လာလာဆြဲေနတာလဲမသာမ"ဟိုေကာင္ကလဲသူမဆြဲဖူးေပါ့ဒါနဲ႔က်ေတာ္လဲလက္ပူးလက္က်ပ္မိတာမဟုတ္ေတာ့အိပ္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ပီးျပန္အိပ္ေတာ့ခနေနေတာ့ဒီေကာင္အိပ္တဲ့ကုတင္ဘက္ကဝန္းဆိုတဲ့အသံၾကားေတာ့က်ေတာ္လဲထၾကည့္ေတာ့ေသနာကကုတင္ေအာက္မွာငုတ္တုတ္ေလး။က်ေတာ့ကိုေၾကာင္ၾကည့္ပီးမင္းလုပ္တာလားတဲ့ေမးေရာသူဒီလိုေမးေတာ့က်ေတာ္က်က္သီးထလိုျဖစ္လာလို႔မဟုတ္ဖူးေပါ့တစ္ခုခုေတာ့ထူးေနပီဆိုေတာ့နွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေလးေပၚနွစ္ေယာက္အိပ္ရင္းစကားကိုမေျပာနိုင္က်ဘူး။ဟုတ္တယ္ေလနွစ္ေယာက္ထဲရွိတဲ့ဒီအခန္းတစ္ေယာက္တလွည့္ျဖစ္ေနေတာ့မရိုးေတာ့ဘူးေလ။ဒါနဲ႔ဒီေကာင္လဲျပန္မအိပ္နိုင္က်ေတာ္လဲအိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူးနွစ္ေယာက္သားထထိုင္ရင္းေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနတုန္းက်ေတာ္အခန္းေခါင္းရင္းေပါက္ကဖြင့္ထားတာဆိုေတာ့လူတစ္ေယာက္လမ္းေလ်ာက္ေနတာက်ေတာ္တို႔ေခါင္းရင္းမွာဟိုဒီေလ်ာက္ေနေတာ့သူ႔ကိုအသာလက္ကုတ္လို႔ထၾကည့္ေတာ့လူတစ္ေယာက္ေတာက္တစ္ေခါက္နဲ႔လမ္းေလ်ာက္ေနတာၾကည့္ေနရင္းဘယ္ေပ်ာက္သြားတယ္မသိ။က်ေတာ္တို႔လဲဒီအတိုင္းမိုးလင္းထိုင္ေတာ့တာပဲျပန္မအိပ္ရဲေတာ့ဘူး။ဒီလိုနဲ႔မနက္ငါးနာရီခြဲေလာက္က်ေတာ့အထုတ္ပိုးေတြယူအခန္းေသာ့ျပန္အပ္ရင္းစာေရးမကိုက်ေတာ္တို႔"အမဒီတည္းခိုခန္းသူရဲေျခာက္တယ္ေနာ္"ဆိုေတာ့အင္းးတဲ့ၾကာပါပီတဲ့သူကဒီတည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ေလတဲ့သူတို႔ကေတာ့ရိုးေနပီတဲ့ရွင္တို႔ကလဲေယာက်ၤားနွစ္ေယာက္ျဖစ္ပီးဒီေလာက္ေၾကာက္သလားတဲ့ရွက္လိုက္တာဗ်ာမိန္းကေလးကေတာင္ေျပာင္သလိုလိုေျပာေနေတာ့ဟုတ္တယ္ေလသူရဲအေၾကာင္းေတာ့ေရးေနပီးသူရဲေၾကာက္ေနတာကိုယ့္ကိုကိုယ္ရွက္တာေပါ့။ဒါနဲ႔တည္းခိုခန္းကထြက္ေတာ့နာမည္ေလးေသခ်ာမွတ္ခဲ့ရတယ္ေနာက္တစ္ခါလာအိပ္ဖို႔မဟုတ္ပါဘူးေဝါင္ေဝါင္ေရွးေဝးေဝးေရွာင္ဖို႔ပါ။ ဟုတ္တယ္ေလသရဲေၾကာင္းေရးတာနဲ႔သူရဲမေၾကာက္ရဘူးလို႔ဘယ္သူေျပာလို႔လဲမဟုတ္လားမန္ဘာတို႔ရာ။မန္ဘာတို႔အိပ္ခ်င္ေျပာေနာ္သူရဲေျခာက္တတ္တဲ့အိမ္ေတြက်ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္
###################################################
သရဲၾကီးkogyi ႔