စပ္မိစပ္ရာကြိစိကြစ
မူလစာမ်က္နွာ     သရဲအေၾကာင္း     ေဆာ့ဝဲမ်ား      ဟာသမ်ား      ေသမင္းစာအုပ္     နည္းပညာ             ကဗ်ာ                 ဝတၱဳ                 ေဗဒင္        
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာမိတ္ေဆြမ်ာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို့ က်ေနာ္ admin မွ နွစ္သစ္ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ နွစ္သစ္မွာေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ၾကပါေစ ေနာက္ေန့လဲ လာလည္ေနာ္ အသစ္အသစ္ ေတြဖန္တီးေဖာ္ျပေပးေနပါတယ္ တစ္ျခားဆိုဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္မ်ားလည္းရွိပါတယ္ ပိုင္ရွင္မ်ားကိုလည္း ဒီကေန ခြင့္ေတာင္းလိုက္ပါတယ္

Thursday, March 13, 2014

"ပုံျပင္မဟုတ္ပါ"


အခ်ိန္အားျဖင့္ ၁၉၈၅ခုနွစ္ခန္႔ကျဖစ္ပါသည္။ျမစ္သားျမ္ို႔ေပၚတြင္ ၿမိဳ႕မအေရွ႕ရပ္ ၊ၿမိဳ႕မအေနာက္ရပ္၊မင္းကုန္းရပ္၊ရွမ္းပြဲရပ္၊ေ႐ႊသေဌးရပ္၊ဘူတာရပ္ဟူ၍ ၿမိဳ႕ေပၚ ၆ရပ္ကြက္လုံးရွိ လူအမ်ား(နတ္ယုံၾကည္သူမ်ား)ကိုးကြယ္ရန္အတြက္ ၿမိဳ႕မအေရွ႕ရပ္ကြက္၏အေရွ႕ထိပ္ကုန္းျမင့္ေပၚတြင္ နတ္ကြန္းတည္၍နတ္စင္ကုန္းေျမဟုအထင္ကရ သတ္မွတ္ထားခဲ့ပါသည္။
ထိုနတ္စင္ကုန္းတြင္ ျမင္းျဖဴရွင္နတ္နန္းနွင့္ ကိုးသိန္းရင္နတ္နန္းတို႔ရွိရာ ျမင္းျဖဴရွင္နတ္နန္းေရွ႕၌ လူႀကီးသံုးေလးဖက္စာမက ရွိေပသည္။

ျမစ္သားၿမိဳ႕သည္ လယ္တြင္းကိုးခရုိင္တြင္ပါဝင္၍ နတ္ေရနတ္ေျမာင္းမွ စီးလာေသာေရကိုအားျပဳ၍ ေတာင္သူလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကသူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ မိမိတ္ို႔ စိုက္ပ်ိဳးေသာ သီးနွံစပါးအထြက္တိုးရန္ ေရွးရူၿပီး နတ္ကြန္းေရွ႕ေမွာက္၌ တစ္နွစ္တခါ နတ္ကနားပြဲ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါသည္။


နွစ္ေပါင္းပရိေစၦၾကာလာသည္နွင့္အမ်ွ နတ္ကြန္းေရွ႕မွ ေညာင္ပင္ႀကီးသည္ အသီး အ႐ြက္ကင္းၿပီး သစ္ေျခာက္ပင္ႀကီးအျဖစ္ရွိေနေပသည္။ရာသီဥတု ဒဏ္ေၾကာင့္ ထိုအပင္ႀကီး ၿပိဳလဲလ်ွင္ နတ္စင္ကုန္းေပၚတြင္ သြားလာေနက်ေသာ လူမ်ားအတြက္ ဒုကၡေပးနိုင္သည့္အတြက္ ရပ္မိရပ္ဖမ်ား ရက္ကြက္နွင့္ ေဆြးေႏြးညိွနိူ္င္းရပါသည္။
ရပ္မိရပ္ဖမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဘႀကီးေပြး ၊ဘႀကီးပိန္၊ဘႀကီးစိန္နွင့္ ဘိုးထြန္းခင္တို႔အေနျဖင့္ ေညာင္ပင္ႀကီးကို အေျခမွခုတ္လွဲရန္သေဘာတူေသာ္လည္း ဦးေဆာင္ခုတ္လွဲေရးတာဝန္ကို ဘယ္သူမွမယူခ်င္၍ အခက္ေတြ႕ေနပါသည္။ထိုအခိုက္ ေတာင္ပိုင္းမွေနေသာ ႀကီးေမာင္တစ္ေယာက္ေရာက္လာ၍
"ဗ်ိဳ႕ ဘႀကီးေပြး နတ္ႀကီးစင္က ေညာင္ပင္လွဲဖို႔ လူရွာမရျဖစ္ေနတယ္ဆိုဗ်၊ ဘာမွမပူနဲ႔ ႀကီးေမာင္လာရင္ အဆင္ေျပၿပီလို႔ မွတ္လိုက္ ၊ကဲ ေျပာ ဘယ္ေန႔ခုတ္လွဲရမလဲ"
'ဟုတ္ပါ့မလား ႀကီးေမာင္ရာ မင္းကရူးရူးမူးမူးနဲ႔ တကယ္မလုပ္ျဖစ္ရင္ ငါတို႔ဘဲ အလုပ္ရူပ္ရဦးမွာ'
"ဟဲဟဲ ဟဲဟဲ ၊ဘႀကီးေပြးက ႀကီးေမာင္ကို တယ္ၿပီး အထင္ေသးတာကိုးဗ် ၊ကဲ ဘႀကီးပိန္တို႔ ဘႀကီးစိန္တို႔ေရွ႕မွာ စိန္ လိုက္ရေအာင္ဗ်ာ၊ က်ဳပ္ကေတာ့ ေရာ႕နဂါးေရာ႕ပတၲျမား ဘဲ ၊ခုတပုလင္းဖိုးေပးလိုက္ ၊က်န္တာ ေညာင္ပင္တစ္ပင္လုံး ေျမျပင္မွာ ဗုန္းဗုန္းလဲက်သြားတာ ျမင္မွေပး၊ ဘယ့္နွယ့္လဲ"
ႀကီးေမာင္စကားေၾကာင့္ အခက္ေတြ႕ေနေသာ ဘႀကီးစိန္တို႔မွာလည္း ၾကည့္လုပ္ၾကတာေပါ့ဆိုၿပီး တပုလင္းဘိုးေပးလိုက္ရာ ႀကီးေမာင္တစ္ေယာက္ အရက္ဆိုင္သို႔ ေနာက္တေခါက္ျပန္ေျပးသြားပါေတာ့သည္။
ညေနေစာင္းႏြားရုိင္းသြန္းခ်ိန္ နတ္စင္ကုန္းေပၚတြင္ ႀကီးေမာင္တစ္ေယာက္ ျမင္းျဖဴရွင္ ရုပ္တုကို လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုး၍
"ဟား ဟား ဟား ဟားျမင္းျဖဴရွင္ႀကီးတဲ့
ကိုယ္စီးတဲ့ျမင္း အထီးလား အမလား ဆိုတာေရာသိရဲ႕လား၊ျမင္းစီးၿပီး အထီးမွန္းမသိ၊အမမွန္းမသိ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီနန္းမွာလာမေနနဲ႔ဗ်ာ မ်က္စိရူပ္တယ္ ၊မေနနဲ႔ ဆိုရင္ ခုက်ဳပ္နွင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ထြက္ေနာ္၊မနက္ျဖန္မွဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားေရွ႕ကေညာင္ပင္ေရာ ခင္ဗ်ားေရာ ေဂ်ာ ျပတ္ၿပီသာမွတ္ေပေတာ့ ဟား ဟား ဟား ဟား"ျမင္းျဖဴရွင္ရုပ္တုကို ႀကီမ္းဝါးေနရာမွ ေညာင္ပင္ႀကီးဘက္သြား၍ ေညာင္ပင္ပတ္ပတ္လည္ကို ေသးပန္းၿပီးမွ သူ႔အိမ္သို႔ ျပန္သြားပါသည္။
ထိုေန႔ညမွာပင္
"အမယ္ေလး လုပ္ၾကပါဦးဗ် က်ဳပ္ကိုျမင္းနဲ႔တိုက္သတ္ေနဗ်၊ အေမေရ ကယ္ပါဦးဗ် ေၾကာက္ပါၿပီဗ် ဟီး ဟီး ဟီးဟီး"ေျပာရင္း ငိုရင္းအသံေၾကာင့္ အသံၾကားရာ ႀကီးေမာင္အိမ္တြင္ ႀကီးေမာင္သည္ ၎၏ရင္ဘတ္ေပၚမွ မျမင္ရေသာအရာတခုကို ရွိသမ်ွအားကုန္သုံး၍ လက္နွစ္ဘက္ျဖင့္ တြန္းထုတ္ေနၿပီး မ်က္လုံးမွာလည္း တျဖည္းျဖည္းပိုမို ျပဴးထြက္လာပါသည္။နံနက္မိုးလင္းတြင္ ေဆးရုံပို႔ရာ ဆရာဝန္ႀကီးမွ ဘာေရာဂါမ်ွမရွိဆိုသျဖင့္ ႀကီးေမာင္ကို သူ႔အိမ္တြင္ျပန္ထားရပါသည္။ထိုေၾကညင့္ အေတြႀကံဳရွိေသာ အေမၿမိဳင္ကို အကူအညီေတာင္း၍ နတ္ကြန္းတြင္ ကန္ေတာ့ပြဲနွင့္ေတာင္းပန္ရာ ပြဲမွာလြင့္စင္ ျပဳတ္က်သြားပါသည္။အေမၿမိဳင္ကႀကီးေမာင္၏မိန္းမကို
"ကဲ ဝိုင္းစီေရ ညည္းလဲအျမင္ဘဲ ငါဘယ္ေလာက္ေတာင္းပန္ေပမယ့္ ခြင့္လြတ္ဟန္မတူဘူး အိမ္ျပန္ၿပီးသာ အတတ္နိုင္ဆုံး ျပဳစုေပးလိုက္ေတာ့ ငါေတာ့ သိပ္မထင္လွဘူး"ဟု ေျပာေနစဥ္ ႀကီးေမာင္အေမေရာက္လာၿပီး ႀကီးေမာင္တစ္ေယာက္ အသက္ေပ်ာက္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လာေျပာသည္။
အသုဘတို႔ထုံးစံအတိုင္း ႀကီးေမာင္ကိုေရခ်ိဳးေပးစဥ္ ရင္ဘတ္ေပၚ၌အညိဳအမည္းအမွတ္သားမ်ားကို ျမင္ရသည္။ေညာင္ပင္လဲွဖို႔ ထပ္ေဆြးေႏြးၾကျပန္ရာ"ကဲေျပာေနလို႔ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး၊ လမ္းထဲက အေမပုကိုသြားေခၚဗ်ာ ၊အေမပုနဲ႔ ပြဲဲထိုးၿပီး ျမင္းျဖဴရွင္ကို ေညာင္ပင္ခုတ္ခြင့္ေတာင္းပန္မယ္ ရုိရုိေသေသ တင္ေျမႇာက္ၾကရင္ ခြင့္ျပဳမွာလို႔ ထင္ပါတယ္"
အေမပုေရာက္လာေသာအခါ ျဖဴးျဖဴးခါ၍ျငင္းပါေတာ့သည္။ဘႀကီးေပြးက "အေမပု ဒီေညာင္ပင္ခုတ္လို႔ ေနာက္ထပ္ေသရဦးမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္အရင္အေသခံမယ္ဗ်ာ ဒါကတစ္ရက္ကြက္လုံးနဲ႔ဆိုင္န႔ကိစၥမို႔ အေမပုအေနနဲ႔ တတ္နိုင္တဲ့ဘက္က အကူအညီေပးတယ္လို႔သေဘာထားပါဗ်ာ"ဟု ေျပာေသာအခါ အေမပုလည္း ရက္ကြက္အတြက္ဆိုၿပီး လက္ခံလိုက္ပါသည္။
ေနာက္ေန႔ နံနက္တြင္ ေညာင္ပင္ရင္းတြင္ ဓားေထာင္၍ကန္ေတာ့ပြဲဆက္ကာ ေညာင္ပင္ကို ခုတ္လွဲခြင့္ေပးပါရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္ေသာအခါ ေထာင္ထားေသာဓားသည္ လဲသြားသျဖင့္ အားလုံး႐ႊင္ၿပံဳးသြားၾကပါသည္။ဘႀကီးေပြးမွ လဲေနေသာဓားက္ို ယူ၍ အပင္နွင့္မလြတ္ကင္းသည့္ ပစၥည္းနွင့္လူမ်ားဖယ္ရွားခိုင္းၿပီး ေညာင္ပင္၏ အျမစ္မ်ားကို ခုတ္ပိုင္းေနရာတြင္ ေညာင္ပင္ႀကီးသည္ ပင္စည္လုံးပတ္အေနအထားအရ "ဝုန္း ကနဲ ဗုန္းကနဲ" လဲရမည့္အစား တအ္ိအိျဖင့္ ႀကိဳးနွင့္ထိန္းဆြဲလိအလား တအိအိသာက်ဆင္းသြားပါေတာ့သည္။ ။ ။
Credit to.မင္းရဲထြန္းျမင့္.ျမစ္သား

No comments:

Post a Comment